ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 523

บทที่ 523 ระดับปราณมรรคาลิขิตสวรรค์ (1)

นายกองลังเล

สวี่ชิงขมวดคิ้ว

ในตอนที่พวกเขาถอยก่อนหน้านี้ก็ได้ลองกัน วังพญาหงส์ทั้งเก้าในกำแพงเลือดเนื้อเต็มไปด้วยพลังประหลาด เมื่อเข้าใกล้จะปรากฏ เมื่ออยู่ห่างจะผุพัง

การเปลี่ยนแปลงที่นั่นเปลี่ยนไปตามผู้มาเยือน

แต่หากอยู่ใกล้มากไป ก็จะเกิดเรื่องแปลกประหลาด ทำให้คนอยู่ในสภาวะบิดเบี้ยวอย่างหนึ่ง เวลาจะไหลผ่านไปโดยไม่รู้ตัว

“อาชิงน้อย เจ้าจำได้หรือไม่ว่าเมื่อครู่เจ้าบอกว่าคุ้นที่นั่นมาก ความรู้สึกแรงมากหรือไม่”

จู่ๆ นายกองก็เอ่ยขึ้น

“แรงมาก” สวี่ชิงพยักหน้า

“เช่นนั้นแล้ว เจ้าว่าเป็นไปได้หรือไม่ที่พวกเราสามวันนี้ทำการสำรวจที่นี่มาหลายครั้งมากๆ แล้ว”

“ส่วนข้าแม้จะรู้สึกว่าคุ้น แต่ความรู้สึกเบาบางมาก เช่นนั้นจะเป็นไปได้หรือไม่ว่าทุกครั้งที่สำรวจล้วนเป็นเจ้าที่เข้าไป ดังนั้นความรู้สึกคุ้นของเจ้าจึงรุนแรงกว่าข้า”

นายกองมองไปทางสวี่ชิง

สวี่ชิงหรี่ตา เอ่ยเสียงเบา

“หากเป็นเช่นนั้นจริง หากเมื่อครู่ไม่ได้รับข่าวจากกระบี่อาญาสิทธิ์ ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไป เช่นนั้นจากการดำเนินไปตามเรื่อง ข้าจะต้องขอให้ศิษย์พี่ใหญ่ช่วยข้าแน่นอน ข้าอาจจะใช้การป้องกันของท่อนแขนผสานตัวเข้าไปในนั้น ให้ท่านโยนเข้าไป

“เช่นนี้แล้วมีความเป็นไปได้สูงมากว่าจะผ่านพันธนาการได้ และข้าอยู่ในกำแพงเลือดเนื้อนั่น ก็จะเดินออกจากท่อนแขนไปสำรวจในวังพญาหงส์ได้”

สวี่ชิงพูดจบ มองไปทางท่อนแขนขาด อยากจะหาหลักฐานบนนั้น แต่พลังฟื้นฟูที่ท่อนแขนนี้มี ตอนนี้ดูไปแล้วเหมือนไม่มีอะไรแตกต่างสักเท่าไร

ทว่าในส่วนรายละเอียดก็ยังสามารถเห็นรอยเลือดเนื้อที่งอกขึ้นใหม่บางแห่ง การค้นพบนี้ทำให้ทั้งสองดวงตาจ้องเพ่ง

นายกองดวงตาฉายประกายวาววาบ

“ดังนั้นเจ้ามั่นใจว่าสำรวจไปแล้วหลายรอบ แต่เห็นได้ชัดว่าเจ้าจำไม่ได้ว่าเห็นอะไรข้างใน…ศิษย์น้องเล็ก เจ้าลองนึกให้ละเอียดอีกครั้ง ดูว่านึกอะไรได้หรือไม่”

สวี่ชิงเงียบนิ่ง นึกย้อนอย่างละเอียด แต่ความทรงจำในสมองไม่มีร่องรอยอะไรทั้งนั้น ทุกอย่างเชื่อมต่อกันโดยไม่มีความแตกต่างเลยแม้แต่น้อย หาช่องโหว่ไม่เจอ

สวี่ชิงขมวดคิ้ว นี่คล้ายกับประสบการณ์ที่ติงหนึ่งสามสองในตอนนั้น แต่ก็มีความแตกต่าง

ติงหนึ่งสามสองมีสองชั้น หนึ่งชั้นนอก หนึ่งชั้นใน

เนื่องจากผลกระทบจากดวงชะตา ที่นั่นจึงอยู่ในสภาวะที่ค่อนข้างสมดุล นี่ทำให้สิ่งที่คนทั่วไปเห็นล้วนเป็นสภาพภาพนอก

แต่สภาพจริงภายนอกนั้นคงอยู่ตลอดเวลา อีกทั้งยังอยู่ตรงหน้า แต่ผลกระทบจากมันยังมีอยู่ นี่จึงเป็นเหตุผลที่ทำไมผู้ดูแลไม่ว่าคนใดล้วนตายอนาถข้างนอก

และทันทีที่มีคนตื่นขึ้นด้วยเหตุไม่คาดฝันต่างๆ มองเห็นความจริงใต้สภาวะข้างนอก เช่นนั้นความจำของเขาจะถูกเปลี่ยนเมื่อออกไป ลืมทุกสิ่ง

ส่วนเหตุที่เกิดขึ้นซ้ำๆ เป็นเพราะทุกวันที่สวี่ชิงตื่นขึ้นที่นี่ ทุกวันล้วนสูญเสียความจำหลังจากที่ตื่นขึ้นมา

นี่จึงทำให้เกิดความรู้สึกว่าซ้ำวน

และวังพญาหงส์ข้างหน้ากลุ่มนี้ มันเหมือนจะไม่แบ่งแยกชั้นในนอกทั้งสองชั้น มันเป็นแค่ชั้นเดียว เกิดวงจรขึ้นเอง

สวี่ชิงวิเคราะห์ในใจ จากนั้นลูกกลอนพิษต้องห้ามในร่างพลันโคจร เขาจักรพรรดิภูตปะทุเช่นกัน ขณะเดียวกันพลังวิถีสวรรค์ก็ตลบอวล ยิ่งกว่านั้นคือมีพลังติงหนึ่งสามสองแผ่มา

เพียงพริบตา พลังของเขาก็พุ่งเพิ่มขึ้น ลมกระหน่ำมาจากรอบๆ นายกองที่เห็นภาพนี้เป็นครั้งแรกดวงตาก็เกิดประกายวาววาบขึ้นมา อึ้งตะลึงไปเล็กน้อย

สวี่ชิงไม่ได้สังเกตนายกอง ตอนนี้ภายใต้พลังที่ยกระดับขึ้นไม่หยุด เขามองไปทางวังพญาหงส์กลุ่มนั้น

ทุกอย่างเป็นปกติ

สวี่ชิงอึ้งเล็กน้อย หลังจากขบคิดร่างเทพเจ้าก็โคจร พยายามทำให้เส้นสีทองในนั้นหมุนวนเล็กน้อย ในดวงตาฉายประกายสีทองแวววาว มองไปอีกครั้ง

ครั้งนี้ต่างออกไปเล็กน้อย

วังพญาหงส์ปรากฏขึ้น ครั้งนี้กลับรางเลือน ถูกแสงสีม่วงกลุ่มหนึ่งปกคลุม และแสงกลุ่มนั้นเหมือนเป็นภาพมายา ทำให้คนอยู่ในความรู้สึกระหว่างความจริงกับภาพมายาอย่างหนึ่ง ทั้งยังเหมือนว่ามีการไหลของเวลา

ทุกสิ่งต่างๆ เหล่านี้ล้วนเป็นความรู้สึก ยากจะอธิบายได้ชัดเจน

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง สวี่ชิงเก็บทุกอย่างลงไป ถอนหายใจเสียงเบา มองนายกองที่อยู่ข้างๆ ส่ายหน้า

“นึกไม่ออก”

