ทุกคนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง นี่เขากล้าขึ้นไปจริง ๆ เหรอ ก่อนจะพากันหัวเราะ
“ฮ่า ๆ ฉันล่ะตลกเป็นบ้า คนบ้านนอกอย่างแกยังกล้าพูดจาอวดเบ่งขนาดนี้”
“...”
เย่เทียนหยู่ขี้เกียจเกินกว่าจะสนใจพวกเขา เขาหยิบดาบขึ้นมาแล้วเร่งเร้า: “ยังไม่รีบอีก?”
หลิวเจี๋ยรู้สึกสับสนเล็กน้อย เขาจึงเดินเข้าไปแล้วพูดว่า “แกไม่สวมอุปกรณ์ป้องกันเหรอ?”
“ไม่จำเป็นหรอก”
เมื่อหลิวเจี๋ยได้ยินแบบนั้นก็โกรธจัด เขายิ้มเยาะแล้วพูดว่า “ดี ถ้าอีกพักแกเจ็บตัวก็อย่ามาโทษฉันภายหลังแล้วกัน” เขาคิดจะใช้โอกาสนี้ทำให้มือและเท้าของเขาพิการ
“พูดมากจริงจังเลยครับ” เย่เทียนหยู่ขมวดคิ้ว
ไม่ต้องพูดว่าหลิวเจี๋ยโกรธมากขนาดนั้น แต่ทุกคนต่างก็หมดคำจะพูด
แค่ดูท่าถือดาบของเขา ก็มองออกเลยว่าเป็นคนนอกวงการ ดันกล้ามาอวดแบบนี้ นี่มันรนหาที่ตายชัด ๆ ไม่ใช่เหรอ?
หลินหว่านหรูกังวลเล็กน้อย แม้ว่าเธอจะไม่ชอบเย่เทียนหยู่ และอยากให้เขาออกจากชีวิตเธอไปเสียเดี๋ยวนี้ แต่เธอก็ไม่ได้อยากให้มีอะไรร้ายแรงเกิดขึ้นกับเขา
ซูถิงปลอบเธอทันที: “หว่านหรู ไม่ต้องกังวล ไม่เป็นไรหรอกหน่า นายน้อยหลิวมีทักษะมากและก็รู้จักขอบเขตด้วย ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเขาหรอก”
หลินหว่านหรูก็คิดคิดแล้วก็เห็นด้วย
ในเวลานี้เอง หลิวเจี๋ยได้ยกเท้าขึ้นแล้วรีบวิ่งไปข้างหน้า พร้อมกับแทงดาบในมืออย่างรวดเร็ว
“หล่อมาก ดาบของนายน้อยหลิวทั้งได้ท่วงท่าและผลิวไหว เงียบเฉียบ ขนาดพวกนักกีฬามืออาชีพยังต้องหลีกทางเลยล่ะ”
“แล้วดูท่าไอ้หมอนั่นสิ ดูไม่เอาจริงเอาจังเลยสักนิด ท่าจะไม่มีความสามารถในการป้องกัเลยด้วยซ้ำ”
“พอจบกระบวนท่านี้ เขาจะต้องราบคาบแน่”
“ฮ่า ๆ เป็นแบบนี้แล้วยังทำเป็นอวดดีอีก มาดูกันดีกว่าว่าเขาจะตาย…”
แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบ เขาก็ได้ยินเสียงกรีดร้องของหลิวเจี๋ยและดาบในมือของเขาก็ตกลงไปที่พื้น
นี่มัน?
ทำไมเป็นแบบนี้?
ทุกคนตกตะลึงอยู่ชั่วครู่
แต่ต่อให้ชนะแล้วจะเป็นยังไง ถึงยังไงพลังดาบก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรในยุคสมัยนี้
อำนาจต่างหากคือสิ่งที่สำคัญที่สุด เขาจะทำให้อีกฝ่ายได้รู้ว่าช่องว่างคืออะไร
เมื่อทุกคนได้ยินแบบนั้นพวกเขาก็แสดงความชื่นชมทันที
“นายน้อยหลิวใจกว้างมาก ทั้งที่ถูกโกงแท้ ๆ แต่ก็เต็มใจยอมรับความพ่ายแพ้ ความใจกว้างและความอดทนนี้ น่าชื่นชมจริง ๆ นะคะ”
“ใช่น่ะสิ เรื่องความมีน้ำใจและเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่น่ะเราด้อยกว่านายน้อยหลิวจริง ๆ ไม่รู้ว่าในอนาคตใครจะโชคดีได้แต่งงานกับเขากันน่ะเนี่ย” ซู่ถิงพูดสนับสนุน
หลินหว่านหรูพยักหน้า ท่าทางของเธอก็ดูชื่นชมหลิวเจี๋ยมากเช่นกัน
สำหรับชัยชนะของเย่เทียนหยู่แม้ว่าจะไม่ใช่กลอุบายสกปรก แต่ก็ต้องใช้วิธีการคดโกงและไม่บริสุทธิ์อย่างแน่นอน
หลังจากได้รับความชื่นชมจากทุกคน และสาวในใจของเขาเองก็พยักหน้า หลิวเจี๋ยก็ภูมิใจมากและมองไปที่เย่เทียนหยู่ด้วยแววตาเยาะเย้ยและดูถูกเหยียดหยาม
ต่อให้แกชนะแล้วจะทำไมล่ะ ยังไงก็เป็นตัวตลกอยู่ดี
เย่เทียนหยู่สีหน้านิ่งเรียบไม่สนใจคนโง่เบื้องหน้าคนนี้เลย
“หว่านหรู่ ที่จริงแล้วผมขอให้คุณมาที่นี่วันนี้ ก็เพราะมีเรื่องสำคัญจะบอกคุณ” หลิวเจี๋ยพูดด้วยรอยยิ้ม

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ภูพาจุติราชามังกร