ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 786

บทที่ 786 เขาคือเซียนต่างวิถี

คืนนี้เงียบสงบสำหรับคนมากมาย

แต่สำหรับบางคน คืนนี้มีลม พัดเข้ามาในจิตใจ โหมคลื่นนับหมื่นจั้ง

อย่างเช่น องค์ชายเจ็ดที่กลับถึงจวน เขาดูเหมือนนั่งสมาธิ แต่ใจกำลังโหมซัดอย่างรุนแรง เนื้อหาที่มาจากแผ่นหยกนั้นผุดขึ้นมาในหัวเขาไม่หยุดเหมือนภูตผี

อีกตัวอย่างคือเฉินเต้าเจ๋อบรรพจารย์สายเซียนต่างวิถี ยามนี้ด้วยกายอันเป็นร่างฐานของเขามีเกล็ดหิมะสีเขียวลอยออกมา จากการผสานเมล็ดพันธุ์วิญญาณสีม่วง ไหมวิญญาณก็เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

สั่งสมมากจึงปล่อยต่อเนื่อง จำนวนพุ่งพรวดอย่างรวดเร็ว

วิญญาณของเขาเรียบง่ายแต่ทรงพลังกว่าทุกคนในสายเซียนต่างวิถี ถึงขั้นเหนือจินตนาการไปนานแล้ว นี่คือเหตุผลว่าทำไมเพียงเกล็ดหิมะสีเขียวขนาดเล็กก็ทำให้ไหมวิญญาณของเขามีมากถึงสามแสนเส้นในพริบตา

บัดนี้ เมล็ดพันธุ์วิญญาณผสานเข้าไป จำนวนไหมวิญญาณเพิ่มขึ้นไม่หยุด สี่แสนเส้น ห้าแสนเส้น กระทั่งเกือบหกแสนเส้น

เจ้าสายเซียนต่างวิถีเปิดค่ายกลกำบังระลอกคลื่นที่แผ่ออกไป ไม่เช่นนั้นต้องเกิดเสียงสนั่นหวั่นไหวเป็นแน่

ที่ต้องกำบังเป็นเพราะความจนปัญญาของเจ้าสาย ถึงอย่างไร…ก็ฝึกบำเพ็ญเร็วเกินไป

ความเร็วที่พอเหมาะจะดึงดูดความสนใจ ทำให้คนใฝ่ฝันหา แต่หากผิดธรรมดา เช่นนั้นจะทำให้รู้สึกหวาดกลัว

ทว่า แม้การกำบังของเขายากจะทำให้คนนอกสืบพบ แต่กลับไม่ส่งผลกับสัมผัสรับรู้ของสวี่ชิงแม้แต่น้อย

คืนนี้ สวี่ชิงลืมตามองไปทางวังศึกษาหลายครั้ง

สีหน้าเขาก็เปลี่ยนไปหลายครา ในใจโหมคลื่นเป็นระยะ

‘วิญญาณของเฉินเต้าเจ๋อถึงกับมาอยู่ในระดับเช่นนี้…’

สวี่ชิงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เขาสัมผัสถึงจำนวนไหมวิญญาณที่พุ่งพรวดของอีกฝ่ายผ่านเมล็ดพันธุ์วิญญาณได้อย่างชัดเจน และการเพิ่มพูนระดับนี้ทำให้พลังต้นกำเนิดเทพของเขามีมากขึ้น เรียกได้ว่าน่าตกใจ

เวลาเพียงหนึ่งคืน ไหมวิญญาณพลังต้นกำเนิดเทพของสวี่ชิงเพิ่มขึ้นนับหมื่นเส้น

ขณะเดียวกัน คืนนี้ทางฝั่งเจ้าสายเซียนต่างวิถีก็จิตใจโหมซัด

เขาเห็นการยกระดับของบรรพจารย์กับตา ขณะที่ทำให้เขารู้จักเมล็ดพันธุ์วิญญาณลึกซึ้งยิ่งขึ้น ก็เกิดความหวาดกลัว

แท้จริงแล้วเขาที่พูดจาคล้ายว่ามีหลักการมากกับภายนอกด้วยท่าทางเด็ดขาดมั่นใจ จะไม่มีการคาดเดากับเมล็ดพันธุ์วิญญาณนี้ในใจได้อย่างไร

แต่เพื่อฟื้นฟูสายเซียนต่างวิถี เขาต้องคว้าโอกาสนี้ไว้ ต่อให้สิ่งนี้เป็นยาพิษ เขาก็ต้องเลือกกลืนลงไป

แม้ตัวเลือกนี้อาจไม่ได้ดีกับอนาคตของสายเซียนต่างวิถีมากนัก ทั้งยังไม่รู้อะไรเลย แต่แทนที่จะปล่อยให้สายเซียนต่างวิถีตายไปเงียบๆ เช่นนี้ เขาอยากทุ่มเทสุดกำลังสักครั้งมากกว่า

แต่สุดท้าย การที่เมล็ดพันธุ์วิญญาณปะทุพรั่งพรูระดับนี้ทำให้ใจเขาสั่นไหว ความหวาดกลัวเข้มข้นรุนแรง

