ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 1131

ทันทีที่ประโยคนี้หลุดออกมา กู้หว่านหว่านก็หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง

เธอมองไปที่อาจารย์คุมสอบด้วยสายตาเยาะเย้ยแล้วพูดว่า “ขอโทษเหรอ? ทำไมฉันต้องขอโทษด้วย? มู่ซย่าเป็นคนทำลายครอบครัวฉัน ยัยผู้หญิงคนนั้นทำลายชีวิตฉัน แต่ฉันต้องไปขอโทษยัยนั่นอย่างนั้นเหรอ? เธอบ้าหรือฉันบ้ากันแน่?”

อาจารย์คุมสอบขมวดคิ้วแน่น “ดูเหมือนว่าเธอจะบ้าไปแล้ว!”

“ใช่!” กู้หว่านหว่านยอมรับ “ฉันบ้า ดังนั้นพวกแกอย่ามายุ่งกับคนบ้าอย่างฉันเลย!”

“กู้หว่านหว่าน ฉันขอแนะนำให้เธอใจเย็นลงก่อน ไปขอโทษอีกฝ่ายด้วยความจริงใจเป็นการส่วนตัว มิฉะนั้นหากปล่อยให้ตำรวจเข้ามาจัดการ เธอจะมีคดีติดตัวไปตลอดชีวิตนะ”

“เป็นไปไม่ได้!” กู้หว่านหว่านพูดด้วยสายตาเย็นชา “ให้ฉันไปขอโทษมู่ซย่า ยัยสารเลวนั่นเหรอ? รอชาติหน้าเถอะ!”

ขณะที่เธอพูดเช่นนี้ อาศัยตอนที่อาจารย์คุมสอบไม่ทันระวัง เธอวิ่งตรงไปที่ระเบียงและกระโดดลงมาทันที

เธอคิดเอาไว้แล้ว ตึกที่นี่ไม่ได้สูงมาก หากเธอกระโดดลงไป อย่างมากก็แค่ได้รับบาดเจ็บสาหัส

ขอเพียงแค่เธอได้รับบาดเจ็บในมหาวิทยาลัย ทางมหาวิทยาลัยจะต้องรับผิดชอบบ้าง บางทีเธออาจจะใช้เหตุการณ์นี้ข่มขู่ผู้อำนวยการและบังคับให้ยอมรับเธอ

หลังจากที่คิดเรื่องนี้ กู้หว่านหว่านจึงกระโดดลงไป ไม่มีความลังเลเลยแม้แต่น้อย

อย่างไรก็ตาม กู้หว่านหว่านไม่ได้สังเกตว่าด้านนอกระเบียงเป็นเขตพื้นที่สีเขียว เพื่อป้องกันไม่ให้นักศึกษาเข้าไปในพื้นที่สีเขียวนั้นจึงได้สร้างรั้วเหล็กเอาไว้

กู้หว่านหว่านกระโดดลงไปบนรั้วเหล็กพอดี ทำให้เหล็กทิ่มเข้าร่างของเธออย่างจัง

ภายใต้ความเจ็บปวดยอ่างแสนสาหัส กู้หว่านหว่านไม่อาจส่งเสียงร้องออกมาได้ ได้แต่เบิกตากว้างเต็มไปด้วยความไม่เชื่อและไม่เต็มใจ

เลือดไหลอาบหน้า เสียงกรีดร้องของนักศึกษาที่เดินผ่านไปมาดังขึ้นนอกรั้ว