ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 1076

บทที่ 1076 เข้าเรือน แปลงเป็นวิญญาณบุกรุก

………………..

ท้องฟ้าเลือดเนื้อราวกระจกที่แตกร้าว รอยแตกนับไม่ถ้วนแบ่งแยกโลกใบนี้เป็นส่วนๆ

ในทุกๆ ส่วนล้วนมีดินแดนที่เป็นเอกเทศ

ในนั้นจักรพรรดินีและมหาจักรปีกมารและร่างแยกมหาปรมาจารย์เซียนเผ่าปีกมารฝั่งบูรพาของหมิงเหยียนต่างอยู่ในส่วนหนึ่ง กำลังประมือกัน

ส่วนเจ้าเหนือหัวที่ถูกดูดซับจนเป็นโครงกระดูกเหล่านั้นตอนนี้ลมหายใจรวยริน ต่างอยู่ในเศษชิ้นส่วนคนละส่วน

ส่วนเศษชิ้นส่วนที่ตัวหมิงเหยียนและสวี่ชิงอยู่ตั้งอยู่ที่ใจกลาง

สวี่ชิงนั่งขัดสมาธิหลับตา คล้ายว่าเสียสัมผัสรับรู้ข้างนอกทุกอย่างไปแล้ว นิ่งไม่ไหวติง

ข้างหน้าเขาคือหมิงเหยียนที่ครึ่งหนึ่งเป็นร่างมนุษย์ครึ่งหนึ่งเป็นเลือด สภาพไม่สมบูรณ์อีกทั้งหน้าตายังแปลกประหลาด

ตอนนี้ความละโมบและความวาดหวังบนใบหน้าหมิงเหยียนกลายเป็นความเหี้ยมเกรียม

มือขวาของเขาทะลวงผ่านก่อนเนื้อ กดไปที่กระหม่อมของสวี่ชิง กลิ่นอายน่าหวาดกลัวพลันทะลักเข้ามาในร่างสวี่ชิง

เสียงแหบแห้งดังก้องในฟ้าดิน

“ข้ามีร่างแยกสองร่าง ร่างหนึ่งคือมหาปรมาจารย์เซียนเผ่าปีกมารฝั่งบูรพา อีกร่างหนึ่ง…ที่เผ่าปีกมารฝั่งประจิมก็เป็นมหาปรมาจารย์เซียนเช่นกัน”

“ในร่างของเจ้ามีวิชาเซียน แต่เจ้าไม่รู้ วิชาเซียนของแดนศักดิ์สิทธิ์ปีกมาร เดิมก็เป็นข้าที่ถ่ายทอด”

“ดังนั้น เจ้าหนู ข้ารู้ว่าร่างของเจ้ามีผลกรรมเวร ข้ารู้ว่าร่างของเจ้ามีพันธนาการของผู้วิเศษยิ่งใหญ่ แต่ข้าสิงชิงร่างของเจ้าไม่ใช่การรุกรานง่ายๆ และไม่ใช่การกลืนกินหยาบๆ แต่เป็น…”

“วิชาเซียนหกรากราคะตัณหา!”

เสียงของหมิงเหยียนเป็นระลอกขึ้นลง สิ่งที่มาพร้อมกับกลิ่นอายของเขาทะลักเข้ามาที่กระหม่อมของสวี่ชิงด้วยคือ เส้นไหมเจ็ดจิตหกปรารถนาจำนวนนับไม่ถ้วน พวกมันกระจายแยกกันมา หุ้มไปทั้งร่างสวี่ชิง พุ่งเข้าไปในช่องเวททุกช่อง

กระตุ้นเจ็ดอารมณ์ของสวี่ชิง ทำให้หกจิตของเขาเป็นต้นกำเนิดเดียวกัน จนกลายเป็นแหล่งบ่มเพาะ

จากนั้น…

“วิชาเซียน ห้าหมาสละเซียน!”

หากสุนัขแห่งความตระหนี่เข้ามาในเรือนจะสูญเสียสมบัติล้ำค่า หากสุนัขแห่งความโลภเข้ามาในเรือนจะถูกพันธนาการ หากสุนัขแห่งความหลงเข้ามาในเรือนจะตกสู่ความเป็นตาย หากสุนัขแห่งความชั่วร้ายเข้ามาในเรือนจะร่วงลงสู่นรก หากสุนัขแห่งความดื้อรั้นเข้ามาในเรือนจะสูญเสียความเป็นมนุษย์ตลอดกาล

วิชานี้แม้จะสืบทอดต่อมาในประวัติศาสตร์ กลายเป็นวิชาแปลกประหลาดที่เป็นประเภทเดียวกับการสังหารทำลายล้าง แต่ความจริงแล้วเป้าหมายที่แท้จริงที่สร้างออกมาในตอนนั้น…

เพื่อช่วงชิงเข้าสิง!

ดังนั้น เสี้ยวขณะต่อมา ความทรงจำของหมิงเหยียนก็กลายเป็นสุนัขแห่งความตระหนี่เข้ามาในเรือนของสวี่ชิง ปิดทับความทรงจำของสวี่ชิงอย่างแข็งแกร่ง ก่อเป็นผมขาวนับไม่ถ้วน รวมเป็นประตูบานหนึ่ง

ประตูบานนี้ก็คือประตูเข้าเรือน!

ในขณะเดียวกับที่เปิดไปในร่างของสวี่ชิง ก็ก่อขึ้นในร่างของหมิงเหยียนด้วย

เปิดออกพร้อมกัน เชื่อมต่อซึ่งกันและกัน!

วิญญาณของหมิงเหยียนแปรเปลี่ยนเป็นดวงตาสีขาวแปลกประหลาด ไปตามประตูที่ปรากฏขึ้นมาในกายเนื้อของตัวเองแล้วพุ่งออกไปทันที เข้าไปในประตูที่เปิดขึ้นในร่างของสวี่ชิง

วิญญาณบุกรุกรุกรานเข้ามา หมุนวนกลายเป็นคลื่นวน

“ปรารถนาไม่รู้จบ เรียกว่าความโลภ สุนัขแห่งความโลภเข้ามาในเรือนจะถูกพันธนาการ”

“คิดคาดเดา วางแผนอย่างไร้ความตระหนักรู้ เรียกว่าความหลง สุนัขแห่งความหลงเข้ามาในเรือนจะตกสู่ความเป็นตาย”

พลังแยกตัวพลันระเบิดปะทุ

วิญญาณน่าหวาดกลัวที่มาจากหมิงเหยียน ทันทีที่เข้ามาในเรือนสำเร็จ ก็ฝืนบังคับอีกทั้งยังทรงพลังโหดเหี้ยม ทำการแยกวิญญาณของสวี่ชิงที่ตอนนี้เดิมก็ถูกกายเนื้อต่อต้านอยู่แล้วออก

ทำให้ร่างของสวี่ชิงคือร่าง วิญญาณคือวิญญาณ ต่างไม่มีความเกี่ยวข้องกันต่อไปอีก

จากนั้นในคลื่นวนก็มีปากสีขาวปากหนึ่งปรากฏขึ้น

“ไม่เข้าใจสัจธรรม มัวแต่มุ่งเอาชนะในการโต้เถียง เรียกว่าความชั่วร้าย สุนัขแห่งความชั่วร้ายเข้ามาในเรือนจะร่วงลงสู่นรก”

ปากมหึมากลืนลงไปอย่างโหดเหี้ยม

สิ่งที่กลืนคือวิญญาณ!

และในช่วงเวลาสำคัญ ดวงตาทั้งสองที่หลับอยู่ของวิญญาณสวี่ชิงก็พลันลืมตาขึ้น เผยให้เห็นความเด็ดเดี่ยวและบ้าคลั่ง

สวี่ชิงนับจากทีแรกที่เผชิญกับสถานการณ์เป็นตาย เขาก็รู้ดีว่าภายใต้พลังแข็งแกร่ง ตัวเองไม่มีทางต้านทานจิตมุ่งร้ายและการช่วงชิงสิงร่างจากหมิงเหยียนได้

