ภูพาจุติราชามังกร นิยาย บท 8

“ใช่ครับ”

เย่เทียนหยู่พยักหน้า ก่อนจะหยิบกล่องออกมาแล้วนั่งลงและเตรียมทำการฝังเข็ม

“เดี๋ยวก่อน แกกำลังจะทำอะไร!” หยางปินดุเขา

“รักษาไงครับ!”

“ใครให้แกรักษา ฉันจะบอกแกไว้นะ ว่าฉันได้เชิญแพทย์เซียนหลี่ต้าเซียนแห่งเมืองจิงเฉิงมาแล้ว เขาใกล้ถึงแล้วด้วย แกรีบไสหัวออกไปซะ”

หยางปินทั้งดุทั้งพึมพำ นี่พ่อเลอะเลือนรึไง อย่างไอ้เด็กหนุ่มนี่เนี่ยนะแพทย์เซียน มองดูก็รู้แล้วว่าเป็นมิจฉาชีพ

หวังอวิ๋นยังคงนิ่งเงียบ เห็นได้ชัดว่าเธอยอมรับแนวทางของลูกชายของเธอ

เย่เทียนหยู่ขมวดคิ้ว

ในตอนนั้นเอง ก็มีร่างของคนสองคนปรากฏตัวที่ประตู หนึ่งในนั้นคือชายชรามีหนวดเคราสีขาวมาพร้อมกับกล่องยา

เมื่อหยางปินเห็น เขาก็ก้าวไปข้างหน้าอย่างมีความสุขทันทีและพูดว่า “แพทย์เซียนหลี่ ในที่สุดคุณก็มาถึงแล้ว รีบมาตรวจดูน้องสาวของผมเถอะครับ”

“ได้!” แพทย์เซียนหลี่พยักหน้าอย่างภาคภูมิใจ

“มัวยืนบื้ออะไรอยู่ ทำไมยังไม่ออกไปจากที่นี่ล่ะ ถ้าแกมาขัดขวางการรักษาน้องสาวล่ะก็ สิบชีวิตของแกก็ไม่พอให้ชดใช้หรอก” หยางปินสาปแช่งเย่เทียนหยู่

เย่เทียนหยู่ส่ายหัวแล้วหลบไปด้านข้าง

ถ้าไม่ใช่เพราะชีวิตมนุษย์ เขาก็คงจะจากไปแล้ว

แพทย์เซียนหลี่ก้าวไปข้างหน้าเพื่อตรวจชีพจรและยิ้มทันทีและพูดว่า: “ไม่เป็นไร เป็นแค่พิษลมเย็นแทรกซึมร่างกายเท่านั้น รอข้าฝังเข็มสักหน่อยแล้วให้ยาอีกสองสามตัว โรคก็จะหายขาด”

เมื่อหยางปินได้ยิน เขาก็ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก ตอนนี้เขาได้ทำประโยชน์ครั้งใหญ่ เขาพูดอย่างมีความสุข: “เจ้าหนูเห็นไหม นี่สิคือแพทย์เซียนตัวจริง”

ในขณะนี้ แพทย์เซียนหลี่ถือเข็มเงินไว้ในมือ และกำลังจะฝังมันลงไป

เย่เทียนหยู่ขมวดคิ้วและพูดว่า “การฝังเข็มของคุณไม่ได้จะช่วยเธอหรอก แต่จะฆ่าเธอต่างหาก!”

เมื่อแพทย์เซียนหลี่ได้ยินแบบนี้เขาก็หยุดการเคลื่อนไหวทันที เขาสถานะอะไรจะยอมให้ใครมาดูถูกง่าย ๆ ได้ยังไงกัน จากนั้นเขาก็ไม่พอใจขึ้นมาทันที

แพทย์เซียนหลี่ก็มองดูเย่เทียนหยู่ด้วยสีหน้าเย่อหยิ่ง

เย่เทียนหยู่ส่ายหัวและพูดเบา ๆ “3 2 1 ... “

ทุกคนไม่รู้ว่าเขาหมายถึงอะไร แต่เมื่อ 1 ออกมาจากปากของเขา ใบหน้าของหยางเฉียนเฉียนก็ซีดลงและไม่มีสีเลือดหลงเหลือ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและร่างกายของเธอก็สั่นมากยิ่งขึ้น

“เฉียนเฉียน เฉียนเฉียน...”

“นี่ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?!”

หวังอวิ๋นร้อนใจแทบบ้า

หยางปินก็ตกใจเช่นกัน เขามองไปที่แพทย์เซียนหลี่ด้วยความตื่นตระหนกและพูดอย่างกังวล: “แพทย์เซียนหลี่เกิดอะไรขึ้น?”

“ข้า ข้าไม่รู้ มันไม่ควรจะเป็นแบบนี้สิ นี่มันเป็นไปได้ยังไง?”

เห็นได้ชัดว่าแพทย์เซียนหลี่ก็ตื่นกลัวจนเสียศูนย์