ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 252

“ นาย...... ”มู่ซย่ารู้สึกไม่พอใจ แต่เธอก็เคยให้สัญญากับเยี่ยซือเจวี๋ยไว้จริงๆ ขอแค่เขาอยากกิน ก็จะทำให้กินตลอดไป

ไม่มีทางเลือกอื่น ภายใต้สายตาที่จ้องมองมาอย่างจริงจังของเยี่ยซือเจวี๋ย มู่ซย่าได้แต่เปิดประตูลงจากรถแต่โดยดี ลากสังขารที่เหนื่อยล้าเต็มทีเดินตามเยี่ยซือเจวี๋ยเข้าไปในบ้าน

สิ่งที่ทำให้มู่ซย่ารู้สึกคาดไม่ถึงก็คือ นอกบ้านดูเหมือนจะหรูหรามาก แต่การตกแต่งภายในทั้งหมดสามารถใช้คำว่า “ ไร้สีสัน ”มาเปรียบเทียบได้เลย

สีของห้องต่างๆภายในบ้านเป็นโทนสีดำทั้งหมด แม้แต่บริเวณกำแพงก็ติดกระเบื้องเซรามิกโทนสีดำ

โครงสร้างหลักของบ้านไร้สีสันก็แล้วไปเถอะ แม้แต่เครื่องตกแต่งภายในก็ยังเป็นโทนสีดำ ในห้องรับแขกนอกจากเฟอร์นิเจอร์พื้นฐานในชีวิตประจำวันแล้วก็ไม่มีอะไรอีกเลย แม้แต่โซฟาก็มีแค่ที่นั่งเดียว ในบ้านดูโล่งจนน่าตกใจ

“ ไม่มีคนอยู่เหรอ ” มู่ซย่าอดไม่ได้ที่จะถามขึ้น

เยี่ยซือเจวี๋ยตอบว่า ” อืม ” ก่อนจะพูดว่า “ ปกติถ้าฉันไม่กลับไปที่คฤหาสน์ ก็จะมาอยู่ที่นี่ ”

มู่ซย่ารู้สึกตกตะลึง มีคนอยู่แต่ก็ยังตกแต่งเรียบง่ายขนาดนี้

ราวกับว่าเยี่ยซือเจวี๋ยมองความสงสัยของเธอออก จึงพูดว่า “ ฉันอยู่คนเดียว ไม่อยากให้ใครมารบกวน ตกแต่งง่ายๆจะได้ทำความสะอาดง่ายๆ ”

ดังนั้น เพื่อไม่ให้คนเข้ามาในบ้าน แม้แต่แม่บ้านเขาก็ไม่จ้าง

ชั่วพริบตาต่อมา ก็เอ่ยปากพูดขึ้นมาว่า “ นอกจากพวกหลัวอี้ทั้งสามคนแล้วเธอคือแขกคนแรก ”

มุมปากของมู่ซย่ากระตุก “ ฉันเพิ่งรู้นะว่าคุณก็มีนิสัยรักสันโดษ ”

“ อาจจะใช่ ”เยี่ยซือเจวี๋ยชี้ไปที่ตู้เย็นในห้องครัว “ วัตถุดิบอยู่ในนั้นทั้งหมด ”

มู่ซย่าเพิ่งรู้ตัวว่าตนเองไม่ได้มาเยี่ยมชมที่นี่ ถอนหายใจเฮือกหนึ่ง ก่อนจะเดินไปที่ห้องครัว

แต่ในเสี้ยววินาทีที่เปิดประตูตู้เย็น มู่ซย่าก็นิ่งอึ้งไป

มู่ซย่าเปิดตู้เย็น พบว่าในชั้นเก็บของสดในตู้เย็นไม่มีอะไรเลย เหลือแค่ไข่ไก่สองฟองเท่านั้น

แค่ไข่ไก่สองฟอง เธอจะทำเกี๊ยวยังไง

แต่จะว่าไป วันนี้ทั้งวันเธอก็ยังไม่ได้กินอะไรเลยจริงๆนั่นแหละ รู้สึกหิวขึ้นมาบ้างแล้ว

และชั่วพริบตาต่อมา ก็ได้ยินเสียงเย็นชาของเยี่ยซือเจวี๋ยดังขึ้นว่า “ ฝันไปเถอะ เธอทำเกี๊ยวได้ดี ฉันก็เลยอยากจะฟังความเห็นเธอสักหน่อย ”

ทันใดนั้นมู่ซย่าก็รู้สึกอารมณ์เสียจนไร้คำพูด “ ...... ”

ทำไมเธอถึงได้หลงตัวเองอีกแล้ว

คนอย่างเยี่ยซือเจวี๋ย เป็นผู้ชายที่เอาใจใส่ขนาดนั้นเลยเหรอ ถึงแม้จะเอาใจใส่ก็เถอะ ก็คงไม่ได้ใส่ใจเพื่อนอย่างเธอคนนี้ แต่ควรจะเป็นคนในใจของเขาซะมากกว่า

นี่เธอกำลังคิดอะไรอยู่เนี่ย

ได้ยินเสียงเร่งเร้าของเยี่ยซือเจวี๋ยดังขึ้น “ ยังจะยืนบื้ออยู่ทำไม รีบต้มเร็วเข้า ฉันหิวแล้ว เธอต้มทุกรสชาติอย่างละหน่อยแล้วกัน กินเสร็จแล้วก็ออกความเห็นด้วย ถ้าไม่มีคำแนะนำที่มีเหตุผล คืนนี้เธอก็ไม่ต้องกลับบ้าน ”

มู่ซย่ารู้สึกหมั่นไส้จนคันปากยิบๆ ถลึงตาให้กับเยี่ยซือเจวี๋ยและพูดว่า “ นายไม่คิดเหรอว่าทำตัวอย่างนี้วันหน้าจะหาแฟนไม่ได้ “