ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 364

จากนั้นก่อนที่โอวหยางโม่จะจากไป ก็นึกถึงคนที่ผู้อำนวยการฝากมา จึงอดไม่ได้ที่จะถาม “คุณนายครับ คุณเป็นแม่ของประธานเยี่ยใช่ไหมครับ?”

สือซูเจินพยักหน้า “ใช่ค่ะ ฉันเป็นแม่ของเยี่ยซือเจวี๋ย เขาจบจากมหาวิทยาลัยจิงตูเหมือนกัน หลังจบก็ไปเรียนเพิ่มเติมที่มหาวิทยาลัยอังกฤษ อาจารย์โอวหยางเคยได้ยินชื่อเขาไหมคะ?”

โอวหยางโม่ส่ายศีรษะ

เขาเคยได้ยินชื่อของเยี่ยซือเจวี๋ยในมหาวิทยาลัยอังกฤษจริง แต่ที่ได้ยินมา คือเขาบริจาคโรงยิมให้กับทางมหาวิทยาลัย

ดูแล้วคงใช้เส้นในการเข้ามหาวิทยาลัยอังกฤษแหละ เขาไม่คิดว่าคนฐานะอย่างเยี่ยซือเจวี๋ยจะตั้งใจเรียนหนังสือได้

แต่เขาไม่ได้จะพูดเรื่องนี้ เพราะถึงแม้เขาจะไม่สอบพฤติกรรมแบบนี้ก็ตาม แต่เขาก็เข้าใจในมนุษยธรรมเหมือนกัน เรื่องแบบนี้เขาไม่พูดต่อหน้าสือซูเจินหรอก

โอวหยางโม่ปริปากพูด “ความจริงแล้ว ประธานเยี่ยเพิ่งจะเสนอนักเรียนให้มาเรียนในห้องของผมคนหนึ่ง คนคนนั้นคงจะเป็นเราสินะกู้หว่านหว่าน”

กู้หว่านหว่านงงงันแล้วหันไปมองสือซูเจินโดยสัญชาตญาณ

เธอรู้ดีว่าเยี่ยซือเจวี๋ยคิดยังไงกับเธอ เขาไม่สนใจเธอเลยสักนิด จู่ๆ ทำไมถึงได้เสนอชื่อเธอให้เข้าไปเรียนในห้องปรับพื้นฐานของโอวหยางโม่ได้ล่ะ

หรือว่า…จะเสนอชื่อคนอื่นไป?

สือซูเจินยิ้มแป้นแล้วพูดกับกู้หว่านหว่าน “หว่านหว่าน น้าบอกแล้วใช่ไหม ว่าอาเยี่ยเนี่ยดูภายนอกดูเหมือนเป็นคนใจดำ แต่ภายในเป็นคนที่อบอุ่นมาก ดูสิเขาเสนอชื่อหนูให้กับอาจารย์โอวหยางด้วย”

กู้หว่านหว่านยังคงไม่ปักใจเชื่อ “น้ามั่นใจเหรอคะ?”

สือซูเจินยืนยันคำเดิม “แน่นอนสิ! ไม่ใช่หนูแล้วจะเป็นใครอีก?”

กู้หว่านหว่านได้ยินแบบนั้นถึงได้ปัดเป่าความไม่มั่นใจออกไป ในใจก็เบิกบานขึ้นมา ทำให้เผยรอยยิ้มออกมาอย่างอดไม่ได้

ดูแล้วเยี่ยซือเจวี๋ยคงไม่ได้รังเกียจเธอขนาดนั้นเหมือนที่แสดงออกมาจริงๆ อย่างน้อยเขาก็เสนอชื่อเธอให้กับอาจารย์โอวหยางไม่ใช่เหรอ?