“อ้อ?” มู่ซย่าพูดด้วยรอยยิ้มที่เสแสร้ง “ถ้ายังไงก็เอาใบปริญญามาให้ฉันดูหน่อยสิ เตือนก่อนนะ ฉันพูดถึงใบปริญญา ไม่ใช่ประกาศนียบัตร”
คนจากฮวากั๋วสามารถสอบเข้ามหาวิทยาลัยอังกฤษได้เยอะ แต่มหาวิทยาลัยอังกฤษก็เป็นมหาลัยที่พิเศษ
การจะได้ใบปริญญาจากมหาวิทยาลัยอังกฤษมาได้ มันยากกว่าการสอบเข้าได้หลายเท่า
ดังนั้น ต้องเป็นคนที่เก่งและมีความสามารถจริงๆ เท่านั้นที่จะได้ใบปริญญามา ไม่ใช่ประกาศนียบัตร
จ้าวเฉินรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่านักออกแบบคนอื่นๆ ในห้องประชุม กำลังจ้องมาที่เขาแปลกๆ
ถ้าเกิดไม่ใช่เพราะว่าเขาเอาแต่ยกยอว่าตัวเองจบจากมหาวิทยาลัยอังกฤษ ตำแหน่งหัวหน้าทีมนี้คงกลายเป็นของคิมไปแล้ว
และถ้าเกิดว่าเรื่องนี้ถูกเปิดเผยไป เขาก็น่าจะอยู่ที่นี่ต่อไม่ได้แล้วจริงๆ
ในสถานการณ์คับขัน จ้าวเฉินก็ได้แต่กัดฟันพูดว่า “ผมก็ต้องมีใบปริญญาอยู่แล้วสิ! แต่ว่าใครจะพกของพวกนั้นไว้ที่ตัวกัน?!”
“อ้อ” มู่ซย่าพยักหน้า “ถ้ายังงั้นคุณมาจากคณะอะไร รุ่นไหนล่ะ? เดี๋ยวฉันโทรไปถามที่ปรึกษาคุณเอาก็ได้?”
“หา? ที่ปรึกษา?” จ้าวเฉินได้ยินแล้วก็หัวเราะ พร้อมถามกลับว่า “คุณคิดว่าใครกันที่จะสามารถติดต่อที่ปรึกษาผมได้? คุณรู้ช่องทางการติดต่อเหรอ?”
“ก็แค่ตอบคำถามฉันมาก็พอ”
น้ำเสียงของมู่ซย่านั้นสงบมาก สงบจนทำให้จ้าวเฉินเริ่มรู้สึกตื่นตระหนก
หรือว่าเด็กคนนี้จะสามารถติดต่อที่ปรึกษาเขาได้จริงๆ?
แต่ว่าจ้าวเฉินก็ล้มเลิกความคิดนั้นทันที ยังไงเด็กนี่ก็คงแค่อยากจะทำให้เขากลัวเท่านั้นเอง เขาต้องมัน่คงเอาไว้!
จ้าวเฉินสูดหายใจเข้าลึกๆ พยายามรักษาสีหน้าตัวเองให้สงบ และพูดว่า “รุ่น16 คณะวิศวกรรม คอมพิวเตอร์ จ้าวเฉิน”
มู่ซย่าพยักหน้า หลังจากนั้นก็กดโทรออก
จ้าวเฉินทำเสียงฮึดฮัด และกร่นด่าในใจ:ทำเป็นอวดรู้!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
ทำไมอ่านไม่ได้อีกแล้วเหรียญก็ปรับขึ้นเรื่อยๆ ยังไม่อยากจะให้อ่านอีกโอ้ย...
ปลดล็อคๆๆๆๆๆ...
ปลดล็อคให้อ่านหน่อยคะ...
I'm dying to read it....
ทำไมเรื่องอื่นปลดล็อคได้ทำไมเรื่องนี้ทำไม่ได้โอ้ย...
อ่านไม่ได้ต้องทำยังไงทำไมเป็นแบบนี้อีกแล้ว...
There's always a problem when adding coins. I have to wait for something or other before I can read it....
Can't read anymore. I've added coins but still can't read....
ปลดล็อคไม่ได้อีกแล้ว...
เติมเหรียญก็เติมแต่เสือกอ่านไม่ได้ แล้วมึงจะล็อคทำไมห่าอะไรกูเสียตังนะนิ....