เธอไม่คิดว่าคนที่มาจากชนบทอย่างมู่ซย่าจะเล่นหมากรุกสากลได้ หรือไม่ก็คงรู้แค่พื้นฐาน
แต่ความจริงจะเป็นแบบนี้หรือเปล่านะ?
อีกสองนาทีการแข่งขันจะเริ่มขึ้น
จ้าวไจซิงเห็นผู้คนมากมายมองมาที่เธอ
เพื่อแสดงความใจกว้างและความสามารถในการเล่นหมากรุกได้ของตัวเองให้ชัดเจน เธอจึงกล่าวด้วยท่าทางที่ไม่เต็มใจ “ฉันบอกกฎพื้นฐานให้เธอดีกว่า หมากรุกจัดวางไว้อย่างเป็นระเบียบแล้ว ไม่ต้องสอนเธอว่าวางยังไงหรอกนะ ฉันเป็นสีดำ เธอเป็นสีขาว ฉันเดินในช่องสีดำ เธอเดินในช่องสีขาว ตามกฏแล้วสีขาวต้องเดินก่อน ถ้าเธออยากยอมแพ้ ก็แค่ล้มตัวคิงของเธอลงก็พอแล้ว”
จ้าวไจซิงพร่ามกฏพื้นฐานให้มู่ซย่าฟังเหมือนกับตัวเองเป็นนักเล่นหมากรุกที่เก่งกาจด้วยท่าทางสงบ
มู่ซย่าไม่ขัดจังหวะจ้าวไจซิงและนั่งฟังเธอพูดอย่างสงบ
ในสายตาของคนที่มองมาคงคิดว่ามู่ซย่ากำลังตั้งใจเรียนรู้อย่างหนัก
ในที่สุด การแข่งขันก็เริ่มขึ้น
จ้าวไจซิงทำท่า ‘เชิญ’ อย่างมีมารยาท
มู่ซย่ายกมุมปากขึ้นพร้อมกับเดินหมากก้าวแรก
จ้าวไจซิงไม่คิดอะไรมาก เธอรีบเดินหมากตัวแรกและกินพลทหารของมู่ซย่า
มู่ซย่าเดินหมากก้าวที่สองอย่างเอ้อระเหย...
ก้าวที่สาม...
ก้าวที่สี่...
สีหน้าของจ้าวไจซิงค่อยๆ เปลี่ยนจากสงบนิ่งกลายเป็นไม่กล้าเชื่อ เธอเบิกตากว้างจนลูกตาแทบจะถลนออกมา
เป็นไปได้อย่างไร...จู่ๆ มู่ซย่า...ก็กินหมากรุกตัวสำคัญของเธอ
เธอขยี้ตาเพราะคิดว่าตัวเองมองผิดไป
แต่เมื่อมองอีกครั้ง กระดานหมากก็ยังเป็นอย่างที่เธอเห็น...ตัวควีนของเธอถูกกินไปแล้ว!
มือของจ้าวไจซิงเริ่มสั่นระริก
มู่ซย่าลืมตามองจ้าวไจซิงและถามด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน “จะเดินอีกไหมคะ?”
จ้าวไจ้ซิงมองสถานการณ์ในกระดานหมากรุก
จะเดินยังไงล่ะ? หมากเข้าตาจนหมดแล้ว!
เดินแบบนั้น? หมากก็เข้าตาจน!
ตุ้บตุ้บ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
รอคะ จะมาต่อไหมหรือหาอ่านได้ที่ไหนอีกไหมคะ...
ช่วยอาซีด้วย🥺🥺...
ฉินหรานเฟิน ไม่ใช่เอ็ง 55/5/...
ชอบเธอเข้าแล้ววว...
บ้านซือถูนี่เลวในกระดูกจริงๆ...
❤️❤️❤️...