ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 1085

“ขอโทษซะ!”

“ไม่มีทาง!”

“ถ้าเธอไม่ขอโทษ ฉัน ฉันก็จะไม่ปล่อยมือ!”

การพูดของเหอเถียนไม่ได้มีความแตกต่างอะไรจากปกติมากนัก แถมยังติดอ่างมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ แต่มือการกระทำของเธอกลับไม่ออมมือเลยแม้แต่น้อย การใช้น้ำเสียงอ่อนหวานกระทำเรื่องโหดร้าย เป็นประโยคที่นิยามถึงเหอเถียนในตอนนี้ได้ดีที่สุด

กู้หว่านหว่านถูกเหอเถียนดึงผมจนรู้สึกชาขึ้นมา ความรู้สึกเจ็บแปล๊บถาโถมเข้ามาทำให้เธอโกรธมากอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน มู่ซย่ามีเยี่ยซือเจวี๋ยคอยหนุนหลังให้ เคยถูกมู่ซย่าตบก็ช่างเถอะ แต่เหอเถียนมีสิทธิ์อะไร? เป็นแค่ผู้หญิงออทิสติกที่พูดติดอ่างแท้ๆ แต่กลับลงไม้ลงมือกับเธอเนี่ยนะ? คิดว่าตัวเองเป็นใครกัน?!

ความโกรธของกู้หว่านหว่านกลายเป็นแรง เธอจับช่องโหว่ได้แล้วหยิกแขนของเหอเถียนที่ดึงผมของเธอไว้ไม่ปล่อย

“กรี๊ด” เหอเถียนกรี๊ดออกมาแล้วดึงมือกลับไปโดยสัญชาตญาณ

กู้หว่านหว่านใช้โอกาสนี้พุ่งตัวเข้าไปแล้วผลักเหอเถียนให้ล้มลงกับพื้น จากนั้นก็นั่งลงบนท้องของเธอ

“อึก” เหอเถียนรู้สึกว่าร่างกายแทบจะแตกสลายไป สีหน้าของเธอกลายเป็นสีม่วงเขียวอย่างน่ากลัว

“สารเลว!” กู้หว่านหว่านตบหน้าของเหอเถียนอย่างจัง

ตบฉาดนี้ไม่ได้ใช้เพียงแรงจากฝ่ามือเท่านั้น เธอจงใจงอนิ้วมือด้วย ดังนั้นพอตบไปแล้วเล็บมือก็ได้ข่วนใบหน้าของเหอเถียนจนเป็นรอยแดงเลือดสามเส้น

“กรี๊ด” หอเถียนกรี๊ดอีกครั้ง เธออยากจะขัดขืนแต่กลับถูกกู้หว่านหว่านกดร่างอยู่กับพื้นจนขยับไม่ได้เลย