ผู้ชนะเลศคือราชา นิยาย บท 39

บทที่ 39 ผู้หญิงสามคนพูดคุยกัน

ลังเลอยู่สักพัก เฉินตงอัดอั้นความคิดที่อยากจะบอกกู้ชิงหยิ่งทันที

เขามองดูกู้ชิงหยิ่งที่กำลังตั้งใจขับรถอยู่ ยิ้มและพูด

“เสี่ยวหยิ่ง อีกสักช่วงเวลาหนึ่งผมมีอะไรเซอร์ไพรส์คุณ”

กู้ชิงหยิ่งเป็นเพื่อนของเขา เรื่องหลายๆอย่าง ควรจะบอกความจริงให้เขารู้

เขาไม่อยากให้สิ่งที่กำลังประสบอยู่ในเดือนนี้ ในตอนที่กู้ชิ่งหยิ่งเผชิญหน้ากับเขาแล้ว ทำให้เธอรู้สึกสงสาร

“เซอร์ไพรส์?”

กู้ชิงหยิ่งกระตุกคิ้ว ไม่ตามซักถาม แต่ยิ้มๆและพยักหน้า: “โอเค”

ขับรถเข้าไปในที่จอดรถของโรงพยาบาล

หลังจากลงจากรถแล้ว กู้ชิงหยิ่งให้เฉินตงช่วยถือของ

เปิดกระเป๋าเดินทางออกมา เฉินตงตกตะลึงจนหยุดชะงักกับที่

เต็มไปด้วยผลไม้และอาหารเสริมบำรุงร่างกาย ยัดเต็มกระเป๋าทั้งใบ

“มาเยี่ยมคุณป้าครั้งแรก จะเสียมารยาทไม่ได้ แค่ซื้ออะไรมานิดหน่อย ไม่รู้คุณป้าชอบหรือเปล่า?” กู้ชิงหยิ่งยิ้มและพูดไปด้วย

หัวใจของเฉินตงกระตุกอย่างแรงทีหนึ่ง

คำพูดล้อเล่นคำเดียวของกู้ชิงหยิ่ง เหมือนเข็มเล็กๆทิ่มเข้าไปในใจของเขา

เขาเข้าใจแม่มาก ถึงแม้กู้ชิงหยิ่งจะมาด้วยมือเปล่า แม่ของเขาต้องดีใจอย่างแน่นอน

เมื่อเทียบความเคารพนับถือกับกู้ชิงหยิ่งแล้ว บางคน สามปีไม่เคยมาเยี่ยม ในปากยังคอยด่าว่า “ตาแก่ผีบ้า”

คนหนึ่งคือเพื่อน คนหนึ่งคืออดีตภรรยา ทั้งสองคน แตกต่างกันราวฟ้ากับดิน

“เป็นอะไร?”

กู้ชิงหยิ่งถาม

“ไม่มีอะไร คุณซื้อมาเยอะเกินไปแล้ว!” เฉินตงพยายามยิ้มไว้ ถือของทั้งหมดเข้าไปในโรงพยาบาล

ส่วนกู้ชิงหยิ่งถือผลไม้ถึงเดียวและเดินตามอยู่ด้านหลัง รีบพูด: “เฉินตงคุณรอฉันด้วย ฉัน ฉันรู้สึกตื่นเต้น คุณเข้าไปพร้อมกับฉันนะ”

ในห้องผู้ป่วย

หลี่หลานกำลังพูดคุยกับฟ่านลู่อย่างมีความสุข

ตั้งแต่ที่ฟ่านลู่มาดูแล อาการป่วยของหลี่หลานดีขึ้นมาก สีหน้าก็อมชมพูขึ้นมาก

หลี่หลานชอบฟ่านลู่เหมือนลูกตัวเองเลย

ส่วนฟ่านลู่ก็รู้สึกถึงจุดนี้ ดังนั้นจึงตั้งใจดูแลหลี่หลานอย่างดี

เฉินตงผลักประตูเข้ามา เห็นทั้งสองคนพูดคุยกันอย่างมีความสุขพอดี

“คุณเฉิน”

ฟ่านลู่รีบลุกขึ้นยืน รีบเข้ามาช่วยถือของบนมือของเฉินตง

“ตงเอ๋อ ทำไมซื้อของมาเยอะขนาดนี้ล่ะ?” หลี่หลานพูดด้วยความแปลกใจ

หลายปีมานี้ เธอมีชีวิตที่ลำบากมาตลอด ถึงแม้หลังจากที่เฉินตงรวยแล้ว เพราะเธอยังเจ็บป่วยอยู่ จึงไม่เคยได้รับอะไรดีๆเลย

เห็นเฉินตงซื้อของมาเยอะขนาดนี้ เธอรู้สึกสงสารเอ็นดู

นี่ต้องใช้เงินของลูกไปตั้งเท่าไหร่?

“เพื่อนของผมซื้อมาครับ”

เฉินตงยิ้มและหันกลับไปเรียกกู้ชิงหยิ่ง

กู้ชิงหยิ่งกลับค่อยๆเดินเข้าไปด้วยความเกร็งกลัว เหลือบตาไปมองหน้าเฉินตง

บอกให้คุณรอก่อนรอก่อน แต่ก็รีบร้อนเข้ามาเองก่อน ตอนนี้ทำให้เธอต้องตื่นเต้นขนาดนี้

แต่ว่า เธอก็ยิ้มออกมาอย่างรวดเร็ว: “คุณป้าสวัสดีค่ะ หนูเป็นเพื่อนของเฉินตงค่ะ ชื่อกู้ชิงหยิ่ง”

“สวัสดี สวัสดี”

หลี่หลานยิ้มแย้มอย่างอ่อนโยน แต่หันไปมองเฉินตง แล้วเปลี่ยนสีหน้าไปอีกแบบ: “เฉินตง ลูกยังไม่รีบไปช่วยเธอถือของอีก?”

ภาพนี้ ทำให้กู้ชิงหยิ่งหัวเราะออกมานิดๆ สีหน้าที่ตื่นเต้นโล่งใจขึ้นมามาก

เธอรีบยื่นผลไม้ไปบนมือของเฉินตง จากนั้นเดินเข้าไปตรงหน้าของหลี่หลานด้วยหน้าตาที่ยิ้มแย้ม: “มีแต่คุณป้าที่รู้จักเอ็นดูคนอื่น”

หลี่หลานยิ้ม มองดูหน้าตาของกู้ชิงหยิ่งแล้ว รู้สึกคุ้นๆ: “คุณกู้ ป้าเคยเห็นหนูที่ไหนรึเปล่า?”

เฉินตงวางผลไม้ลง กำลังจะอธิบาย