ไม่ว่าจะต่อต้านซึ่งหน้าอย่างไรก็ล้วนไม่มีความหมาย

ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ตัดสินใจต่อต้าน กระทั่งว่าก่อนหน้านี้ยังเป็นฝ่ายดูดซับของเหลวพลังชีวิตเข้มข้นในก้อนเนื้อเอง เป็นฝ่ายหล่อเลี้ยงกายเนื้อของตัวเอง ทำให้การฟื้นฟูของกายเนื้อสมบูรณ์ขึ้นเรื่อยๆ

จึงเป็นเหตุให้กายเนื้อต่อต้านวิญญาณมากขึ้นเรื่อยๆ อย่างต่อเรื่อง จนกระทั่งถึงขีดสูงสุด!

นี่ก็คือเป้าหมายของเขา!

แต่ขั้นตอนนี้ สิ่งที่เขาต้องแบกรับคือความเจ็บปวดจากการถูกบดขยี้ของวิญญาณ

และการป้องกันจากมีดสลักก็กลายเป็นจุดสำคัญ

จวบจนตอนนี้ วิชาเซียนห้าหมาของอีกฝ่ายทำให้กายเนื้อที่เดิมก็มีการต่อต้านวิญญาณอย่างรุนแรง ทะลุขีดจำกัดสูงสุดไปแล้ว มาถึงระดับที่ไม่เคยมีมาก่อน

กลายเป็นพลังขับไล่

นี่สำหรับสวี่ชิงแล้วก็คือเศษเสี้ยวโอกาสที่สำคัญที่สุด!

ดังนั้น…

“ห้าหมา สละเซียน!”

วิชาเซียนพลันปะทุขึ้นในทะเลความรู้สึกของสวี่ชิงเช่นกัน

เขาไม่ได้ไปขัดขวางการช่วงชิงสิงร่างของหมิงเหยียน การขัดขืนแม้เพียงน้อยนิดก็ไม่เคยเกิดขึ้น

เหมือนว่ากายเนื้อร่างนี้ไม่ใชของเขา ถูกเขา…ทิ้งอย่างไม่ลังเลสักนิด!

อาศัยการช่วงชิงสิงร่างจากห้าหมาสละเซียน อาศัยการต่อต้านอย่างไม่สิ้นสุดของกายเนื้อที่มีต่อวิญญาณในช่วงเวลาเดียวกัน

อย่างแรกคือพลังฉุดรั้ง อย่างหลังคือพลังผลักดัน

ทั้งสองอย่างเมื่อผสามผสานแล้วก็เพิ่มพลังซึ่งกันและกัน ทำให้วิญญาณของสวี่ชิง จากที่ถูกกลืนกินก่อนหน้านี้พุ่งออกมาในทันที

ไปตามประตูที่หมิงเหยียนเปิดออก…

ถอยออกมาจากร่าง!

ในทันทีที่วิญญาณของอีกฝ่ายช่วงชิงสิงร่างตน เขาไม่เสียดายที่จะเผาไหม้วิญญาณ ไม่เสียดายที่จะสลักภาพสัญลักษณ์ชะตาวาสนา กระทั่งว่าปลุกพันธนาการที่อาจารย์ทิ้งเอาไว้ กระตุ้นกับดักอื่นๆ ขึ้น

ใช้ค่าตอบแทนอันมหาศาล ในเสี้ยวพริบตาที่วิญญาณจวนเจียนจะแตกสลายเหยียบย่างเข้าไปในประตูช่วงชิงสิงร่างที่หมิงเหยียนเปิดออก

เพียงก้าวเดียว ไปจากกายเนื้อ

ไปตามเส้นทาง…เพียงก้าวเดียวบุกเข้าไปในกายเนื้อที่ทิ้งไปของหมิงเหยียน!

จากประตูที่เกิดออกในร่างของหมิงเหยียน เหยียบย่างเข้าไป!

เขากลายเป็นสุนัขแห่งความละโมบในห้าหมาสละเซียน

เข้าเรือน กลายเป็นวิญญาณบุกรุก!

กลายเป็นดวงตาสีขาวในประตูที่เปิดออกในร่างของเหมิงเหยียน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน