ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 352

เธอกำลังนั่งอยู่บนม้านั่งตัวเล็ก เผากระดาษเงินกระดาษทองให้แก่ซือถูชิงซานด้วยท่าทีไม่ใส่ใจ หลิ่วเยี่ยรีบวิ่งเข้ามาและเอ่ยด้วยเสียงแผ่วเบา “คุณหนูใหญ่คะ ท่าไม่ดีแล้วค่ะ คุณผู้หญิงคนนั้นหมดสติไปค่ะ!”

ฉับพลันมู่ซย่าลุกขึ้นและก้าวเท้าตรงไปยังห้องของสาวใช้

ก่อนหน้านี้หลิ่วเยี่ยได้ขับไล่เหล่าสาวใช้คนอื่นออกไปหมดแล้ว ดังนั้นเมื่อมู่ซย่าเดินเข้ามาภายในห้องของสาวใช้จึงไม่มีใครเห็นเธอ

มู่ซย่าผลักประตูเข้าไปด้านใน เห็นเพียงว่าร่างกายของหญิงสาวคนนั้นถูกคลุมไว้ด้วยผ้านวมผืนหนา ใบหน้าซีดเซียว ดวงตาทั้งสองข้างของเธอปิดแน่น ท่าทางของเธอราวกับว่ากำลังเจ็บปวดเป็นอย่างมาก

“ซีซี ซีซี!”

มู่ซย่าผลักหัวไหล่ของหล่อนอย่างแผ่วเบา หญิงสาวคนนั้นขมวดคิ้ว เอ่ยพึมพำอะไรบางอย่างโดยไม่รู้ตัว

มู่ซย่าก้มตัวลงและเงี่ยหูฟัง ได้ยินเพียงคำพูดไม่กี่คำ “แก้แค้น...เสี่ยวเป่ย...”

หลิ่วเยี่ยผลักประตูและเดินตามหลังเข้ามา หล่อนเอ่ยถามอย่างกระวนกระวาย “คุณหนูใหญ่ ควรทำอย่างไรดีคะ?”

มู่ซย่าหันศีรษะไปและเอ่ยถามหลิ่วเยี่ย “บาดแผลของหล่อนฉันจัดการเรียบร้อยแล้วค่ะ หล่อนไม่ควรเป็นเช่นนี้ น้าหลิ่วให้หล่อนทานยาตรงเวลาหรือเปล่า?”

หลิ่วเยี่ยพยักหน้าและกล่าว “ให้ทานตรงเวลาค่ะ ในทุกมื้ออาหารของทุกวัน ดิฉันจะมองดูหล่อนทานยาก่อนจากนั้นดิฉันจึงจะออกไปทำงานบ้านค่ะ”

มู่ซย่าตกอยู่ในห้วงภวังค์แห่งความสงสัย

เธอเอื้อมมือไปแตะหน้าผากของซีซี หน้าผากของหล่อนร้อนมาก หากว่าเธอคาดเดาถูก ตอนนี้อุณหภูมิร่างกายของหล่อนน่าจะเกิน39องศา

“หล่อนมีอาการไข้ขึ้นสูง” มู่ซย่าชะงักไปชั่วขณะ เอ่ยกับหลิ่วเยี่ย “น้าไปที่ห้องของฉัน หยิบกล่องปฐมพยาบาลเบื้องต้นที่ตั้งอยู่บนโต๊ะกาแฟลงมา ถ้าหากมีใครถามก็บอกไปว่าลูกพี่ลูกน้องของน้ามาเยี่ยมเยียนน้า แต่ทว่าหล่อนนั้นเป็นไข้”

“รับทราบค่ะ!” หลิ่วเยี่ยตอบรับและรีบออกจากห้องไป

ขณะที่มู่ซย่าดึงผ้านวมออกเพื่อต้องการดูบาดแผลของซีซี ทันทีที่เธอก้มศีรษะลง สายตาเหลือบไปเห็นรองเท้าคู่หนึ่งของซีซี

รองเท้าเปื้อนเปรอะไปด้วยโคลนเปียก อีกทั้งยังมีใบไม้สองใบติดอยู่

หล่อนออกไปด้านนอกมางั้นเหรอ?