บทที่ 900 แล้วถ้าสำเร็จล่ะ?
ขณะนี้ เผ่าศาลบรรพชนทั้งหมด วิญาณวีรชน วิญญาณนับไม่ถ้วนในขอบเขตของเผ่านภาคิมหันต์ต่างพวยพุ่งขึ้นมา จำนวนมากมายราวกับดวงดาว ระเบิดออก
พวกมันรวมตัวกันจากทุกทิศทาง กลายเป็นแม่น้ำแห่งวิญญาณ พุ่งไปยังม่านฟ้าเหนือดินแดนต้องประสงค์
ยิ่งบินสูงขึ้น ยิ่งหดเล็กลงเรื่อยๆ จนกระทั่งสุดท้ายเป็นเหมือนเส้นไหมสีดำเข้าใกล้เสี้ยวหน้า
เมื่อมองจากระยะไกล มันเปล่งแสงลึกลับ ส่งสะท้อนแสงดาว ทอแสงในดินแดนต้องประสงค์
ในชั่วพริบตา กลับหายไปอย่างไร้ร่องรอย
หลายพื้นที่ของดินแดนต้องประสงค์ ไม่ได้สังเกตเห็นสิ่งนี้ มีเพียงเผ่าที่แข็งแกร่งและผู้แข็งแกร่งของดินแดนต้องประสงค์ รวมถึงเทพเจ้าจากทุกสารทิศที่ซ่อนอยู่ที่นี่เท่านั้น…ที่รับรู้ได้
และในขณะที่ผู้แข็งแกร่งเหล่านี้เงยหน้าขึ้น การบูชายังคงดำเนินต่อไปภายในแผ่นดินเทวะ อันเป็นต้นกำเนิดของทุกสิ่งในที่นี้
“พิธีที่สาม บูชาวิถีสวรรค์พญามัจฉาคุนเผิง!”
เสียงของเทพแห่งดวงอาทิตย์ดังก้องในแผ่นดินเทวะ คำพูดราวกับเสียงฟ้าร้องหมื่นสาย ถ้อยวจีดุจเสียงถล่มฟ้าสะเทือนดิน ระเบิดความว่างเปล่า สะเทือนผืนฟ้าแห่งนภาคิมหันต์
ผืนฟ้าแห่งนี้ ไม่ใช่ม่านดวงดารา หากแต่เป็นแหล่งที่รวมตัวกันของพรสวรรค์ที่ฝังอยู่ในสายโลหิตของผุ้คนในเผ่านภาคิมหันต์
ฟ้า คือฟ้าแห่งพรสวรรค์
ในขณะนี้ ฟ้าของเผ่านภาคิมหันต์พลันถล่มทลายลงมา
นักพรตทุกคนของเผ่านภาคิมหันต์ รู้สึกมึนงงไปชั่วขณะ
เมื่อพรสวรรค์ล่มสลาย สัญชาตญาณชนิดหนึ่งที่ถูกเทพทั้งสามซ่อนไว้ในจิตสำนึก ในสายโลหิต ในชีวิตของพวกเขาในยุคหลัง กำลังถูกช่วงชิงไป
จากนั้นก็ปรากฏขึ้นในโลกอย่างน่าเหลือเชื่อ
สัญชาตญาณนั้น พรสวรรค์นั้น คือวิถีสวรรค์!
