ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 530

บทที่ 530 สมบัติดินแดนเผ่ามนุษย์ ดวงอาทิตย์แห่งแสงอรุณ! (2)

“ข้าเป็นเพียงแค่คนไร้ชื่อเสียงก็เท่านั้น” ปลัดเขตปกครองยิ้ม

องค์ชายเจ็ดเงียบนิ่ง หลังจากนั้นครู่หนึ่งก็พยักหน้า

“สามวันหลังจากนี้จัดพิธีใหญ่ ข้าจะประกาศตำแหน่งเจ้าเขตปกครอง นับจากนี้เขตปกครองผนึกสมุทรเป็นของส่วนตัวของเจ้า เจ้าจัดการตามสบาย

“ส่วนวัตถุที่จักรพรรดิมนุษย์จิ้งอวิ๋นทิ้งเอาไว้ที่เจ้าอยากได้ เผ่าคลื่นศักดิ์สิทธิ์ได้วางไว้ในเงื่อนไขการกลับคืนสู่เผ่ามนุษย์ครั้งนี้ ก็สมเหตุสมผล

“ดังนั้นต่อให้เสด็จพ่อสังเกตได้ สุดท้ายก็ต้องตกลงเพื่อส่วนรวมอยู่ดี และเปิดพื้นที่เดิมเอามันออกมา และมีเพียงเขาที่ทำถึงจุดนี้ได้ นอกจากเขาแล้วไม่มีใครทำได้

“แต่ข้าสงสัยนัก นั่นเป็นแค่ถ้วยใบเดียวเท่านั้น เจ้ากลับวางแผนขนาดนี้…”

องค์ชายเจ็ดหันมามองปลัดเขตปกครอง

ปลัดเขตปกครองยิ้ม เอ่ยเสียงเบา

“ข้าบอกท่านได้ แต่ข้าก็มีข้อสงสัยเช่นกัน หากวันหน้าเผ่ามนุษย์เขตปกครองผนึกสมุทรถูกกลืนกินไปพร้อมกับพลังดวงชะตาที่ข้ามอบให้นายของข้า ท่านจะทำอย่างไร”

“มองจากมุมมองส่วนตัว นั่นเป็นของส่วนตัวของเจ้า ไม่เกี่ยวกับข้า มองจากมุมของเผ่าพันธุ์ ข้าจะมาเปิดศึกทำสงครามกับพวกเจ้า” องค์ชายเจ็ดตอบไปอย่างสงบนิ่ง

ปลัดเขตปกครองได้ยินก็ยิ้ม เดินออกไปที่ไกล

“เจ้ายังไม่ได้ตอบคำถามของข้าเลย” องค์ชายเจ็ดใบหน้าไร้อารมณ์

ปลัดเขตปกครองไม่ได้หันกลับมา แค่หัวเราะพลางตอบกลับมาว่า

“หากข้าบอกว่า นั่นเป็นถ้วยที่ทำจากกะโหลกของนายข้า ท่านจะเชื่อหรือไม่”

ในดวงตาองค์ชายเจ็ดฉายประกายวาววาบทันที

เขารู้ วังหลวงของดินแดนเมืองหลวงจักรพรรดิเผ่ามนุษย์เป็นจักรพรรดิมนุษย์จิ้งอวิ๋นบูรณะขึ้นใหม่ ที่นั่นเก่าแก่โบราณมาก มีความลึกลับมากมาย กระทั่งว่าหากสืบย้อนกลับไปก็สามารถย้อนไปได้ถึงกระทั่งยุคจักรพรรดิโบราณเสวียนโยว

และจักรพรรดิมนุษย์จิ้งอวิ๋นตลอดชั่วชีวิตมีของรักมากมาย แต่สุดท้ายสิ่งที่ฝังลงไปในสุสานของเขามีเพียงถ้วยใบเดียวเท่านั้น

นั่นเป็นถ้วยกระดูกใบหนึ่ง ฝังเอาไว้ข้างๆ เขาในโลงที่มีขนาดเท่ากับของเขา ทั้งสุสาน เกิดเป็นภาพสองจักรพรรดิเคียงคู่

สำหรับถ้วยใบนั้นใช้กระดูกอะไรทำขึ้นมา และเป็นกระดูกของใคร เรื่องนี้ไม่มีใครรู้ และไม่มีบันทึกใดๆ เช่นกัน

ความจริงถูกลบไปโดยสมบูรณ์ในวันเวลาแล้ว มีเพียงแค่การคาดเดาที่หลงเหลือ มีหลายคนบอกว่าเป็นกระดูกขององ๕รัชทายาทรัฐม่วงคราม สหายสนิทของเขา

องค์ชายเจ็ดเงียบนิ่ง ไม่ถามอะไรอีก

ปลัดเขตปกครองเดินจากไปไกลต่อไป ทั้งคนหายไปในฟ้าดิน

จ้องมองเงาร่างของอีกฝ่ายที่จากไป รอบๆ องค์ชายเจ็ดมีไอพลังเป็นกลุ่มๆ แปลงเป็นคนชุดคลุมดำจำนวนหนึ่ง

เหมือนกับพวกที่ติดตามจางซืออวิ้นเมื่อก่อนหน้านี้ทุกประการ

ผู้ที่เป็นหัวหน้าโค้งคารวะองค์ชายเจ็ด เสียงแหลมเล็กเย็นเยือก

“องค์ชาย ขอเพียงท่านบัญชา เขาจะต้องตายอยู่ที่นี่แน่นอน ที่มาที่ไปของเขาพวกหม่อมฉันสืบกระจ่างนานแล้วพ่ะย่ะค่ะ เป็นองค์กรที่ชื่อว่าเทียนประทีป ส่วนตัวตน…”

องค์ชายเจ็ดส่ายหน้า

“สิ่งที่พวกเจ้าสืบได้ล้วนแต่เป็นสิ่งที่เขาอยากให้พวกเจ้ารู้

“ทุกอย่างดำเนินต่อให้สำเร็จตามที่สัญญากับเขาก่อนหน้านี้

“แล้วร่องรอยของน้องสิบสองหาเจอแล้วหรือยัง”

องค์ชายเจ็ดนวดหว่างคิ้ว เอ่ยเนิบนาบ

“องค์ชาย ร่องรอยขององค์ชายสิบสอง พวกเราหาทุกเขตปกครองแล้ว แต่ก็ไม่เจอร่องรอยแม้แต่แม้แต่น้อย ก่อนหน้านี้แม้จะมีเบาะแสชี้มาที่เขตปกครองผนึกสมุทร แต่ที่นี่ก็ไม่มีร่องรอยเช่นกันพ่ะย่ะค่ะ”

คนชุดดำก้มหน้า

องค์ชายเจ็ดดวงตาฉายแววครุ่นคิด หลังจากนั้นครู่หนึ่งก็ส่ายหน้า หันหลังจากไป

ไม่นานนัก สำหรับเรื่องที่จะจัดพิธีใหญ่ จากการกลับมาขององค์ชายเจ็ด ก็แพร่ไปทั่วทุกทิศ หมื่นเผ่ารับรู้ เผ่ามนุษย์ทุกสำนัก ขั้วอำนาจทุกขั้วล้วนรู้เรื่องนี้

เพราะนี่คือพิธีมอบตำแหน่ง

เจ้าเขตปกครองคนใหม่ ในพิธีครั้งนี้องค์ชายเจ็ดจะเป็นผู้สวมกวานให้ด้วยพระองค์เอง

นับจากนี้ ใต้เท้าเจ้าเขตปกครองผนึกสมุทรผู้นี้จะเป็นผู้ที่สูงส่งเหนือใครในเขตปกครองผนึกสมุทร ทุกคำพูดทุกการกระทำสามารถตัดสินเป็นตายได้นับไม่ถ้วน วังทั้งสาม ผู้บำเพ็ญทุกคน ผู้ครองกระบี่ทั้งหมดล้วนต้องฟังคำสั่งเขา

