ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 256

แต่ใบหน้าของมู่ซย่าไม่ได้เผยความรู้สึกที่แท้จริงออกมาเลยสักนิด เธอแบมือออกอย่างคนไม่มีความผิด พูดว่า “ คุณพ่อ น้อง พวกเธอเข้าใจผิดแล้ว ที่หนูเรียกเขาเอาไว้ ไม่ใช่เพราะไม่อยากให้ไปตามหมอ แต่ว่า เรื่องชุดราตรีสีดำ พ่อบ้านก็ต้องมีส่วนรับผิดชอบด้วย หนูสงสัยว่า เขาก็มีส่วนรู้เห็นกับเรื่องนี้ ”

คำพูดของมู่ซย่า ทำให้ซือถูชิงซานเกิดความรู้สึกทำตัวไม่ถูก

มู่ซย่าที่สมควรตาย ถูกหล่อนหาช่องโหว่ได้อีกแล้ว

สีหน้าของซือถูไห่อ่อนลงเล็กน้อย เอ่ยกับซือถูชิงซานว่า “ ลูกเองก็เหมือนกัน เอะอะก็เอาแต่สงสัยพี่สาวตัวเอง ”

ว่าแล้ว เขาก็หันไปพูดกับพ่อบ้านเสียงเย็นว่า “ เรื่องที่ซานซานพูดมันจริงหรือเปล่า ”

พ่อบ้านรู้สึกหนาวสันหลังวูบ รีบอธิบายว่า “ คุณท่าน คุณหนูรอง ไม่จริงเลย ผมไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้นนะครับ ”

มู่ซย่ายิ้มเย็นที่มุมปาก พูดว่า “ คุณพ่อคะ ที่จริงชุดราตรีชุดนี้พ่อบ้านเป็นคนมาส่งให้หนูกับมือ แต่เพราะไซซ์มันใหญ่เกินไป พอหนูนึกขึ้นได้ว่าน้องเองก็จะไปร่วมงานเลี้ยงของสวี่ซิงซิงเหมือนกัน ก็เลยยกชุดนั้นให้น้อง หนูก็แค่เด็กบ้านนอก การที่หนูไม่รู้ว่าท่านประธานสวี่มีข้อห้ามเรื่องนี้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก น้องเองก็เพิ่งกลับมาจากวัด ไม่รู้ว่าท่านประธานสวี่กลับมาจากต่างประเทศแล้ว เรื่องนี้ก็พอเข้าใจได้ แต่พ่อบ้านล่ะ เขาทำงานที่บ้านนี้มาตั้งหลายปีแล้ว หรือว่าเรื่องแค่นี้ก็ยังไม่รู้ ”

สีหน้าของซือถูไห่ยิ่งอยู่ก็ยิ่งไม่น่าดู

สายตาที่เขามองพ่อบ้านเย็นชาดุจคมมีด ทำให้พ่อบ้านรู้สึกหวาดหวั่นจนร่างสั่นเทาขึ้นมา

วินาทีนี้ พ่อบ้านเห็นแววตาอาฆาตในดวงตาของซือถูไห่ได้อย่างชัดเจน

เขาทำงานอยู่ในบ้านตระกูลซือถูมาตั้งหลายปี ซือถูไห่เชื่อถือเขามาโดยตลอด ไม่เคยมองเขาด้วยสายตาแบบนี้เลย

พ่อบ้านรีบอธิบายอย่างลนลานไม่สบายใจว่า “ ผม ผมก็แค่เซ็นรับชุดแทนคุณหนูใหญ่เท่านั้นเอง ไม่รู้เลยว่าข้างในจะเป็นกระโปรงสีอะไร..... ”