ผู้ชนะเลศคือราชา นิยาย บท 38

บทที่ 38 เกาะคนกินโดยไม่รู้ตัว

เวลาใกล้เที่ยง

เฉินตงกำลังจะออกจากบริษัท เพื่อไปเจรจาเรื่องสัญญา

ทันใดนั้น เสี่ยวหม่ารีบร้อนวิ่งเข้ามาที่ห้องทำงาน

“พี่ตงครับ แย่แล้ว!”

เฉินตงขมวดคิ้วและยกแก้วน้ำชาขึ้นมาจิบหนึ่งคำ: “เรื่องอะไร?”

“ประธานบริษัทลี่ยิงมาที่บริษัทเราด้วยตนเองแล้ว” เสี่ยวหม่าพูด

พู่!

น้ำชาในปากของเฉินตงพุ่งออกมาทันที สีหน้าตกตะลึง

ถึงว่าเสี่ยวหม่ารีบร้อนใจขนาดนี้

ลี่ยิงคือบริษัทวัสดุก่อสร้างที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้ บริษัทอสังหาที่ร่วมมือกันก็มีแต่บริษัทที่อยู่สิบลำดับต้นๆ

บริษัทอย่างไท่ติ่ง ในสายตาลี่ยิง ก็แค่เนื้อมด

ถึงแม้จะมีสัญญาของโครงการปรับเปลี่ยนย่านสลัมที่ภาคตะวันตกของเมืองอยู่ในมือ เรื่องเจรจาก็ควรจะเป็นพวกเขาที่จะเป็นฝ่ายเข้าไปหาบริษัทลี่ยิง

“ไปดูซิ”

เฉินตงลุกขึ้น เดินตามเสี่ยวหม่าออกไปด้านนอก

ในห้องประชุม

จางเห้อหมิงขมวดคิ้วแน่น ในมือถือสัญญาและในเสนอราคา แต่ในใจของเขากำลังหยดเลือด

แค่คำว่าต่างฝ่ายต่างได้ผลประโยชน์ของกู้ชิงหยิ่ง ทำให้แผนการอันดีของเขาที่วางไว้ก่อนหน้านั้น ถูกฟันจนย่อยยับในพริบตา

ราคาบ้านในย่านเมืองตะวันตกที่พุ่งขึ้นตามลำดับ บริษัทอสังหาริมทรัพย์สิบลำดับต้นของเมืองเราต่างอิจฉากันจนตาแดงมาก

ส่วนตัวเขาก็รู้ดี ในนี้สามารถทำกำไรได้สูงขึ้นเยอะมาก

นี่คือเค้กก้อนใหญ่ ที่กำลังส่องประกายเป็นสีทองเลยทีเดียว

อีกทั้งยังเป็นที่แน่นอนว่ามีแต่บริษัทลี่ยิงเท่านั้นที่สามารถทำได้

ดังนั้นเขาถึงแกล้งทำเป็นยืดเยื้อกับไท่ติ่ง พยายามหาทางเอากำไรให้ได้มากที่สุด

แต่ว่า ลูกสาวคนเดียวของเจ้านายใหญ่กู้ชิงหยิ่ง ทำการตัดสินใจเช่นนี้ เขาไม่สามารถคัดค้านได้

ตอนที่เฉินตงและเสี่ยวหม่าเดินมาถึงห้องประชุม เห็นท่าทางของจางเห้อหมิงที่กำลังรู้สึกเจ็บอกเจ็บใจพอดี

เฉินตงทำท่านิ่งๆและยิ้มเล็กน้อย: “ท่านประธานจางมาเยือนถึงที่ ต้องขออภัยที่เสียมารยาทให้ท่านต้องรอ”

“ประธานเฉิน” จางเห้อหมิงยิ้มอย่างขมขื่น จับมือกับเฉินตง แล้วก็พูดว่า: “ครั้งนี้บริษัทไท่ติ่งของคุณกำลังจะบินไกลแล้วนะครับ”

คุณค่าของโครงการปรับเปลี่ยนภูมิทัศน์ย่านสลัมภาคตะวันตกของเมือง เฉินตงเข้าใจดี

เขายังรู้อีกว่า เจ้าของบริษัทอสังหาทั้งหมดต่างก็อิจฉาตาร้อนจนจะกลายเป็นกระต่ายอยู่แล้ว

สำหรับคำพูดแบบนี้ เขาไม่ถอนตัว ยิ้มๆเล็กน้อย

เพี๊ยะ!

จางเห้อหมิงวางใบเสนอราคาวางลงบนโต๊ะ: “คุณดูก่อนนะครับ ถ้าไม่มีปัญหาอะไรเราสามารถเซ็นสัญญานี้ให้เรียบร้อยได้เลย”

เฉินตงตะลึง เสี่ยวหม่าที่ยืนอยู่ข้างๆก็สีหน้าเปลี่ยนไปทันที

บริษัทลี่ยิงทำไมปล่อยวางอย่างกะทันหัน?

ท่านประธานจาง ยังวิ่งมาเซ็นสัญญาด้วยตนเองอีกด้วย?

เฉินตงหยิบสัญญาขึ้นมาเปิดดูด้วยความแปลกใจ

แค่ดูไปได้สองหน้า เขาก็ตกใจแล้ว: “ท่านประธานจาง คุณแน่ใจหรือเปล่าครับว่าไม่ได้หยิบสัญญามาผิด?”

“บนนั้นยังมีชื่อฝ่ายA/B จะผิดได้ยังไงครับ” จางเห้อหมิงเอามือนวดขมับ เขารู้สึกเจ็บกะโหลกนิดหน่อย

เฉินตงเปิดดูสัญญาอย่างรวดเร็ว แต่คิ้วขมวดแน่นขึ้นเรื่อยๆ

เขาไม่รู้ว่าจริงๆว่ามีปัญหาตรงไหน!

ราคาวัสดุที่เสนอมาทั้งหมด ต่ำกว่าก่อนหน้านั้นตั้งสามเปอร์เซ็นต์ แม้กระทั่งวิธีการชำระเงิน ยังเปลี่ยนเป็นจ่ายทีละไตรมาส ก่อนหน้านั้นต้องจ่ายทุกเดือนนะ!

จ่ายเงินเป็นไตรมาส นั่นคือวิธีการจ่ายเงินที่บริษัทลี่ยิงมั่นใจในความสามารถของคู่ค้าถึงจะสามารถทำได้

สัญญาฉบับนี้ สำหรับเขาและบริษัทไท่ติ่งแล้ว มันเหมือนทองตกลงมาจากฟ้าชัดๆ!

แม้กระทั่งตัวเขาเอง ยังตกใจจนเนื้อกระตุกอย่างควบคุมไม่ได้

ดูสัญญาจนจบอย่างรวดเร็วแล้ว เฉินตงยื่นสัญญาให้เสี่ยวหม่า

เสี่ยวหม่าเปิดดูไปแค่หน้าเดียว ตกตะลึงทันที: “เชี่ย!”

ตกใจจนร้องเสียงดังออกมา สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที รีบหันไปขอโทษเฉินตงและจางเห้อหมิง

จากนั้น เสี่ยวหม่าก็ก้มหน้าดูสัญญา ยิ่งดูยิ่งตกตะลึง สีหน้าเปลี่ยนแล้วเปลี่ยนอีก

“ไม่ต้องดูแล้ว สัญญาฉบับนี้ ทำให้ผมเจ็บใจ” จางเห้อหมิงดูอย่างอัดอั้นใจ

“เสี่ยวหม่า เอาปากกามา”

เฉินตงยิ้มเล็กน้อยและพูด

สัญญาฉบับนี้ เซ็นเสร็จเรียบร้อยอย่างรวดเร็ว

จับมือกันแล้ว จางเห้อหมิงกล่าว: “อีกอย่าง ตั้งแต่วันนี้ไป ผมคือรองประธานบริษัทลี่ยิงแล้ว สัญญาฉบับนี้ คุณต้องขอบคุณท่านประธานคนใหม่ของเรา”

เฉินตงส่งจางเห้อหมิงออกจากบริษัทด้วยความสงสัย

เสี่ยวหม่าอดกลั้นความตื่นเต้นในใจและพูดว่า: “พี่ตงครับ บริษัทลี่ยิงเปลี่ยนทัศนคติกับบริษัทเรามากเกินไปแล้ว คุณว่าท่านประธานคนใหม่ที่เพิ่งมารับตำแหน่งที่บริษัทลี่ยิง เค้าเสียสติหรือเปล่า?”

อย่าว่าแต่เสี่ยวหม่าเลย แม้แต่ตัวเขาเองยังคิดเช่นนี้

ปรับราคาลงสามเปอร์เซ็นต์ เปลี่ยนเป็นชำระเงินทุกไตรมาส