นายกองถอนหายใจ

“แต่ว่าศิษย์พี่ใหญ่ ข้ามีวิธี มีความเป็นไปได้สูงมากที่จะเอาขวดสีม่วงใบเล็กในนั้นมาได้” สวี่ชิงจู่ๆ พูดขึ้นมา

นายกองดวงตาจ้องเพ่ง

มือขวาสวี่ชิงยกขึ้น ติงหนึ่งสามสองในร่างสั่นสะเทือน สิงโตหินกับศีรษะถูกดูดออกมาพร้อมกัน หลังจากร่วงลงบนพื้น ศีรษะครั้งนี้เรียนรู้ฉลาดขึ้นมาแล้ว รีบแสดงสีหน้าประจบประแจง เอ่ยเสียงดัง

“คารวะใต้เท้าผู้ดูแลผู้ยิ่งใหญ่ที่เคารพสูงสุด!”

สิงโตหินไม่มีหัว ไม่สามารถอ้าปากพูดได้ แต่หางกลับกระดิกอย่างรวดเร็ว หมอบอยู่กับพื้น

นายกองเคยเห็นศีรษะแต่ไม่เคยเห็นสิงโตหิน ตอนนี้หลังจากมองไปก็ฉายความสนใจ ประเมินอยู่ครู่หนึ่ง

“ศิษย์น้องเล็ก พวกนี้เป็นสหายของเจ้ากระมัง ศีรษะนั่นข้าเคยเห็นมาก่อน ตอนนั้นก็รู้สึกว่าค่อนข้างน่าสนใจแล้ว แล้วยังมีสิงโตนี่อีก ดูแล้วไม่เลวเลย ในตัวมันข้าได้กลิ่นของอสูรเมฆา นอกจากนี้…สหายเจ้าสองคนนี้แปลกประหลาดนัก ไม่ใช่แค่มีดวงชะตา แต่เคยถูกสาปด้วย พลังสองประเภทนี้ต่างเหมือนว่าจะสมดุลซึ่งกันและกัน

“สามารถเกิดความสมดุลกับดวงชะตาได้ หมายถึงเป็นไปได้สูงมากว่าคำสาปมาจากเทพเจ้า…ศิษย์น้องเล็กเคยได้ยินคำว่าเป็นชางเพื่อช่วยเสือ ชางคำนั้นก็คือผีชางนั่นเอง ตำนานเล่าว่าคนที่ถูกเสือกัดตายก็จะกลายเป็นผีพิเศษประเภทหนึ่งคอยวนเวียนช่วยอยู่ข้างๆ มัน สหายเจ้าสองคนก็คือชาง!”

นายกองเหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม

สิงโตหินได้ยินประโยคนี้ก็สั่นสะท้านขึ้นมาทันที ศีรษะก็เบิกตาโพลง มองนายกองอย่างรวดเร็ว ในใจตื่นตะลึง นี่เป็นครั้งที่สองที่พวกมันเจอกับผู้ที่สามารถค้นพบสิ่งผิดปกติได้ในเพียงผาดเดียว

คนแรกคือสวี่ชิง คนที่สองก็คือคนที่อยู่ข้างหน้าคนนี้

“เขาเรียกปีศาจสวี่ว่าศิษย์น้องเล็ก พวกเขาคือคนสำนักเดียวกัน จริงๆ ด้วยคนที่มีความสัมพันธ์ดีกับเจ้าปีศาจล้วนเป็นปีศาจเหมือนกันหมด!” ศีรษะหวาดกลัว ก่อนหน้านี้มันถูกสวี่ชิงเรียกออกมาก็เหยียบแหลกทันที หลังจากฟื้นสภาพเดิมก็ถูกดึงกลับไปทันที

สมาธิในตอนนั้นก็อยู่ที่ร่างของเจ้าคนน่ากลัวคนนี้ จึงไม่ได้มองคนที่สองคนนี้อย่างละเอียด ตอนนี้กระตุ้นพลังของตัวเองอย่างอดไม่ได้ มองไปอย่างละเอียดแวบหนึ่ง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน