ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 203

เนื่องจากว่าจนป่านนี้แล้วแม้แต่ท่านจงเองก็ยังไม่สามารถไขคำตอบของกลยุทธ์ปราบเซียนได้เลย

เธอทำเรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องเล็กไปได้

ทว่าหลัวฉิงเดินหมากมาได้หลายก้าวแล้ว จะหันหลังกลับก็คงจะเป็นไปไม่ได้ เธอจึงทำได้เพียงใช้กลยุทธ์ปราบเซียนต่อไป

มู่ซย่าเดินหมากไปเรื่อยๆ ตอนแรกก็ไม่ได้เอะใจอะไร จนกระทั่งผ่านไปเกือบหนึ่งนาที จู่ๆเธอก็รู้สึกว่าหมากที่หลัวฉิงเดินนั้นมันช่างคุ้นตาเสียเหลือเกิน

ไม่ใช่ล่ะ มันไม่เพียงแต่จะคุ้นตา แต่มันคุ้นตาเป็นที่สุด!

มู่ซย่าเลยอดไม่ได้ที่จะหยุดการเดินหมากของตน จ้องมองกระดานหมากรุกอย่างใจจดใจจ่อ

ในที่สุดมู่ซย่าก็กระพือตาขึ้น เธอนึกออกแล้ว!

นี่เป็นรูปแบบการเดินหมากที่เธอประลองฝีมือกับตาเฒ่าจงในครั้งนั้นไม่ใช่หรือ?

ในตอนนั้นสมองของเธอเกิดโลดแล่นขึ้นมา จึงเดินหมากรุกไปตามอำเถอใจ แต่กลับชนะตาเฒ่าจงขึ้นมาซะงั้น สุดท้ายตาเฒ่าจงตะโกนพูดขึ้นรวดเดียวถึงสามครั้งว่าเพอร์เฟคไร้ที่ติ ผู้คนตรงหน้างานต่างพากันขอเธอเป็นลูกศิษย์กันให้จ้าละหวั่น

ทำไมหลัวฉิงถึงได้มีแนวคิดเหมือนเธอในตอนนั้นเลยล่ะ?

มู่ซย่าฉุดคิดขึ้นได้ทันที หลัวฉิงเคยบอกไว้ว่า อาจารย์ที่สอนเธอเล่นหมากรุกสากลก็คือตาเฒ่าจงนั่นเอง ถ้าอย่างนั้น ตาเฒ่าจงต้องเอากลยุทธ์ที่ประลองกับเธอในตอนนั้นบอกหลัวฉิงไปแน่

มู่ซย่ารู้สึกมันน่าขำยิ่ง เลยกระตุกมุมปากไปสองที

ทว่าหลัวฉิงที่นั่งอยู่ตรงข้ามเห็นมู่ซย่าเดินหมากได้เร็วติดจรวดเมื่อครู่ จู่ๆก็นิ่งไป จึงเผยอมุมปากขึ้น ชำเลืองไปหามู่ซย่าพร้อมกับถามขึ้น “ยังไงล่ะ? ไปต่อไม่เป็นแล้วใช่ไหม? จะยอมแพ้ตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้ว เธอก็เตรียมคุกเข่ารอได้เลย!”

มู่ซย่ามองไปหาหลัวฉิงด้วยความสนใจ เธอรู้แล้วว่าหลัวฉิงจะเดินหมากต่อไปยังไง

เธอริบสายตากลับ แสร้งทำเป็นไม่รู้อิโหน่อิเหน่ และยังประชันฝีมือกับหลัวฉิงต่อ

หลัวฉิงเดินหมากไปเรื่อยๆ เห็นมู่ซย่าเดินไปหากับดักที่วางไว้จากกลยุทธ์ปราบเซียน จึงหัวเราะเย้ยหยันออกมา “เธอบ้าแล้วหรือไง? เธอเดินแบบนี้ ฉันเดินอีกสองครั้ง เธอก็แพ้แล้วนะ ทว่าวางหมากไปแล้วยังไงก็เปลี่ยนไม่ได้ ฉันจะเดินต่อแล้วนะ”

มู่ซย่าไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่เคาะโต๊ะหมากรุก บอกให้เธอเล่นต่อ