แต่จากการที่กายอันเป็นร่างฐานของเฉินเต้าเจ๋อค่อยๆ ลืมตา ความรู้สึกนี้จึงลดลง

“นี่คือพลังต้นกำเนิดเทพ”

เสียงแหบพร่าแฝงความรู้สึกของวันเวลาอันน่าฉงน ก้องสะท้อนในหูเจ้าสายเซียนต่างวิถี

“คารวะบรรพจารย์!” เจ้าสายเซียนต่างวิถีคุกเข่าลง รู้สึกตื่นเต้น

“มีคน…เดินอยู่ข้างหน้าเรา นี่ก็พิสูจน์โดยอ้อมว่าวิชาสายเซียนต่างวิถีของข้าทำได้จริงจากทฤษฎี

“พวกเราใช้ไหมวิญญาณเลียนพลังต้นกำเนิดเทพ แต่เขากลับมุ่งไปทางตรงข้าม กำหนดวิธีด้วยผลลัพธ์ ใช้วิชาสายเซียนต่างวิถีของข้าปลุกพลัง

“เป็นเทพเป็นเซียนได้เพียงนึกคิด บางที…นี่อาจเป็นเซียนต่างวิถีที่แท้จริง”

ยามนี้กายอันเป็นร่างฐานขนาดมหึมาของเฉินเต้าเจ๋อค่อยๆ รางเลือน สุดท้ายร่างเขาก็กลายเป็นไหมวิญญาณนับไม่ถ้วนรวบเข้าหากันท่ามกลางเสียงครืนครัน กระทั่งตอนที่หายไปหมดสิ้น ปรากฏเป็นร่างจริงที่เขาไม่ได้เผยออกมาสองพันปี

ดวงตาเขาเว้าลึก รอบๆ หางตาเต็มไปด้วยรอยย่น เป็นประจักษ์พยานให้แก่วันเวลาและความทุกข์ยากที่เขาพบเจอ

ผมยาวสีขาวเทา ร่างกายผอมแห้ง รอยย่นเต็มหน้า แต่ประกายแวววามในดวงตาแฝงสติปัญญายากอธิบาย คล้ายแผดเผาวิญญาณทุกสรรพสิ่ง ทั้งมองทะลุแก่นแท้ความเป็นคนได้

เฉียบคมอย่างยิ่ง

ยามนี้หลังเอ่ยเสียงแหบแห้ง เขาก็สัมผัสรับรู้ร่างกายของตนก่อน นัยน์ตาฉายแววทอดถอนใจ เขานึกไม่ถึงจริงๆ ว่าตนจะมีวันที่ยังฟื้นฟูกลับมาได้

และเดิมที เขาก็เตรียมตัวจะตายจากไปอย่างช้าๆ เช่นนี้แล้ว

แต่ตอนนี้ ในเมื่อฟื้นตื่น เขาก็ตัดสินใจเด็ดขาด จึงเดินไปหาเจ้าสายเซียนต่างวิถี ยกมือตบบ่าอีกฝ่าย

“ไม่ต้องคิดมาก เพียงใจเจ้าเชื่อว่ามันคือเซียนต่างวิถี ความซับซ้อนทั้งหมดนี้ก็จะเปลี่ยนเป็นง่ายดาย”

“เซียนต่างวิถี…” เจ้าสายเซียนต่างวิถีหายใจหอบถี่เล็กน้อย พยักหน้าเงียบๆ ขบฟันรุนแรง คลายความหวาดกลัวและลังเลกลุ่มสุดท้ายในใจออกไป

และจากการที่ความยึดมั่นในใจเขาหายไป จิตใจก็โปร่งโล่งอย่างสิ้นเชิง ทำให้เกล็ดหิมะสีม่วงในกายเขาเกิดการเปลี่ยนแปลง ผูกกันแน่นหนากว่าเดิม

สิ่งที่ตามมาคือไหมวิญญาณยกระดับอีกครั้ง ทะลวงโซ่ตรวนที่เคยมี บรรลุถึงหนึ่งแสนเส้น

“เพิ่มอีกไม่ได้แล้ว นี่เกินขีดจำกัดของวิญญาณเจ้า เดิมด้วยวิญญาณของเจ้าไม่มีทางก่อไหมวิญญาณหนึ่งแสนเส้นได้ นี่คือการสนับสนุนจากเกล็ดหิมะสีเขียวที่เจ้าแยกออกมา”

เฉินเต้าเจ๋อจ้องมองเจ้าสายเซียนต่างวิถี สายตาเขาลึกล้ำ คล้ายอ่านทุกสิ่งของคนรุ่นหลังตรงหน้าได้ทะลุปรุโปร่ง

“หากอยากทะลวง เจ้าลองช่วยศิษย์ที่ผสานเกล็ดหิมะสีเขียวดูได้ ลองดูว่าหลังจากไหมวิญญาณของพวกเขาเพิ่มขึ้นถึงจำนวนหนึ่งแล้วจะ…สร้างเมล็ดพันธุ์วิถีในขั้นต่อไปได้หรือไม่!”

เจ้าสายเซียนต่างวิถีได้ยิน นัยน์ตาฉายแววประหลาดพลางพยักหน้า

เวลาก็ไหลผ่านไปเจ็ดวันเช่นนี้

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน