ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 766

บทที่ 766 พิธีกรรมลึกลับในดาราจักรพรรดิโบราณ

การเข้าเฝ้าจักรพรรดิมนุษย์ของสวี่ชิงในครั้งนี้ สิ้นสุดลงตั้งแต่ก้าวออกจากประตูวังจักรพรรดิแล้ว

แต่พายุคลั่งในใจกำลังปะทุต่อเนื่อง ในร่างกายราวกับมีสัตว์ป่าซ่อนตัวอยู่ จะทะลวงจากกรงในใจออกไปฉีกทึ้งทุกสิ่ง

เขาทำได้แค่ควบคุมไว้สุดกำลัง พยายามทำให้ตนสงบลงอย่างที่แสดงออกไป เงยหน้าขึ้น ยิ้มให้กับนายกองและจื่อเสวียนที่รออยู่ด้านนอกวังจักรพรรดิ

เห็นได้ชัดว่านายกองถูกสิ่งอื่นดึงดูดความสนใจ ยิ่งไม่ละเอียดละออเท่ากับจื่อเสวียน

ดังนั้นจื่อเสวียนเพียงมองสวี่ชิงผาดหนึ่ง ก็เลือกที่จะไปพร้อมกับเขา ส่วนนายกองทางนั้นขออยู่ต่อ บอกว่าจะรอหนิงเหยียน แต่สวี่ชิงเห็นความปรารถนาในดวงตานายกองตอนที่จ้องดาราจักรพรรดิโบราณ รู้ว่าก่อนที่นายกองจะทำการใหญ่ทุกครั้งต้องรวบรวมสิ่งต่างๆ มา

สายตานี้ บ่งบอกว่ากำลังรวบรวมข้อมูล

จึงปล่อยให้นายกองอยู่ต่อ และการเข้าเฝ้าจักรพรรดิครั้งนี้ สวี่ชิงได้รับอะไรไม่น้อยเลย อย่างแรกคือการแต่งตั้งกับการรวมดวงชะตา อย่างที่สองคือยืนยันตัวตนราชครู และอย่างที่สามคือได้กระบี่จักรพรรดิมา

แต่สวี่ชิงรู้สึกว่าตนเองยังทำได้ไม่ดีพอ เรื่องบางเรื่องจัดการไปแล้วแต่ก็ยังมีปัญหาอยู่ ที่สำคัญสุดคือเขาในตอนนี้หยุดคิดไม่ได้ และไม่อาจปล่อยให้ตัวเองว่างได้

เมื่อเขสหยุดความคิด จิตสังหารในใจส่วนลึกที่มีต่อรัชทายาทม่วงคราม ก็จะทะลักออกมาราวกับน้ำหลาก

และจื่อเสวียนสัมผัสถึงจุดนี้ได้อย่างเฉียบคม ต่อให้สวี่ชิงจะพยายามเก็บงำไว้ แต่จื่อเสวียนยังสัมผัสได้ว่าในใจสวี่ชิง…มีพายุคลั่งแฝงอยู่

นางจึงจับมือสวี่ชิงไว้ เหมือนตอนที่สวี่ชิงจับมือนางอยู่ในแดนต้องห้ามเซียนก่อนหน้านี้ แผ่ความอบอุ่นของตนออกมา

“เรากลับบ้านกันเถอะ”

พริบตาที่ดวงตาสบประสานกัน สายลมก็พัดเส้นผมคนทั้งสอง สวี่ชิงเงียบนิ่งอยู่หลายอึดใจ เดินไปพลางเล่ารายละเอียดและขั้นตอนเข้าเฝ้าจักรพรรดิครั้งนี้ให้จื่อเสวียนฟังด้วยเสียงแผ่วเบา

จื่อเสวียนก็ฟังอย่างตั้งใจตลอดทาง จนกลับมาถึงจวนของหนิงเหยียน ริมทะเลสาบ นางก็เปล่งเสียงนุ่มนวลออกมา

“ตอนที่เห็นอีกา เจ้าจัดการได้ดีมากแล้ว

“ข้าก็เห็นด้วยกับสิ่งที่เจ้าคาดเดา จักรพรรดิมนุษย์ไม่มีทางไม่รู้จักสถานะของอีกา ระหว่างพวกเขา…จะต้องมีการแลกเปลี่ยน

“และที่กระบี่จักรพรรดิไม่ทำอะไรอีกา เรื่องนี้ไม่อาจอธิบายอะไรได้ กระบี่นี้ใช้เพื่อประโยชน์ส่วนรวม ไม่อาจนำไปใช้เพื่อประโยชน์ส่วนตน ยิ่งไปกว่านั้นมันสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของดวงชะตาเผ่ามนุษย์ จากนั้นในช่วงเวลาสำคัญก็ค่อยยับยั้งภัยพิบัติ

“เจ้าเข้าเฝ้าจักรพรรดิมนุษย์ครั้งนี้ จุดที่ไม่ดีมากพอล้วนเป็นข้อบกพร่องเล็กๆ น้อยๆ ไม่ได้เป็นปัญหาอันใดมากนัก

