ผู้ชนะเลศคือราชา นิยาย บท 54

#####บทที่ 54 วันที่15!

บทที่ 54 วันที่15!

สามวันต่อมา

เฉินตงไม่ฟังที่หมอห้าม รั้นจะทำเรื่องออกจากโรงพยาบาลให้ได้

ตอนนี้เป็นช่วงเวลาสำคัญของโครงการปรับปรุงใหม่ของย่านสลัมที่ภาคตะวันตกของเมือง อีกไม่นานก็จะเริ่มเปิดจองแล้ว เขายังมีหลายเรื่องที่ต้องจัดการ

อีกอย่าง ถ้ายังอยู่ที่โรงพยาบาลต่อไม่ไปเยี่ยมคุณแม่ที่โรงพยาบาลลี่จิงเลย เรื่องที่เขาบาดเจ็บก็จะปิดบังไม่อยู่แล้ว

ถึงจะยังไม่ได้แกะผ้าพันแผลบนตัวออก แต่ถ้าระวังตัวหน่อยก็ไม่มีปัญหาอะไร

เมื่อตอนที่กู้ชิงหยิ่งและคุนหลุนพยุงเฉินตงออกจากโรงพยาบาลกลับห้องเช่า

กู้ชิงหยิ่งก็ตกตะลึงสุดขีด

“เฉินตง นายอยู่ห้องแบบนี้มาตลอดเลยเหรอ?”

ในสายตาเธอแล้ว เฉินตงยังไงก็เป็นถึงผู้จัดการใหญ่ของบริษัทอสังหาริมทรัพย์ไท่ติ่ง เงินเดือนต่อปีก็เกินหลักล้านแล้ว นึกไม่ถึงเลยว่าจะอยู่ในห้องที่มีแค่สองห้องนอนหนึ่งห้องนั่งเล่นที่แคบเหมือนรังหนูนี้ แถมยังเป็นแบบเช่าอีกต่างหาก!

อย่าว่าแต่เธอเลย ต่อให้เป็นคนอื่นก็ไม่มีใครเชื่อ

“ฉันว่ามันก็ไม่เลวนะ”

เฉินตงหัวเราะเย้ยหยันตัวเอง

ริมฝีปากสีแดงระเรื่อของกู้ชิงหยิ่งอ้ำอึ้งอยู่สักพัก มองเฉินตงที่ยังหน้าซีดอยู่เล็กน้อยก็พลันรู้สึกสงสารขึ้นมา

เธอจู่ๆก็นึกขึ้นมาได้ว่า แล้วเงินที่เฉินตงหามาได้ในหลายปีนี้หายไปไหนหมด

“ขอโทษนะ ฉันไม่ควรพูดแบบนี้เลย” กู้ชิงหยิ่งก้มหน้าลงเหมือนเด็กที่กระทำความผิด

คำพูดเมื่อกี้เธอก็พูดล่วงเกินเกินไปจริงๆ

เฉินตงส่ายหัวและยิ้มพูด “ไม่เป็นไรหรอก ที่สำคัญกว่านั้น เธอยังจำที่ฉันบอกว่าจะมีเซอร์ไพรส์ให้เธอได้ไหม?”

ขณะที่พูด เขาก็ขยิบตาใส่กู้ชิงหยิ่งและยิ้มออกมาโดยที่ไม่พูดอะไร

กู้ชิงหยิ่งมองเฉินตงอย่างตกใจ พอเริ่มมีสมมติฐานแล้ว แต่เฉินตงกลับไม่ปริปากพูดอะไรต่อ เลยทำให้เธอต้องล้มเลิกที่จะถามต่อ

ในเมื่อเป็นเซอร์ไพรส์ที่เขาจัดเตรียมเอง ถ้างั้นก็เชื่อฟังรอการมาถึงของเซอร์ไพรส์นั้นแต่โดยดีละกัน

ถ้าตอนนี้ถามมาก ก็จะทำให้เซอร์ไพรส์หมดความหมายน่ะสิ?

กู้ชิงหยิ่งกับคุนหลุนช่วยตั้งสัมภาระแทนเฉินตงเรียบร้อยแล้ว เฉินตงก็ไปอาบน้ำแต่งตัวใหม่อีกครั้งแล้วเปลี่ยนไปใส่เสื้อสูท

ในกระจก เขาก็หน้าซีดเล็กน้อยจริงๆ แต่สภาพจิตใจก็ดีขึ้นกว่าเมื่อกี้แล้ว

“คุนหลุน นายรออยู่ที่บ้านเถอะ ฉันกับเสี่ยวหยิ่งไปเยี่ยมคุณแม่ที่โรงพยาบาลลี่จิงแล้วก็จะไปบริษัทต่อเลย”

เฉินตงสั่งเสร็จก็พากู้ชิงหยิ่งไปโรงพยาบาลลี่จิง

เฉินตงไม่ได้ใช้เวลาในการเยี่ยมแม่มากนัก

เขากลัวว่าถ้าอยู่กับแม่นานเกินไปจะให้แม่สังเกตเห็นถึงความผิดปกติเอาได้

ตั้งแต่เด็กจนโต เรื่องทุกเรื่องของเขาก็ไม่เคยรอดพ้นสายตาของแม่ได้เลยสักครั้ง

และในจริงแล้ว ตั้งแต่ที่เขากับกู้ชิงหยิ่งเข้ามาในห้อง หลี่หลานก็เห็นสีหน้าของเขาผิดปกติแล้ว จึงได้ถามออกไป

แต่เฉินตงใช้ข้ออ้างว่าทำงานเหนื่อยเกินไปเลยผ่านไปได้

มั่นใจว่าร่างกายของแม่กำลังค่อยๆดีขึ้น เฉินตงจึงสบายใจและกำชับสองสามเรื่องกับฟ่านลู่เสร็จก็ออกจากโรงพยาบาลกับกู้ชิงหยิ่งเลย และมาที่บริษัทไท่ติ่งต่อคนเดียว

หลังจากที่พนักงานบริษัทเห็นเฉินตงแล้ว สีหน้าก็โล่งใจขึ้นมาเล็กหน่อย

ต้องรู้ว่าไท่ติ่งในตอนนี้เพราะว่าโครงการการปรับปรุงใหม่ของย่านสลัมที่ภาคตะวันตกของเมืองเลยเกินงบมาเยอะมากแล้ว และแทบจะเดิมพันทุกอย่างไว้กับโครงการนี้แทบทั้งหมด

และเฉินตงในฐานะที่เป็นเจ้าของบริษัท แน่นอนว่าก็เป็นผู้นำของบริษัทและเป็นเสาหลักของพนักงานทุกคนด้วย

ที่เขาหายตัวไปในสามวันนี้ บริษัทก็เท่ากับว่าขาดหัวหน้าไป

ถ้าไม่ใช่เพราะมีพวกผู้บริหารระดับกลางเป็นคนดูแลไว้อยู่และควบคุมความคืบหน้าของโครงการ พนักงานทุกคนในบริษัทก็คงแตกตื่นกันนานแล้ว

เฉินตงเองก็รู้ดีว่าที่ตัวเองจู่ๆก็หายไปในสามวันนี้มีผลกระทบกับบริษัทมากแค่ไหน

พูดสั้นๆสองสามประโยคและปลอบประโลมความรู้สึกของพนักงานทุกคนเสร็จ เขาก็เรียกพวกเสี่ยวหม่าที่เป็นผู้รับผิดชอบพื้นที่เข้ามาในห้องออฟฟิศ