ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 1044

แต่เซี่ยไป๋หยู่ใช้มือขวามาตั้งแต่เด็ก ต่อให้เขาพยายามควบคุมมือซ้ายอย่างเต็มที่ ทว่าหลังจากพยายามมาเป็นเวลานาน แม้แต่การคีบข้าวซึ่งเป็นสิ่งที่พื้นฐานที่สุดก็ยังทำไม่ได้

คุณนายเซี่ยเห็นเพียงมือที่สั่นของเซี่ยไป๋หยู่และข้าวก็ตกลงไปบนพื้น

"อา"

วินาทีต่อมาเซี่ยไป๋หยู่ก็ตะโกนออกมา จากนั้นก็หยิบชามที่อยู่ตรงหน้าเขาขึ้นมาและทุบจนแตกเป็นชิ้นๆ

คุณนายเซี่ยตกใจจึงรีบเปิดไฟและเดินเข้าไปดู

"ไป๋หยู่! ไป๋หยู่ ใจเย็นๆ!"

เธอกอดเอวของเซี่ยไป๋หยู่ด้วยกำลังทั้งหมดของเธอ แต่เซี่ยไป๋หยู่กลับยิ่งบ้าคลั่งมากขึ้น เขาโบกสะบัดมือและเท้าของเขาอย่างสุ่มสี่สุ่มห้าราวกับว่าเขาต้องการระบายความโกรธกับทุกสิ่งรอบตัว

อย่างไรก็ตามเซี่ยไป๋หยู่ไม่ทันระวังจึงเตะคุณนายเซี่ยเข้าที่หน้าท้อง

"อูย" คุณนายเซี่ยครางด้วยความเจ็บปวด จากนั้นก็นอนกุมท้องและขดตัวอยู่กับพื้น เหงื่อเย็นๆนับไม่ถ้วนผุดขึ้นมาบนหน้าผากของเธอ

เซี่ยไป๋หยู่ตกใจและได้สติในที่สุด เขามองดูคุณนายเซี่ยด้วยความตกตะลึง

"แม่....."

แต่ครู่ต่อมาใบหน้าของเซี่ยไป๋หยู่ก็เต็มไปด้วยความโกรธอีกครั้ง เขาถามอย่างเย็นชาว่า "แม่เข้ามาทำไม? ผมบอกแล้วไม่ใช่หรือว่าไม่อยากเจอแม่?"

ความเจ็บที่ท้องของคุณนายเซี่ยบรรเทาลงเล็กน้อย จากนั้นเธอก็พูดทั้งน้ำตาว่า "ไป๋หยู่ เป็นแม่เองที่ผิดต่อลูก แม่ไม่ควร ขอให้ลูกไปแข่งรถกับลูกคนอื่นเพื่อหน้าของแม่จนเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ในที่สุด.... ลูกเป็นเด็กดี ถ้าไม่ใช่เพราะแม่เรื่องเช่นนี้ก็คงจะไม่เกิดขึ้นกับลูก แต่ว่าเรื่องการตัดแขนนั้นแม่ทำเพื่อลูกจริงๆ คุณหมอบอกว่าหากกระทบอวัยวะอื่น แม้แต่ชีวิตของลูกก็ไม่อาจจะรักษาไว้ได้ แม่จึงทำได้เพียง......"

"หุบปาก!" น้ำตาไหลออกมาบนใบหน้าของเซี่ยไป๋หยู่