ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 1120

เวลาลอสแอนเจลิส ตอนเช้า เวลาเก้าโมงครึ่ง

โอวหยางโม่ปริ้นวิทยานิพนธ์ออกมาสองสามฉบับ และมาถึงห้องสอบป้องกันวิทยานิพนธ์

คนที่ยืนต่อแถวด้านหน้าเขาเป็นคนอ้วนคนหนึ่ง คะแนนของผู้ชายอ้วนคนนี้พอๆ กันกับเขา แต่ตอนทดสอบไอคิว ไอคิวของเขาต่ำกว่าเขามาก

โอวหยางโม่ยิ้มและให้กำลังใจ “สู้ๆ นะคริส ฉันเชื่อว่านายทำได้”

ต่อหน้าเขาพูดออกไปเช่นนี้ แต่ในใจเขากลับเหยียดยามและดูถูก

ตามที่เขาเห็นแล้ว วิทยานิพนธ์ของเขาใครครั้งนี้เกือบจะสมบูรณ์แบบ แต่ของคริสนั้น... เขามองไปที่วิทยานิพนธ์ของคริสด้วยสีหน้าพึงพอใจ เพราะเนื้อหาของอีกฝ่ายไม่มีอะไรโดดเด่นเลย

ในทางกลับกัน วิทยานิพนธ์ของเขากลับสะดุดตามากกว่า

คริสที่ต่อแถวอยู่ข้างหน้าเขา ถือว่าพระเจ้าได้ช่วยชีวิตเขาเอาไว้แล้วล่ะ หากเทียบวิทยานิพนธ์ของคริสกับเขา เขาจะต้องสอบผ่านการป้องกันวิทยานิพนธ์นี้ไปได้อย่างแน่นอน

“ขอบคุณมาก! นายเองก็สู้ๆ นะโอวหยาง!”

คริสมีสีหน้าซาบซึ้งใจ เขาเป็นคนที่ซื่อสัตย์คนหนึ่ง รู้ว่าไอคิวของตัวเองจะไม่ได้สูงมาก แต่เขาก็ขยันและพยายามอย่างหนักจนได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยอังกฤษ

แต่น่าเสียดายที่การสอบจบของมหาวิทยาลัยนั้นยากเกินไปมาก เกินความรู้และความสามารถของเขา ทำให้เขาจบช้า

โอวหยางโม่เยาะเย้ยในใจของเขา

ไอ้โง่เอ้ย!

ทันใดนั้น คนที่อยู่ด้านในก็เรียกชื่อคริสให้เข้าไป

“ถึงตาฉันแล้ว ฉันเข้าไปก่อนนะ นายเองก็เตรียมตัวให้ดีล่ะ”

คริสตบไหล่โอวหยางโม่ จากนั้นผลักประตูเข้าไปโดยมีเอกสารวิทยานิพนธ์อยู่ในอ้อมแขน

ประตูเปิดออกประมาณสองวินาที จากนั้นก็ปิดกลับ ในช่วงสองวินาทีนั้นโอวหยางโม่เห็นร่างที่เขาคุ้นเคยนั่งอยู่ด้านใน

ร่างนั้น... เหมือนมู่ซย่ามาก