ผู้ปลูกฝังอมตะในเมือง นิยาย บท 10

ลีออนได้สติเป็นคนแรก เขามองไปที่คาลวิน ใบหน้าอ้วนกลมปรากฏรอยยิ้มบาง ๆ เขาเอ่ยว่า "นายท่าน! ความแข็งแกร่งของคุณหาที่เปรียบไม่ได้! คุณมีพลังมากมายจนสามารถฆ่าปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ได้อย่างง่ายดาย ผมรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รับใช้คุณ"

ขณะที่พูดเหงื่อเย็นเยียบไหลอาบแผ่นหลังของเขา เมื่อครู่เขาเองเกือบคิดที่จะยอมจำนนต่ออัลเดร็ด

ในเวลานี้เขากลัวว่าคาลวินจะฆ่าเขาด้วยเช่นกัน

ให้ตายเถอะเขาเป็นหมาจริง ๆ! ทุกคนคิดเงียบ ๆ เมื่อเห็นลีออนอ้อนวอน 

คาลวินมองไปที่ลีออนและพยักหน้าอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนจะหันไปหาผู้นำกลุ่มใต้ดินและพูดว่า "จากนี้ไปลีออนจะเข้ามาเป็นหัวหน้ากลุ่มใต้ดินคนใหม่ของเมืองเฮย์ดอนแทนที่ตระกูลทอร์เรส พวกนายมีข้อโต้แย้งอะไรไหม"

"ไม่ครับ!" เหล่าผู้นำหันไปสบตากันและตอบโดยพร้อมเพรียง

แม้พวกเขาจะไม่เต็มใจเชื่อลีออนแต่ก็ไม่มีใครกล้าฝ่าฝืนคำสั่งของคาลวิน

ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งอาณาจักรบรรพกาลเป็นคนที่พวกเขาแตะต้องไม่ได้

แต่คาลวินผู้นี้กลับสามารถฆ่าปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ได้อย่างง่ายดาย เขาไม่ต่างจากพระเจ้า

ลีออนดีอกดีใจเมื่อได้ยิน

เขาอยากครอบครองเมืองนี้มานานแล้วแต่ทำไม่ได้เพราะมีอัลเดร็ดขวางอยู่

เขาไม่คิดว่าคาลวินจะให้สิทธิ์นี้กับเขาอย่างง่าย ๆ

ลีออนกล่าวอย่างนอบน้อม "ขอบพระคุณครับ นายท่าน! จากนี้ไปผมจะปฏิบัติตามคำสั่งของคุณอย่างเชื่อฟัง ผมไม่มีทางกล้าที่จะคิดทรยศ!"

คาลวินพยักหน้ารับ

หลังจากเหตุการณ์นี้ลีออนรู้สึกหวาดกลัวอย่างมากและไม่กล้าคิดชั่วร้ายใด ๆ อีก

หลังจากวันนี้จะมีการสับเปลี่ยนครั้งใหญ่ในกองกำลังนอกกฎหมายของเมืองเฮย์ดอน

ลีออนจะเริ่มจัดการล้างอำนาจของตระกูลทอร์เรสและเข้าควบคุมธุรกิจในเมืองเฮย์ดอนโดยเร็วที่สุด

คาลวินไม่สนใจสิ่งเหล่านี้ดังนั้นเขาจึงมอบหมายทั้งหมดให้เป็นหน้าที่ของลีออน

ในฐานะผู้มีอิทธิพลคนหนึ่ง ลีออนมีประสบการณ์มากพอที่จะจัดการกับเรื่องนี้

ขณะที่คาลวินเดินออกจากรอยัลคลับ เขามองไปรอบ ๆ และรู้สึกคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมที่นี่อยู่บ้าง

ทันใดนั้นเขาก็นึกขึ้นได้ว่าสถานที่แห่งนี้อยู่ใกล้กันมากกับริเวอร์ไซด์วิลล่าที่โจวาน่าอาศัยอยู่

คาลวินเหลือบมองไปที่ร้านชานมริมถนน

เมื่อก่อนเขาเคยมาร้านนี้บ่อย

ในเวลานั้นเขาจะซื้อดอกกุหลาบและมารอที่หน้าประตูบ้านตระกูลแคลนซีย์ทุกวัน

แต่ไม่ว่าจะรอนานแค่ไหนโจวาน่าก็ไม่เคยออกมาพบเขา

ในอดีตเขาจะยืนอยู่ที่นั่นเป็นเวลาหลายชั่วโมง และปากของเขาก็แห้งผาก เมื่อผ่านร้านชานมร้านนี้ก็จะเข้าไปสั่งชานมดื่ม

บังเอิญว่าตอนนี้เขารู้สึกกระหายน้ำเล็กน้อยคาลวินจึงเดินเข้าไปในร้าน

“ขอชานมรสมะม่วงหนึ่งถ้วย” คาลวินพูดกับพนักงาน

“อ๊ะ คาลวิน!” ทันใดนั้นหญิงสาวที่มีเสียงไพเราะร้องออกมาอย่างตื่นเต้น

ข้างหน้าต่าง หญิงสาวคนหนึ่งกำลังดูภาพยนตร์ในแท็บเล็ต เมื่อได้ยินเสียงของคาลวินร่างของเธอก็สั่นสะท้าน เธอเงยหน้าขึ้นทันที

ผู้หญิงคนนั้นไว้ผมม้า ภายใต้คิ้วโก่งของเธอคือดวงตารูปเมล็ดอัลมอนด์ขนาดใหญ่คู่งาม

ปากเล็ก ๆ ของเธอเผยอออกเล็กน้อยด้วยความประหลาดใจ เผยให้เห็นฟันขาว