ดังนั้นสิ่งที่ปรากฏบนดินแดนต้องประสงค์ในขณะนี้ คือวิถีสวรรค์บรรพกาลพญามัจฉาคุนเผิงที่ถูกเทพทั้งสามจับเป็นเชลย กักขัง และหลอมรวมเข้ากับมรรคาสวรรค์บรรพกาลเผ่านภาคิมหันต์ ทำให้คนในเผ่ามีพรสวรรค์
เสียงร้องโหยหวนสะเทือนจิตใจดังก้องในดินแดนต้องประสงค์ พร้อมกับเสียงโซ่ตรวนนับไม่ถ้วนดังครืนครัน ในไม่ช้าโซ่เหล็กสีดำที่เต็มไปด้วยอักขระก็ปรากฏขึ้น
หลังจากโซ่เหล็กสีดำเหล่านี้ พญามัจฉาคุนเผิงขนาดมหึมาที่เต็มไปด้วยรอยเฆี่ยนตี เลือดเปรอะเปื้อน ก็ถูกดึงออกมาจากความว่างเปล่า
ในขณะที่มันส่งเสียงร้องโหยหวนน่าสะพรึงกลัว มันก็บังคับลากจูงเข้ามา พุ่งไปยังเสี้ยวหน้า
มันต้องการดิ้นรน แต่ไร้ประโยชน์ และไม่มีใครช่วยเหลือมันได้ในเวลานี้ เพราะเสี้ยวหน้ากำลังเคลื่อนไหว!
ดังนั้น วิถีสวรรค์พญามัจฉาคุนเผิงจึงแต่ลอยสูงขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งแหลกสลาย วิถีดับสูญใต้พันธนาการแห่งโซ่ตรวน!
เสียงดังก้องไปทั่วดินแดนต้องประสงค์
ในขณะนี้ ดินแดนต้องประสงค์พลันเงียบงัน และผู้ที่บำเพ็ญกฎเกณฑ์วิถีสวรรค์พญามัจฉาคุนเผิงทั้งหมด ล้วนสูญเสียวิถีของตนไปตลอดกาล
ในอนาคต กฎเกณฑ์ของมันก็จะถูกลบออก ไม่ปรากฏอีก
ในขณะเดียวกัน ใบหน้าเทพขนาดใหญ่บนท้องฟ้าก็พร่ามัว
เมื่อชัดเจนขึ้น ใบหน้าขององค์ท่านก็หันไปอีกทาง หันหน้าไปทางอาณาจักรแผ่นดินใหญ่ผืนคีรี!
ที่นั่นคือสถานที่ที่แผ่นดินเทวะและดินแดนต้องประสงค์หลอมรวมกันในความมืดมิด
และในขณะนี้ พิธีที่สี่ก็เริ่มขึ้นในแผ่นดินเทวะ
“พิธีที่สี่ บูชาชีวิตสิ่งมีชีวิตเทพทั้งปวงในแผ่นดินเทวะจักรพรรดิเหนือ!”
สิ่งมีชีวิตเทพทั้งหมดในแผ่นดินเทวะที่ถูกเทพเจ้าโจมตีและเปลี่ยนแปลงในกาลนั้น รวมถึงสิ่งมีชีวิตเทพที่สืบพันธุ์มาหลายปี ถูกเทพทั้งสามบูชาด้วยประกาศิตเหนือดินแดนแห่งนี้!
หลังจากบูชาเจ็ดเผ่าในเจ็ดอาณาจักร บูชาวิญญาณนภาคิมหันต์ บูชาวิถีสวรรค์พญามัจฉาคุนเผิง ชีวิตเทพในแผ่นดินเทวะก็ส่งเสียงร้องโหยหวนที่น่าเวทนายิ่งกว่า
แมงมุมตัวแล้วตัวเล่าพังทลาย อสูรกลายพันธุ์ตัวแล้วตัวเล่าแหลกกสลาย ต้นไม้หน้าคนกลายเป็นเถ้าธุลี
เมื่อมองไปรอบๆ ทะเลทั้งหมดในแผ่นดินเทวะแห้งเหือด ดวงดาวคำราม ความตายแผ่ขยาย เหี่ยวเฉาลกลุ่มแล้วกลุ่มเล่า…
แผ่นดินเทวะกลายเป็นสุสานในพริบตา!
แม้แต่สิ่งมีชีวิตสุดแข็งแกร่งที่สวี่ชิงพบเจอระหว่างทาง เช่น ปลาหนวด แมงกรพุรน ฯลฯ ก็ไม่รอด พากันล้มตายหมดสิ้น
ในที่สุดก็แลกมาด้วยเสี้ยวหน้าเทพเจ้าเหนือดินแดนต้องประสงค์ ดวงตาที่ปิดอยู่ ดูเหมือนมีรอยแยกกำลังเปิดออก
และการบูชาครั้งสุดท้ายของเทพทั้งสามก็ถูกส่งขึ้นไปในขณะนี้
“พิธีที่ห้า บูชาแผ่นดินเทวะจักรพรรดิเหนือ!”
ใช้ดินแดนนี้ เป็นครื่องบูชาครั้งสุดท้ายของเหล่าองค์ท่าน!
บูชาอดีตราษฎรของตน แม้ว่าพวกเขาจะถูกรุกรานและกลายพันธุ์เป็นสิ่งมีชีวิตประเภทเทพที่บ้าคลั่ง
บูชาบ้านเกิดในชาติก่อนของตน แม้ว่าที่นี่จะกลายเป็นแผ่นดินเทวะไปแล้วก็ตาม
การทำเช่นนี้ แสดงให้เห็นถึงความบ้าคลั่งและความเด็ดเดี่ยว!
นี่คือเหตุผลที่ก่อนหน้านี้ที่อุปราชไอศวรรย์มาถึง จึงได้ถามามว่าเทพทั้งสามว่าเต็มใจหรือไม่!
คำตอบ เทพทั้งสามได้เอ่ยไว้ก่อนหน้านี้แล้ว!
หลังจากกลายเป็นเทพ ก็ไม่ใช่คนอีกต่อไป
ในพริบตา แผ่นดินเทวะก็เกิดเสียงคำรามราวกับสะเทือนฟ้าสะเทือนดิน ท้องฟ้าอันเป็นที่สถิตสั่นไหว ดูเหมือนมีพลังที่มองไม่เห็นลงมา ดึงแผ่นดินเทวะออกจากรอยแยกของดินแดนต้องประสงค์
ปรากฏอยู่บน…ท้องฟ้าเหนือดินแดนต้องประสงค์ เข้าใกล้เสี้ยวหน้า
ในขณะนี้ หมื่นเผ่าพันธุ์แห่งดินแดนต้องประสงค์ต่างจับตามอง ผู้แข็งแกร่งและเทพเจ้านับไม่ถ้วนต่างรับรู้ได้!
การบูชาห้าครั้งของเทพทั้งสาม สิ้นสุดลง
และขณะนี้ดวงตาของเสี้ยวหน้าบนดินแดนต้องประสงค์กำลังจะเปิดออกโดยสมบูรณ์
ในขณะนั้นเอง…ที่ใจกลางของแผ่นดินเทวะ ภายในกระแสวนขนาดใหญ่ที่ร่างจักรพรรดิประทับอยู่ สวี่ชิงที่ได้เห็นทุกสิ่งภายนอก จิตใจปั่นป่วนอย่างมาก ได้ยินเสียงคำรามอย่างบ้าคลั่งของนายกองในจิตสำนึก
“พิธีที่หก บูชาต้นกำเนิดเทพเจ้า!”
พูดจบ หุ่นไม้กว่าร้อยตัวก็บินออกมาจากร่างของนายกอง หุ่นไม้เหล่านี้มีรูปร่างเหมือนกัน แต่ละตัวมีชื่อสลักบนใบหน้า
เมื่อบินออกมา นายกองก็ควบคุมให้พวกมันออกไปนอกร่างจักรพรรดิ และยังควบคุมมือของร่างจักรพรรดิ บีบหุ่นไม้เหล่านี้ให้แตกเป็นเสี่ยงๆ
พลังความยื่นใหญ่ไม่น้อย เมื่อรวมกับเสียงของนายกอง ทำให้ผู้คนรู้สึกตื่นตาตื่นใจอย่างยิ่ง
มีเพียงหุ่นไม้เหล่านั้นที่ดูกระจอกงอกง่อย ส่วนชื่อบนนั้น…สวี่ชิงเห็นชื่อที่คุ้นตาสองสามชื่อ
เจ้าแดนต้องห้ามมรณะ ชื่อหมู่ เทพแห่งดวงอาทิตย์…

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้กล้าเหนือกาลเวลา