“จักรพรรดิมนุษย์ น่าจะกำลังวางหมากกับอีกา ต่างฝ่ายต่างเดินหมาก

“ส่วนความคิดที่จะสังหารอีกาของเจ้า ก่อนเจ้าจะมั่นใจว่าสังหารได้ การปกป้องตนเอง ระงับจิตสังหารไว้ นี่ถึงจะเป็นจุดสำคัญ

“การเดินทางในเมืองหลวงจักรพรรดิของพวกเราไม่อาจคาดเดาได้ดั่งคลื่นในมหาสมุทร และเมฆที่เคลื่อนคล้อย แต่อาชิง เจ้าต้องรู้ว่า เจ้าไม่ได้ตัวคนเดียว ไม่ว่าเรื่องใด…ข้าก็จะอยู่กับเจ้า

“ยามที่โอกาสของพวกเรามาถึง ข้าจะไปสังหารอีกากับเจ้า!”

ระลอกบนผิวน้ำสะท้อนแสง ปลากระโดด หยาดน้ำซ่านกระเซ็น เกิดเป็นระลอกคลื่นกลางทะเลสาบเป็นวงๆ และสั่นไหงหัวใจของทั้งสองด้วย

สวี่ชิงมองจื่อเสวียนที่อยู่เบื้องหน้า พยักหน้าให้

“เอาล่ะ ข้ารู้ว่าที่เจ้ากลับมาก่อน เพราะกังวลเรื่องหลอมลูกกลอนให้ข้า พวกเราไปดูเตาหลอมยาของเจ้าหน่อยดีหรือไม่” ใบหน้าจื่อเสวียนเผยรอยยิ้มอบอุ่นออกมา แสงแดดสาดส่องลงบนผิวเนียนนุ่ม และราวกับกลายเป็นม่านสวรรค์ ขับเน้นเรือนร่างอรชรของนาง ดั่งดอกกล้วยไม้ที่เบ่งบานชูช่อ

งดงามจับจิต

ใจของสวี่ชิงอดเต้นรัวเร็วขึ้นไม่ได้ ปล่อยให้จื่อเสวียนจับจูงมือตนไปที่ห้องหลอมลูกกลอน

มองเตาหลอมลูกกลอนที่กำลังคุกรุ่นในห้อง หลังจากสัมผัสได้ว่ายาลูกกลอนด้านในไม่เสียหาย หินก้อนสุดท้ายที่ถ่วงใจสวี่ชิงก็ละวางได้แล้ว

เวลาผ่านพ้นไป พลบค่ำมาถึง วันนี้ท้องฟ้าก็เป็นสีแดงชาด

เวลาสัมผัสรับรู้ดาราจักรพรรดิโบราณ เดิมคือหนึ่งวันเต็ม แต่เนื่องจากเปิดผนึกที่สอง เวลาจึงถูกลดทอน จึงจบลงในยามพลบค่ำ

ข่าวเกี่ยวกับผู้ที่สัมผัสรับรู้สำเร็จหลังจากนั้น ก็แพร่ออกมาอย่างรวดเร็ว

หลังจากสวี่ชิงจากไป ก็มีผู้ที่สัมผัสรับรู้มรดกโหวนภาได้อีกสามคน กระทั่งมรดกอ๋องสวรรค์ก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งหนึ่งคน

เป็นองค์ชายสิบ!

เรื่องนี้สร้างความสั่นสะเทือนไม่น้อย

ส่วนหนิงเหยียน…ไม่ได้อะไรมาเลย

ทว่าตอนที่กลับมา หนิงเหยียนไม่เผยท่าทีหมดอาลัยตายอยากแต่อย่างใด กลับกันยังยืดอกเชิดหน้า เห็นได้ชัดว่าเรื่องของสวี่ชิงทำให้เขาราวกับมีชื่อเสียงไปด้วย

แต่ว่าส่วนลึกในตาเขา ยังซ่อนความผิดหวังไว้เล็กน้อย

การพิสูจน์ตนต่อหน้าเสด็จพ่อ เป็นเรื่องที่เขาปรารถนาในใจมาตลอด

สวี่ชิงก็ไม่สบายใจ แต่ไม่รู้จะปลอบอย่างไร

ดังนั้นในคืนนี้ หลายคนในจวนจึงนอนไม่หลับ

สวี่ชิงกับจื่อเสวียนกำลังหลอมยาลูกกลอน ยาลูกกลอนที่จื่อเสวียนต้องการเม็ดนั้นมาถึงช่วงสำคัญขั้นตอนสุดท้ายแล้ว หากสำเร็จ อย่างมากหนึ่งคืนก็จะกลายเป็นยาลูกกลอน

นายกองกำลังครุ่นคิด ประเดี๋ยวก็หยิบแผ่นหยกออกมาบันทึก กระทั่งยังวาดรูปออกมามากมาย ล้อมรอบดาราจักรพรรดิโบราณที่ตนเห็นในวันนี้ เริ่มศึกษาค้นคว้า

นี่เป็นเรื่องที่เขาเห็นได้น้อยครั้ง การทำการใหญ่ก่อนหน้านี้ทุกครั้ง แม้จะรวบรวมข้อมูลไว้บ้าง แต่น้อยนักที่จะมีแผนการอะไร ใช้เพียงกำลังก็พอ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน