ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 1016

พอตั้งใจแล้ว เยี่ยซือเจวี๋ยก็อุ้มมู่ซย่าขึ้นมาอย่างอ่อนโยน หลังจากวางมู่ซย่าลงบนเตียงแล้ว เขาก็นอนลงข้างๆ เธอ

ส่วนช้างน้อยของเขาก็ยังคงตั้งตระหง่านอยู่ เยี่ยซือเจวี๋ยขยี้ผมมู่ซย่าเป็นการลงโทษ จนผมที่นุ่มนวลของเธอยุ่งเหยิงไปหมด

แบบนี้ยิ่งเหมือนลูกแมวเข้าไปใหญ่

สายตาของเขาอ่อนโยนมาก แล้วก็ยื่นมือไปหยิกแก้มมู่ซย่าเบาๆ

แรงไม่เยอะเท่าไหร่ แต่ก็มากพอที่จะทำให้มู่ซย่าตื่นขึ้นมา

“นายจะทำอะไร？！” มู่ซย่าถลึงตาใส่เขา ดวงตาของเธอเหมือนมีน้ำพุใสอยู่ในนั้น

“ซานซาน ดีขึ้นหรือยัง? ไม่นอนได้ไหม?”

“ไม่ได้！” มู่ซย่าทำเสียงฮึดฮัดและหลับตาลง “ฉันง่วง”

“ไม่อยากเห็นของเก่งๆ ฉันเหรอ?”

“ฉัน……” มู่ซย่าพยายามฝืนลืมตาขึ้นมา “คืออะไรเหรอ?”

เยี่ยซือเจวี๋ยชี้ไปที่ช่วงล่างของตัวเอง “ก็อันนี้ไง”

วินาทีต่อมา มู่ซย่าก็ตาโตทันที

ระหว่างชายกับชาย เวลาเข้าห้องน้ำจะชอบเปรียบเทียบกันอยู่แล้ว และเขาก็มักจะนำนักเรียนคนอื่นแบบไม่เห็นฝุ่น เขาเลยค่อนข้างจะมั่นใจในช้างน้อยของตัวเองมาก

แต่เยี่ยซือเจวี๋ยกำลังจะคลี่ยิ้ม มู่ซย่าก็ขมวดคิ้วแน่นทันที

“น่าเกลียดจังเลย！”

เยี่ยซือเจวี๋ยหน้าตึงทันที เขารู้สึกเหมือนโดนน้ำเย็นสาดตั้งแต่หัวของมาเลย

“ฉันจะนอนแล้ว！” มู่ซย่าพลิกตัวและหลับตาลงทันที

สุดท้ายแล้ว เยี่ยซือเจวี๋ยก็ทนไม่ไหว เลยพยายามดึงมือของมู่ซย่ามาช่วยปลดปล่อย

แต่ว่ามันก็ไม่ใช่กระบวนการที่ง่ายเท่าไหร่ สุดท้ายมู่ซย่าก็คร่ำครวญร้องออกมา

โชคดี ที่ทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้ว

เยี่ยซือเจวี๋ยไปอาบน้ำ แล้วก็ดึงมู่ซย่ามากอดไว้ในอ้อมแขน สุดท้ายก็หลับตามไปด้วย

……

อีกด้านหนึ่ง

ลูกน้องของแอรอนไปเคาะประตูบ้านตระกูลมู่กลางดึก