ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 244

น้ำมันหอมระเหย！

น้ำมันหอมระเหยต้องมีปัญหาแน่！ไม่งั้นเธอคงไม่เห็นมู่เฉินเหล่ยเป็นฉินหรานเฟิงหรอก！

แต่เจี่ยงฟู่หมิงบอกว่าสิบห้านาทีฤทธิ์ยาก็จะจางหายไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมเธอถึงได้รับผลจากฤทธิ์ยาอีก?

หรือเป็นฝีมือของมู่ซย่า?

ทว่าสวี่ซิงซิงปฏิเสธความเป็นไปได้นี้ทันที เพราะเจี่ยงฟู่หมิงซื้อยาตัวนี้จากต่างประเทศ ถึงมู่ซย่าจะมีวิชาแพทย์ แต่ขยายระยะเวลาของฤทธิ์ยาไม่ได้

เจี่ยงฟู่หมิงคงสะเพร่าแล้วทำเรื่องผิดพลาด กลิ่นของยาจึงหลงเหลืออยู่กลางอากาศ แล้วเธอก็บังเอิญสูดดม

ชั่วขณะนี้สวี่ซิงซิงสิ้นหวังจนไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว

เธออยากทำร้ายมู่ซย่า แต่ไม่คิดเลยว่าสุดท้ายแล้วคนที่ตกอยู่ในสภาพอนาถจะเป็นตัวเธอเอง มิหนำซ้ำเธอยังพูดเรื่องนี้ให้ใครรู้ไม่ได้ด้วย มิฉะนั้นความลับที่เธอคิดจะทำร้ายมู่ซย่าก็ต้องถูกเปิดโปงด้วย

นับจากวันนี้เป็นต้นไปเธอจะสู้หน้าคนยังไง.

ฉินหรานเฟิงยิ่งไม่มีทางชอบเธอมากขึ้น！

ณ ตอนนี้ สวี่ซิงซิงก็เหมือนคนใบ้กินอึ่งโน้ย ไม่อาจบรรยายถึงรสขมของตัวยาได้

สวี่ยิงซานเห็นใบหน้าซีดเซียว สิ้นหวังและทำอะไรไม่ได้ของสวี่ซิงซิงแล้วก็ปวดใจสุดแสน

ไม่ว่าอย่างไรก็เป็นลูกสาวที่เขาชุบเลี้ยงจนเติบใหญ่ เขาไม่มีทางปล่อยปละละเลยเด็ดขาด

สวี่ยิงซานขบฟัน ก่อนจะตัดสินใจเด็ดขาดในที่สุด

งั้นคงเหลือหนทางเดียวแล้วละ ปล่อยให้ผิดซ้ำซ้อนเลยแล้วกัน...

“มู่เฉินเหล่ย” เขามองไปยังมู่เฉินเหล่ย พลางถามด้วยอารมณ์ซับซ้อน “นายสาบานได้ไหมว่าจะทะนุถนอมซิงซิง รักซิงซิง ไม่ให้เธอลำบากไปชั่วชีวิต?”

มู่เฉินเหล่ยยืดตัวตรงด้วยสัญชาตญาณ ยกมือขวาขึ้นมาชูสามนิ้วพร้อมกับตั้งสัตย์ปฏิญาณว่า “ผมขอสาบานว่า ผมจะปกป้องและดูแลซิงซิงตลอดชีวิตครับ”

สวี่ยิงซานปิดตาราวกับยอมจำนนต่อชะตาชีวิต เขาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะพยักหน้ากล่าว “ฉันรู้แล้ว”