ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 1042

สือซูเจินก็สังเกตเห็นแขนหุ่นยนต์ที่วางอยู่บนโต๊ะด้วยเช่นกัน

แต่ในสายตาของเธอกลับไม่รู้ว่ามันคือแขนหุ่นยนต์ เธอเห็นเพียงแขนที่ดูคล้ายมนุษย์มาก ในความรู้สึกเธอนั้นมันดูน่ากลัว

หญิงผู้ดีหนึ่งในนั้นรู้สึกว่ามันแปลก หญิงสาวที่ไหนกันจะมีแขนขาดอยู่ที่บ้าน?

คงมิใช่มีความชอบอะไรเป็นพิเศษหรอกนะ?

เธอเคยอ่านหนังสือเกี่ยวกับตัวละครเอกที่เป็นโรคพาราฟิเลียและตกหลุมรักคนพิการคนหนึ่ง

แม้ว่าเรื่องราวจะดูดีแต่ในความเป็นจริงเธอก็ไม่สามารถยอมรับได้

เธอจึงอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมาว่า "คุณมู่คะ นี่คืออะไรคะ?"

สือซูเจินกลัวว่ามู่ซย่าจะมีความชอบแปลกๆอะไร จึงห้ามมิให้หญิงผู้ดีเข้าไปในห้องแต่มันก็สายเกินไป

หญิงผู้ดีทั้งสามยืนล้อมรอบแขนหุ่นยนต์และชี้ไปที่มันด้วยสีหน้าที่ไม่น่าดูนัก สือซูเจินกำลังจะตำหนิมู่ซย่าแต่เมื่อหวนคิดว่า 'ถ้าคุณยืนอยู่ฝั่งมู่ซย่าก็จะไม่เสียหน้า' เธอจึงอดทนและถามว่า "มู่ซย่าจ๊ะ นี่คืออะไรจ๊ะ?"

เยี่ยซือเจวี๋ยก็ไม่รู้เช่นกันว่ามันคืออะไร เขาจึงมองมู่ซย่าอย่างสงสัย

มู่ซย่าพูดเสียงเรียบว่า "นี่คือแขนหุ่นยนต์ที่ช่วยให้ผู้ที่สูญเสียแขนกลับมาใช้ชีวิตได้ตามปกติค่ะ"

ทันทีที่พูดคำพูดเหล่านี้ออกไป อารมณ์ที่หลากหลายก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของหญิงผู้ดีคนหนึ่ง

เมื่อสือซูเจินได้ยินสิ่งนี้ เธอก็งุนงง

"แล้วเธอเอาของสิ่งนี้กลับมาทำไมล่ะจ๊ะ?"