อีกด้านหนึ่ง ข้างสระว่ายน้ำสีฟ้าคราม ชายหน้าตาหล่อเหลาและน่าดึงดูดสวมกางเกงขาสั้นลายดอกตัวใหญ่ ร่างกายท่อนบนของเขาคลุมไว้ด้วยผ้าขนหนูสีขาว นอนเล่นอยู่บนเก้าอี้ชายหาด
ผู้หญิงสวมชุดว่ายน้ำที่อยู่ข้างกายเขา หล่อนยื่นเครื่องดื่มโมฮิโตให้เขาอย่างเอาใจใส่
ชายคนนั้นกลับชำเลืองตามอง ทว่าไม่ได้แตะต้องมัน
หญิงสาวคนนั้นรู้ว่าอะไรควรไม่ควร เธอเองก็ไม่กล้าทอดสะพานเข้าหาเขา เดินกลับไปยังสระว่ายน้ำและไปเล่นกับผู้หญิงอีกคนหนึ่งที่สวมชุดวาบหวิวเช่นเดียวกัน
สาวสวย สวมชุดว่ายน้ำ สระว่ายน้ำ นี่คือความใฝ่ฝันของผู้ชายจำนวนมากมายนับไม่ถ้วน
ถึงแม้ว่าผู้ชายคนนี้จะมองภาพเหตุการณ์เช่นนี้ แต่ความสนใจของเขากลับไม่ได้จดจ่ออยู่กับภาพเหตุการณ์นั้นเลย เหมือนกับว่าไม่ว่าเรื่องใดก็ไม่สามารถทำให้จิตใจของเขาเกิดความรู้สึกปั่นป่วนได้
ในขณะนี้ ชายผมสีบลอนด์สวมชุดสีดำคนหนึ่งเดินเข้ามา
ในที่สุดชายคนนั้นก็ยกเปลือกตาขึ้น กระทั่งเขามองเห็นเสื้อผ้าบนร่างกายของอีกฝ่าย อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วและกล่าว “เจอโร วันนี้นายแต่งตัวเหมือนหนูดำอย่างไรอย่างนั้น”
‘หนูดำ’หัวเราะเสียงดังลั่นและเอ่ย “ออกไปด้านนอกมาน่ะสิ ผมต้องแต่งตัวธรรมดาหน่อย ท่านดยุค คุณรู้ไหมว่าผมไปได้ยินอะไรมา?”
ชายคนนั้นเม้มริมฝีปาก ไร้ความอดทนในการคาดเดา จากนั้นกล่าว “พูดมา”
เจอโรไม่กล้าเก็บเป็นความลับอีกต่อไป เขากล่าวเข้าประเด็นในทันที “ในที่สุดเยี่ยซือเจวี๋ยก็มาแล้ว! และเขาน่ะร้ายกาจมากด้วยเล่ห์เหลี่ยม พวกเราจ่ายเงินช่วยคนผู้นั้นเป็นจำนวนมากเพื่อดึงเขากลับมา”
ชายคนนั้นคาดเดาว่าจะมีประโยคถัดไป เช่นนั้นเขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ยังไงต่อ”
ขณะที่เจอโรกำลังจะเอ่ยต่อ หญิงงามสองคนที่อยู่ภายในสระหัวเราะเสียงดังลั่น เจอโรเงยหน้าขึ้นและเห็นผู้หญิงสองคนนั้นกำลังเย้าแหย่บอดี้การ์ดคนหนึ่ง
ร่างกายของบอดี้การ์ดนั้นเปียกเพราะว่าถูกสาดน้ำใส่ ทว่าไม่กล้าโกรธเคือง ทำได้เพียงแค่ยืนนิ่งๆและเช็ดน้ำบนร่างกายออก
ขณะที่เจอโรกำลังจะละสายตากลับมา เขาพลันได้ยินเสียงเยือกเย็นของชายตรงหน้า “ไสหัวไป!”
ผู้หญิงสองคนมองไปที่ชายคนนั้นด้วยความตกใจ เมื่อสายตาของพวกเธอสบเข้ากับดวงตาเย็นยะเยือกราวกับขุมนรกของชายคนนั้น พวกเธอทั้งสองคนสั่นสะท้านอยู่ชั่วขณะ ทันทีที่ฟื้นคืนสติ พวกเธอก็รีบจากไปราวกับว่ากำลังหลบหนี
เจอโรกล่าวด้วยท่าทีคุ้นชิน “ท่านดยุค คุณไม่รักหยกถนอมบุปผา[1]เลยแม้แต่น้อย”
“เลิกพูดเรื่องไร้สาระ!” ชายคนนั้นเอ่ยอย่างเย็นชา “พูดมา ยังไงต่อ!”
เจอโรไม่กล้าหยอกล้ออีกต่อไป เขากล่าวต่อ “เยี่ยซือเจวี๋ยผู้นั้นไปซื้อบ้าน เขาซื้อคฤหาสน์โมเดิร์นLAในลอสแอนเจลิส คุณคิดว่าพวกเราควรฉวยโอกาสในครั้งนี้ไหม จัดการเขา...เชือด!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
รอคะ จะมาต่อไหมหรือหาอ่านได้ที่ไหนอีกไหมคะ...
ช่วยอาซีด้วย🥺🥺...
ฉินหรานเฟิน ไม่ใช่เอ็ง 55/5/...
ชอบเธอเข้าแล้ววว...
บ้านซือถูนี่เลวในกระดูกจริงๆ...
❤️❤️❤️...