ในสิบสามมณฑลเขตปกครองผนึกสมุทร สำนักใด ขั้วอำนาจใด โองการฉบับเดียวของเจ้าเขตปกครองก็สามารถกวาดล้างให้สิ้นซากได้

ยิ่งมีการเพิ่มพลังจากพลังชะตาเขตปกครองผนึกสมุทรปกคลุมร่างของเขา ทำให้พลังบำเพ็ญทะลวงพันธนาการที่มีแต่เดิม มาถึงระดับสุดยอดในระดับหนึ่ง

สุดยอดในเขตปกครองหนึ่ง

และในขณะเดียวกับที่อำนาจเช่นนี้ก็ต้องมีความรับผิดชอบในระดับหนึ่งเช่นกัน นั่นก็คือปกป้องเผ่ามนุษย์ ปกป้องเขตปกครองผนึกสมุทร

ส่วนผู้มีสิทธิ์ชิงตำแหน่งเจ้าเขตปกครองคนใหม่ แม้จะยังไม่ได้ประกาศออกมา แต่แทบจะทุุกคนในเขตปกครองผนึกสมุทรล้วนจินตนาการได้

เพราะ…หลังจากที่ทั้งเขตปกครองผนึกสมุทรผ่านเหตุการเปลี่ยนแปลงมากมายขนาดนี้ ผู้มีคุณสมบัติเพียงคนเดียวที่เหลือรอดมามีเพียงปลัดเขตปกครองเท่านั้น!

ส่วนปลัดเขตปกครองมีคุณูปการยิ่งใหญ่จากลูกกลอนแก่นแท้ ประชาชนเลื่อมใสนับถือ ในยามสงครามยิ่งสุขุมรอบคอบมีความรับผิดชอบ คุ้มกันอยู่แนวหลัง ขณะเดียวกันเมื่อองค์ชายเจ็ดมาถึงก็ทำการรักษาสิทธิ์ผลประโยชน์มากมายให้เขตปกครองผนึกสมุทร

ผลงานแต่ละอย่างนี้ล้วนเห็นอยู่ในสายตา อยู่ในใจของผู้คน ได้รับความรักเลื่อมใสอย่างมากมาย

หากเจ้าวังครองกระบี่ยังอยู่ เช่นนั้นเจ้าวังย่อมเป็นผู้มีสิทธิ์ชิงตำแหน่งเป็นอันดับแรก ต่อให้เป็นเจ้าวังทั้งสองที่เหลือก็มีสิทธิ์เช่นกัน แต่ตอนนี้เหลือเพียงปลัดเขตปกครองเท่านั้น

เขาไม่เพียงแต่เป็นที่พึ่งของคนทั้งหลาย ยิ่งเป็นตัวแทนของกลุ่มเก่าของเขตปกครองผนึกสมุทร

ดังนั้น เขาเป็นเจ้าเขตปกครอง ทุกคนมองแล้วว่า ดำรงตำแหน่งได้โดยไม่มีอะไรให้ต้องละอาย สมเหตุสมผล

สวี่ชิงอยู่ในหอกระบี่ รู้เรื่องนี้เช่นกัน เขายังคงดื่มเหล้าต่อไป กาแล้วกาเหล้า

“ยังเหลืออีกเก้าวันก็หนึ่งเดือนแล้ว หลังจากเก้าวันข้าก็จะกลับสำนักเจ็ดเนตรโลหิตได้แล้ว

“ข้าจะไปเยี่ยมจอมเซียนจื่อเสวียนสักหน่อย…แล้วก็ทางหลิงเอ๋อร์ทางนั้น ก่อนข้าจะไปก็ต้องไปดูสักหน่อยว่านางตื่นหรือยัง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน