สีหน้าของโอวหยางโม่ขรึมลง จากนั้นก็หัวเราะเสียงทุ้มแล้วถามว่า “ผมไว้หน้าพวกคุณ แต่พวกคุณไม่พอใจใช่ไหม? คนหนึ่งไม่เขียนแม้แต่ชื่อ ส่วนอีกสองคนก็เดามามั่วๆ พวกคุณคิดว่าคะแนนของพวกคุณจำเป็นต้องประกาศออกมาด้วยเหรอ?”
มู่ซย่าได้ยินดังนั้นก็เข้าใจแจ่มแจ้งทันที โอวหยางโม่ไม่ได้ตรวจข้อสอบของเธอด้วยซ้ำ
ก่อนหน้านี้เธอยังรู้สึกเข้าใจโอวหยางโม่นิดหน่อย แต่ตอนนี้พบว่า เธอไม่ใช่คนพวกเดียวกันกับเขาเลยสักนิด
ส่วนฟางอีหังที่อยู่ข้างๆ รู้สึกอายเล็กน้อย เพราะเขาคิดว่าไม่จำเป็นต้องประกาศออกมาจริงๆ เหลือที่นั่งตรงไหนก็นั่งตรงนั้นก็พอไม่ใช่เหรอ?
จวินหรงเซวียนนั่นแหละ! ทำไมต้องให้เขาลุกขึ้นมาช่วยเธอด้วยเนี่ย?
จากนั้นมู่ซย่าก็ตอบว่า “พวกเขาคิดยังไงหนูไม่สน แต่หนูแค่อยากรู้คะแนนของตัวเอง”
โอวหยางโม่ได้ยินดังนั้นก็มองเธอด้วยสายตาไม่เข้าใจ
เขาไม่เข้าใจว่า คะแนนแค่นั้นแล้วยังตอบมามั่วๆ อีก เธอต้องทำขนาดนี้เชียวหรือ? คงจงใจหาเรื่องอยู่สินะ
เห็นได้ชัดว่ามู่ซย่าเดาถูกที่ว่าเขาไม่ได้ตรวจข้อสอบของเธอ
โอวหยางโม่ยอมรับตรงๆ “ก็ได้ ในเมื่อคุณอยากรู้คะแนน ถ้างั้นผมจะบอกให้ ข้อสอบของพวกคุณสามคนผมไม่ได้ตรวจ เดี๋ยวผมจะตรวจให้ตอนนี้เลย รอให้คนอื่นๆ เลือกที่นั่งเสร็จแล้วผมจะประกาศคะแนนของพวกคุณสามคนต่อหน้าคนทั้งห้อง”
มู่ซย่าตอบด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “ค่ะ”
โอวหยางโม่เห็นสายตาของมู่ซย่าก็ยิ่งไม่เข้าใจ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมโลกนี้ถึงมีคนที่หาเสี้ยนใส่ตัวแบบนี้ได้
ถ้าประกาศคะแนนออกไป นักเรียนที่ไม่รู้ว่าเธอเข้ามาโดยใช้เส้นก็จะรู้แล้วแบบนี้มีประโยชน์ต่อเธอตรงไหน?
แต่ในเมื่อเธอขอมา เช่นนั้นเขาก็ไม่ถือที่จะต้องเสียเวลาสองนาทีหรอก
โอวหยางโม่เดินไปที่หน้าประตู “ทุกคนเลือกที่นั่งตามลำดับของตัวเองได้ กู้หว่านหว่าน เราได้ที่หนึ่งเราเลือกก่อนเลย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
อยากได้หนังสือเป็นเล่มมีขายไหมค่ะ...
รออค้า...
รอนะคะ ขอบคุณที่มาต่อให้นะคะ...
อยากอ่านมาต่อได้ไหมคะ...
รอคะ จะมาต่อไหมหรือหาอ่านได้ที่ไหนอีกไหมคะ...
ช่วยอาซีด้วย🥺🥺...
ฉินหรานเฟิน ไม่ใช่เอ็ง 55/5/...
ชอบเธอเข้าแล้ววว...
บ้านซือถูนี่เลวในกระดูกจริงๆ...
❤️❤️❤️...