ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 1122

โอวหยางโม่ที่ยังไม่แน่ใจว่ามู่ซย่ารู้แล้วหรือไม่ ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากรายงานวิทยานิพนธ์ของตัวเองต่อ

“หัวข้อวิทยานิพนธ์ของผมคือการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ชั้นสูงด้วยวิธีทางคณิตศาสตร์เบื้องต้น ในสาขาคณิตศาสตร์ชั้นสูง...”

โอวหยางโม่ใช้เวลาไม่ถึงห้านาทีจากทั้งหมดสิบนาทีเสนอหัวข้อวิทยานิพนธ์ของเขา

บทพูดที่เขาเตรียมไว้ก่อนหน้านี้เขากลับลืมไปจนหมดสิ้น ทำได้เพียงแค่ดึงจุดสำคัญในวิทยานิพนธ์ออกมาแล้วอ่านให้ฟัง

ถึงแม้ว่าเขาจะอ่าน เขาก็ทำได้ไม่ดีนัก พูดติดอ่าง

ในที่สุด หลังจากที่เขาอ่านจบภายในห้านาที โอวหยางโม่ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก และรอให้อาจารย์สองสามท่านถามคำถาม

การสอบป้องกันวิทยานิพนธ์มีสองกระบวนการ กระบวนการแรกคือถามพูดแนะนำเกี่ยวกับวิทยานิพนธ์ กระบวนการที่สองคือ คำถามจากอาจารย์

อย่างไรก็ตามทันทีที่เขาวางวิทยานิพนธ์ของเขาลง เขาได้ยินรองผู้อำนวยการเซเรน่าถามอย่างไม่พอใจ “ในฐานะนักศึกษามหาวิทยาลัยอังกฤษ ตอนที่แนะนำและอธิบายวิทยานิพนธ์ของตัวเอง แม้แต่การพูดโดยไม่ดูเนื้อหาขั้นพื้นฐานยังทำไม่ได้เลยเหรอ?”

มหาวิทยาลัยธรรมดาทั่วไปสามารถอ่านวิทยานิพนธ์ได้ แต่สำหรับมหาวิทยาลัยอังกฤษแล้วนั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง แม้ว่าการพูดโดยไม่ดูเนื้อหาจะไม่ใช่ข้อกำหนดพื้นฐาน แต่โดยพื้นฐานนักศึกษาทุกคนสามารถพูดโดยไม่ดูเนื้อหาได้ถึงแปดสิบเปอร์เซ็นต์

รองผู้อำนวยการเซเรน่าพยักหน้า ไม่ใช่ว่าเธอไม่เข้าใจความกังวลของนักศึกษา

เธอจึงหันไปถามมูซย่าว่า “แซน ในฐานะที่เป็น “คนที่เคยมีประสบการณ์มาก่อน” เธอมีคำถามอะไรไหม?”

“แน่นอนว่ามีอยู่แล้วค่ะ” มู่ซย่ายิ้มเล็กน้อย หันหน้าไปถามโอวหยางโม่ว่า “ยังคงเป็นคำถามเมื่อสักครู่นี้ โอวหยางโม่ คุณคิดว่าคุณได้ทำตามที่ฉันพูดไปเมื่อครู่ได้หรือไม่ ที่พูดว่าทัศนคติและความจริง?”

ใจของโอวหยางโม่ที่สงบลงเล็กน้อยเมื่อครู่ กลับต้องกังวลขึ้นอีกครั้ง