ผู้ชนะเลศคือราชา นิยาย บท 59

บทที่ 59 ดอกไม้ทั่วท้องฟ้า ไม่ทอดทิ้งไม่แยกจาก

ในชั่วพริบตานั่นเอง

กู้ชิงหยิ่งที่อยู่ในฝูงชนถูกผู้คนจ้องมองมาและถูกแสงแฟลชล้อมรอบ

กู้ชิงหยิ่งก้มหน้าลง ใบหน้าสวยเริ่มแดงขึ้นมาด้วยความเขินอาย

ต่อให้เธอตั้งแต่เด็กจนโตเคยผ่านประสบการณ์แบบนี้มาเยอะแล้ว แต่หัวใจก็ยังคงเต้นแรงอยู่ดี เหมือนกับจะทะลุออกมาจากอก

เพราะว่าสถานการณ์ที่เธอเคยผ่านมาตั้งแต่เด็กจนโต คืออาศัยจากเกียรติภูมิของพ่อ

แต่ครั้งนี้กลับเป็นเฉินตง แฟนของเธอให้กับเธอ

“ว้าว……เธอสวยจังเลย”

เมื่อเห็นหน้าตาของกู้ชิงหยิ่ง ฝูงชนที่แยกทางให้อัตโนมัติก็ร้องชมออกมาด้วยความตะลึงอย่างไม่หยุดหย่อน

“มิน่าล่ะ ถ้าฉันมีแฟนที่สวยขนาดนี้ ฉันก็ยอมรอ!”

“ประธานเฉินเก่งจริงๆ อายุน้อยก็ประสบความสำเร็จขนาดนี้แล้ว ยังมีแฟนที่สวยขนาดนี้อีก ประสบความสำเร็จในชีวิตแล้วล่ะ!”

……

นี่ทำให้กู้ชิงหยิ่งก้มหน้าต่ำลงกว่าเดิม มือเรียวเล็กอดไม่ได้ที่จะกำชายกระโปรงแน่นด้วยความตื่นเต้นและเดินเร็วกว่าเดิม

ตั้งแต่เด็กจนโต เธอไม่เคยมีช่วงเวลาที่ตื่นเต้นขนาดนี้มาก่อนจริงๆ

เมื่อเธอเดินมาถึงข้างเวที มือใหญ่มือหนึ่งก็ยื่นมาข้างหน้า

กู้ชิงหยิ่งชะงักและหยุดฝีเท้าลง

“ตื่นเต้นเหรอ?”

เสียงอ่อนโยนที่คุ้นเคยดังขึ้น

ใบหน้าสวยแดงก่ำของกู้ชิงหยิ่งเงยขึ้นมองเฉินตง เม้มริมฝีปากแน่นพร้อมพยักหน้า

จากนั้น เธอก็ยื่นมือออกไปวางบนฝ่ามือของเฉินตง

ถูกมือใหญ่ของเฉินตงจับไว้ หัวใจที่เต้นแรงของกู้ชิงหยิ่งก็ผ่อนคลายลงทันที ความรู้สึกตื่นเต้นก็สงบขึ้นมาไม่น้อย

มันเป็นความรู้สึกที่แปลกแต่ดีมาก ทำให้เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจเล็กน้อย

ผู้คนจ้องมองมา แสงสว่างล้อมรอบตัว

เฉินตงในชุดสูทและกู้ชิงหยิ่งในกระโปรงขาวดุจดั่งนางฟ้า กำลังเดินไปตรงกลางของเวทีอย่างช้าๆ

“นายทำแบบนี้ไม่กลัวเจ้านายของนายจะด่านายเอาเหรอ?”

กู้ชิงหยิ่งมองซ้ายมองขวาและถามออกมาเสียงเบาๆ

เฉินตงหัวเราะ “ฉันจะด่าตัวเองได้ยังไงกัน?”

ร่างเล็กของกู้ชิงหยิ่งพลันสั่นไหวเล็กน้อยพร้อมมองไปที่เฉินตงอย่างตกใจ

ยังไม่ทันได้ดึงสติกลับมาจากคำพูดของเขา

เฉินตงก็ยกไมโครโฟนขึ้นและพูดประกาศออกมาด้วยรอยยิ้ม “แนะนำให้ทุกคนได้รู้จักนะครับ คนนี้คือกู้ชิงหยิ่ง เป็นแฟนของผมครับ”

ชั่วพริบตานั้นเอง

เสียงปรบมือที่คล้ายกับเสียงฟ้าร้องก็ดังสนั่นขึ้น

ก่อนหน้านี้ทุกคนยังสงสัยอยู่ว่าเฉินตงเสียมารยาทขนาดนี้คือเพื่อรอใครกันแน่

แต่พอเห็นกู้ชิงหยิ่งและการแนะนำของเฉินตงแล้ว ความไม่พอใจที่ยังเหลืออยู่นั้นก็หายไปหมดเกลี้ยง

ผู้ชายหล่อผู้หญิงสวย กิ่งทองใบหยก

ผู้ชายขยันทำงาน ก็เพื่อเมื่อตอนที่มีเกียรติคุณแล้ว สามารถแบ่งปันกับผู้หญิงที่ตัวเองรักและเป็นประจักษ์พยานด้วยกันมิใช่เหรอ?

และที่สำคัญ หน้าตาของกู้ชิงหยิ่งสามารถทำให้ทุกคนในงานยอมรับได้

ใครที่มีแฟนแบบนี้ก็คงเลือกทำแบบเฉินตงเหมือนกัน

“ประธานเฉิน คุณไม่ใจกว้างแล้วนะครับแบบนี้ แฟนสวยขนาดนี้ เราเคยเจอกันก็หลายครั้ง แต่แอบซ่อนไว้เพิ่งพามาให้รู้จักวันนี้เนี่ยนะครับ?” บนเวที หัวหน้าแผนกคนหนึ่งพูดล้อออกมา

เฉินตงยิ้มตอบกลับ “ท่านเจิ้ง ผมไม่ใช่เพราะว่าอยากอวดความรักในโอกาสสำคัญในวันนี้หรอกหรือครับ?”

ประโยคนี้ทำให้ทุกคนบนเวทียิ้มออกมากันหมด

กู้ชิงหยิ่งมองท่านเจิ้งคนนั้นอย่างตกตะลึง เธอเพิ่งกลับประเทศได้ไม่นาน จึงรู้เรื่องเกี่ยวกับเมืองนี้น้อยมาก

แต่เธอก็รู้ว่าท่านเจิ้งคนนั้นเป็นหัวหน้าหน่วยงานที่มีน้ำหนักมากคนหนึ่งของเมืองนี้!

สามารถพูดคุยหัวเราะเฮฮากันอย่างสนุกสนานกับท่านเจิ้งได้ ในเมืองนี้ก็มีแค่ไม่กี่คนเท่านั้น!

เธอมองไปที่เฉินตงโดยไม่รู้ตัว ริมฝีปากสีแดงอ้ำอึ้ง

ไม่รอให้กู้ชิงหยิ่งได้เปิดปากพูด เฉินตงก็หันหลังไปให้สัญญาณกับพิธีกรเสียก่อน “เริ่มได้แล้วครับ”

“โอเคครับ! จากนี้ขอเรียนเชิญประธานเฉินของบริษัทไท่ติ่งและหัวหน้าทุกท่านตัดริบบิ้นให้กับหลงถิงฮัวหยวนของพวกเราได้ครับ!”

เสียงพูดของพิธีกรที่ผ่านไมโครโฟน ทำให้กู้ชิงหยิ่งต้องหยุดถามความสงสัยนั้นออกมาก่อน

แต่คำพูดของพิธีกรได้พิสูจน์ยืนยันคำพูดของเฉินตงที่พูดกับกู้ชิงหยิ่งในเมื่อกี้แล้ว

ใบหน้าสวยของกู้ชิงหยิ่งเต็มไปด้วยความตกตะลึง ถึงขนาดที่ว่าหลังจากที่ตกใจสุดขีดแล้วก็งงอึ้งไปเลย

เธอรู้สึกยากที่จะเชื่อ

คนที่เธอกลับประเทศมาเพื่อที่จะช่วย แต่ดันแข็งแกร่งขึ้นมาอย่างเงียบๆถึงขนาดนี้!

นี่เป็นเซอร์ไพรส์ที่เฉินตงจะให้เธอเหรอ?

พนักงานหญิงดึงริบบิ้นสีแดงขึ้นต่อหน้าผู้คนอย่างรวดเร็ว

เฉินตงพากู้ชิงหยิ่งที่ยังตื่นตะลึงอยู่ไปที่ด้านหลังริบบิ้น หลังจากนั้นก็หยิบกรรไกรขึ้นส่งไปที่มือของกู้ชิงหยิ่งแล้วโอบเธอไว้จากข้างหลัง

ณ เวลานี้ สายตาทุกคู่และแสงแฟลชก็โฟกัสที่บนเวทีกันหมด