ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 151

หลังจากทำงานอย่างมีลำดับขั้นตอนมาระยะหนึ่ง มู่ซย่าก็สวมหน้ากากออกซิเจนและส่วนของร่างกายที่ถูกไฟไหม้ก็ได้รับการปฐมพยาบาล

“ผู้ป่วยขาดน้ำอย่างรุนแรงและมีแผลไหม้ในระดับต่างๆ ต้องส่งไปโรงพยาบาลทันที” พยาบาลกล่าวพร้อมสั่งเจ้าหน้าที่พยาบาลสองคนให้วางมู่ซย่าบนเปลหาม

มู่ซย่ารู้สึกเพียงว่าเสียงในหูของเธอนั้นดังมาก เธอขมวดคิ้วและลืมตาขึ้นช้าๆ

ตาเห็นเมฆสีขาวและท้องฟ้าสีฟ้า เธอกะพริบตาสองครั้งเพื่อยืนยันว่าไม่ได้ฝันไป

เธอออกมาแล้ว!

มู่ซย่ารีบมองไปรอบๆ ที่นี่ห่างจากอาคารใหญ่ไม่มากนัก เธอรีบใช้สายตากวาดมอง ไม่เห็นวี่แว่วของเยี่ยซือเจวี๋ย แต่ทุกคนรวมทั้งเธอกำลังอพยพออกมา

มู่ซย่าลุกขึ้นนั่งทันที คว้าชายคนหนึ่งแล้วถามว่า “ทำไมทุกคนถึงอพยพหนีออกมา?”

ชายคนนั้นตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดอย่างดีใจว่า “คุณผู้หญิงฟื้นแล้วเหรอ ตอนที่ผมอุ้มคุณออกมาผมเกือบจะคิดว่าคุณไม่หายใจซะแล้ว… เป็นคุณที่ช่วยเด็กๆ ไว้หรือใช่ไหม”

มู่ซย่าไม่ตอบเพียงกระโดดลงจากเปลหามแล้วพูดอย่างกังวลว่า “คุณคือคนที่ช่วยฉันออกมาใช่ไหม หลังจากที่ฉันออกมา เพื่อนของฉันออกมาแล้วหรือยัง? เขาตัวสูง ใส่เสื้อสูท…”

ชายคนนั้นถามด้วยความประหลาดใจ "ยังมีคนอยู่ในอาคารนี้อีกเหรอ? อีกแปบตึกนี้ก็จะถล่มแล้ว! ตัวอาคารเอียงแล้ว..."

หัวใจของมู่ซย่าเต้นแรง "คุณหมายความว่าเขาไม่ออกมาเหรอ!"

เธอคว้าคอเสื้อของชายผู้นั้นแล้วพูดว่า "รีบไปช่วยเขาออกมา! เขากำลังไปหาเด็กที่มากับเราแล้วหลงทางไปและเขาก็อยู่ในนั้น!"

ขณะที่มู่ซย่าพูด น้ำตาเธอก็ไหลออกมาโดยไม่ตั้งใจ

เมื่อทีมถ่ายทำได้ยินเรื่องนี้ พวกเขาถามด้วยความตกใจว่า “คุณชายเยี่ยยังอยู่ข้างในเหรอ?”

“รีบไปช่วยเร็ว! คนที่ติดอยู่ข้างในคือเยี่ยซือเจวี๋ย ประธานใหญ่ของเยี่ยซื่อกรุ๊ป!”