ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 566

บทที่ 566 อำนาจเทพเจ้าเคราะห์หายนะ (1)

………………..

บนท้องฟ้ามืดมิด คลื่นวนหมุนวนไม่หยุด แต่กลับควบคุมอยู่ในบริเวณที่แน่นอนอยู่ตลอด แค่ปกคลุมเมืองศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น ไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรกับบริเวณอื่นมากนัก

เมืองศักดิ์สิทธิ์สองเผ่าอยู่ภายในคลื่นวนที่ส่งเสียงเลื่อนลั่นกึกก้องนี้ เคราะห์ภัยเกิดขึ้นอีกครั้ง

สมาชิกสองเผ่าจำนวนนับไม่ถ้วนในเมือง หลังจากผ่านการฟื้นคืนของคำสาปในร่างและการสังหารจากพิษต้องห้าม ทั้งยังมีการเผาไหม้จากเพลิงสวรรค์ แต่ละเหตุการณ์ล้วนแสนสาหัสนัก

และการหลุดพ้นจากวิกฤตของพวกบรรพจารย์ เพิ่งทำให้พวกเขาเกิดความหวัง แต่การลงมาเยือนของเทพเจ้าในเสี้ยวขณะต่อมาก็บดขยี้ความหวังนี้แหลกละเอียดทันที

ความสิ้นหวังตลบอวลไปทั่วทั้งเมือง

ผู้ที่สิ้นหวังด้วยยังมีผู้บำเพ็ญระดับสมบัติวิญญาณห้าตนที่เหลือบนท้องฟ้านั่น ระดับหล่อเลี้ยงมรรคาสามคนในนั้นถูกสะเทือนจนงุนงงเหม่อลอยเหมือนฝัน ภายใต้อำนาจเทพของนิ้วเทพเจ้าก็สูญเสียไปซึ่งพลังต้านทานทั้งหมด

กลัวจนสุดขีด สมองขาวโพลนไปแล้ว

แต่เจ้ารัฐทั้งสองเผ่านั่น จะอย่างไรพวกเขาก็เป็นผู้บำเพ็ญระดับสมบัติวิญญาณหนึ่งคลัง ในสมบัติลับมีมรรคาของตัวเองก่อกำเนิดแล้ว แม้คำสาปจะฟื้นคืนกลับมาจากพระจันทร์สีม่วง แต่ก็ยังคงรักษาสติรับรู้ของสมองเอาไว้ได้บ้าง

และเพราะสติรับรู้นี้ทำให้คความหวาดกลัวและตื่นตระหนกของพวกเขาตกตะกอนเป็นความสิ้นหวังที่รุนแรงยิ่งกว่าเดิม

สุดท้ายแล้ว สมบัติลับของพวกเขามีเพียงแค่หนึ่งคลัง หากถึงระดับสมบัติลับห้าคลัง เป็นขั้นบริบูรณ์ของระดับสมบัติวิญญาณขั้นนี้ บางทีเวลานี้พวกเขาอาจจะมีความเป็นไปได้ที่จะมีชีวิตรอดอยู่บ้าง

แต่ตอนนี้พวกเขาไม่มี ทำได้เพียงแค่มองร่างสูงใหญ่สามสิบจั้งนั่นตาปริบๆ หลังจากที่กลืนกินราชครูเผ่าเงาคันฉ่อง ก็ก้าวเดินมาทางพวกเขา

ประดุจพยัคฆ์ดุร้ายเดินไปทางละมั่งที่ตัวสั่นงันงก

เพียงพริบตา เงาร่างของนิ้วเทพเจ้าก็มาถึงข้างหน้าผู้บำเพ็ญระดับสมบัติวิญญาณขั้นหล่อเลี้ยงมรรคาเผ่าผืนนภาตนหนึ่ง ผู้บำเพ็ญตนนี้สีหน้าสับสนทำตัวไม่ถูก ร่างสั่นสะท้าน ปล่อยให้นิ้วเทพเจ้าเดินเข้ามาใกล้ ถูกมือใหญ่กดอยู่ที่ศีรษะ

‘มันคือสวี่ชิง มันคือสวี่ชิง ข้ากำลังกินสวี่ชิงอยู่!’ นิ้วเทพเจ้าคำรามในใจ มือใหญ่แผ่พลังดูดน่าครั่นคร้ามออกไป เพียงพริบตาร่างผู้บำเพ็ญขั้นหล่อเลี้ยงมรรคาคนนี้ก็กลายเป็นเถ้าธุลี

ปราณหมอกสีขาวเข้มข้นผสานไปในท้องของนิ้วเทพเจ้า แปรเปลี่ยนเป็นความผะอืดผะอมรุนแรง ทำให้ความโศกเศร้าโมโหในใจนิ้วเทพเจ้าพวยพุ่งขึ้นมาอีกครั้ง แสดงท่าทางอาเจียนออกมาอย่างอดไม่ได้

อาศัยโอกาสนี้ เจ้ารัฐสองเผ่าที่เป็นเหยื่อ บนร่างพลันปะทุระลอกคลื่นพลังรุนแรงออกมา

หลังจากที่พวกเขาดิ้นรน ในที่สุดก็เผยสมบัติลับออกมา ไม่มีเวลาให้สำแดงเคล็ดวิชา ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงแค่ใช้วิธีตรงๆ อย่างทุ่มสมบัติลับไปทางนิ้วเทพเจ้าอย่างรุนแรง

ยิ่งมีมรรคาที่เป็นของพวกเขาเองลอยขึ้นมาในสมบัติลับของพวกเขาแต่ละคน พุ่งตรงดิ่งไปหานิ้วเทพเจ้า

“ระเบิด!”

เจ้ารัฐทั้งสองเผ่าในดวงตาแดงก่ำ คำรามอย่าบ้าคลั่ง พลันถอยหลังไป ใช้ทุกอย่างหลบหนี

เสี้ยวขณะต่อมา สมบัติลับที่พวกเขาซัดไปหานิ้วเทพเจ้าแผ่ระลอกคลื่นพลังน่ากลัวออกมา บนนั้นเกิดรอยร้าวมากมาย แล้วพลันระเบิดออก

ขณะเดียวกันผู้บำเพ็ญระดับสมบัติวิญญาณหล่อเลี้ยงมรรคาสองคนจิตใจก็ฟื้นฟูกลับมาบ้างแล้ว ตอนนี้ขณะที่ตัวสั่นก็ปล่อยสมบัติลับหล่อเลี้ยงมรรคาของตัวเองออกมาเช่นกัน ทุ่มไปหานิ้วเทพเจ้า

ทันใดนั้นเสียงระเบิดกึกก้องทั่วฟ้า คลื่นพลังรุนแรง สมบัติลับวัตถุจริงสองคลังและสมบัติลับมายาสองคลัง ต่างระเบิดที่ร่างของนิ้วเทพเจ้า ก่อเป็นพลังน่าครั่นคร้ามกลุ่มหนึ่ง ระเบิดไม่หยุด ปกคลุมร่างมหึมาสูงสามสิบจั้งของสวี่ชิงเอาไว้ข้างใน

จากนั้น ผู้บำเพ็ญสมบัติวิญญาณสี่คนของความร่วมมือสองเผ่าไม่ลังเลใดๆ ทั้งสิ้น ต่างหนีไปที่ไกล

จิตใจของพวกเขาสั่นสะท้าน ในสมองไม่มีความเป็นตายของเผ่าพันธุ์แล้ว แต่ละคนมีเพียงความยึดมั่นว่าจะหนีเอาชีวิตรอดอย่างไร

เพียงพริบตา เงาร่างของสี่คนก็แปรเปลี่ยนเป็นรุ้งยาว พุ่งตรงไปยังปลายขอบฟ้า

เพียงแต่ภาพแปลกประหลาดพลันปรากฏขึ้นในเสี้ยวพริบตานี้เอง

ผู้ที่เกิดอาการผิดปกติก่อนคือราชครูเผ่าผืนนภา

ผู้บำเพ็ญระดับสมบัติวิญญาณที่อยู่ในขั้นหล่อเลี้ยงมรรคาตนนี้ เขากำลังทะยานออกไปพันจั้ง หลังจากออกห่างจากระลอกคลื่นของสมบัติลับที่พังทลาย ก็เอาของวิเศษชิ้นหนึ่งออกมาอย่างรวดเร็ว

วัตถุชิ้นนี้ไม่ธรรมดา เป็นของวิเศษที่มีพลังมหาศาลในตัวเขา ไม่เพียงแต่เพิ่มความเร็วของเขาได้ ยังสามารถเคลื่อนย้ายได้เป็นระยะไกล ไกลกว่ายันต์ส่งข้ามและเคลื่อนย้ายชั่วพริบตาของตัวเอง

หลังจากเอาออกมา เขาก็ไม่ลังเลใดๆ ทั้งสิ้น ทำการกระตุ้นทันที

แต่ของวิเศษที่ปกติแล้วใช้ได้ปกติดี ตอนนี้กลับกระตุ้นล้มเหลว เหมือนว่าเป็นเพราะเขาลนลานเกินไป อีกทั้งการระเบิดของสมบัติลับ จึงเป็นเหตุให้พลังเวทในร่างมีปัญหา

หากเป็นเพียงเรื่องแค่นี้ก็แล้วไปเถิด ยังไม่นับว่าแปลกประหลาดอะไรเป็นพิเศษ เรื่องที่ทำให้จิตใจของเขาเกิดคลื่นลูกยักษ์ซัดโหมคือ หลังจากที่ของวิเศษชิ้นนี้กระตุ้นล้มเหลวก็เกิดรอยร้าว

เสี้ยวขณะต่อมาก็ส่งเสียงดังบึ้ม ระเบิดขึ้นมาเอง

เพียงแค่มันชิ้นเดียวก็ช่างเถิด แต่ของวิเศษหลายชิ้นที่อยู่บนคอและในตัวของราชครูคนนี้ต่างได้รับเศษพลัง ต่างระเบิดเองหมด

เสียงระเบิดและระลอกคลื่นพลังรุนแรงเป็นอย่างยิ่ง ท่วมจมเงาร่างเขาไปในนั้น

จากเสียงโหยหวนเวทนาที่ดังออกมา เขาบาดเจ็บสาหัสร่วงลงสู่พื้นโซซัดโซเซ ร่างที่เดิมก็อ่อนแออยู่แล้วหลังจากที่ระเบิดสมบัติลับเอง ทั้งยังผ่านการระเบิดของของวิเศษทั้งหมด ทำให้เขาได้รับบาดเจ็บซ้ำซ้อน ท่ามกลามความตกใจสงสัยก็ทำได้แค่ดิ้นรนเท่านั้น

เขานั้นยังไม่นับว่าแปลกประหลาดที่สุด ตอนนี้แม่ทัพใหญ่เผ่าเงาคันฉ่องที่อยู่กลางอากาศ ขณะที่ทะยานหนีเอาตัวรอดบนท้องฟ้า จู่ๆ กลับหันหลังไปอย่างน่าแปลกประหลาด พุ่งตรงไปยังบริเวณพลังจากคลังสมบัติที่ระเบิดเองปกคลุมทางนั้น

เขาในฐานะที่มีพลังบำเพ็ญเท่ากับราชครู ความเร็วรวดเร็วนัก เพียงพริบตาก็พุ่งเข้าไปในนั้น…

แต่พวกเขาสองคนเปรียบเทียบกันแล้ว เจ้ารัฐเผ่าผืนนภาที่อยู่บนท้องฟ้า เรื่องแปลกประหลาดที่เกิดขึ้นกับเขามากพอที่จะทำให้ทุกคนสยดสยองพรั่นพรึง

เขากำลังทะยานอย่างบ้าคลั่งอยู่บนท้องฟ้า แต่เพียงพริบตา บนม่านฟ้าที่มืดมิดจู่ๆ ก็มีเพลิงสวรรค์กลุ่มหนึ่งปรากฏขึ้นมา

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน