ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 383

กู้หว่านหว่านเองก็มีรู้สึกเช่นเดียวกันกับหลัวฉิง

เธอทั้งโกรธทั้งเกลียดจนแทบจะหักปากกาในมือออกเป็นสองท่อน

แม้แต่เธอยังทำโจทย์ประยุกต์ไม่เป็นเลย แล้วทำไมมู่ซย่าถึงทำได้ตั้งสองข้อ แถมยังได้คะแนนเต็มอีกด้วย?

มู่ซย่า…คือใครกันแน่?

นี่เป็นครั้งแรกที่กู้หว่านหว่านรู้สึกเหมือนถูกคนเหยียบย่ำดูหมิ่น และไม่ว่าอย่างไรเธอก็ไม่มีทางยอมรับว่ามู่ซย่าเก่งกว่าเธอ

โอวหยางโม่กวาดมองคนในห้องรอบหนึ่งแล้วพูดต่อ “มีใครมีปัญหาอีกไหมครับ?”

คนอื่นๆ ไม่ได้มีเรื่องอะไรกับมู่ซย่าอยู่แล้ว ดังนั้นจึงไม่รู้สึกแปลกที่เธอได้คะแนนสูง

ในห้องเงียบสนิทแปลกๆ

“ดูแล้วทุกคนไม่ได้มีปัญหาอะไรแล้ว” โอวหยางโม่หันไปมองมู่ซย่า “ตอนนี้คุณเลือกที่นั่งได้เลยครับ”

ผู้คนมากมายหันไปมองทางมู่ซย่าพร้อมกันโดยสัญชาตญาณ คาดหวังไม่ให้มู่ซย่าสลับที่นั่งของตน

มู่ซย่าปริปากพูดนิ่งๆ “ไม่ต้องสลับที่แล้วค่ะ หนูนั่งตรงนี้ดีแล้ว”

หลายคนรู้สึกโล่งใจขึ้นมาเมื่อได้ยินดังนั้น เพราะหากใครที่ถูกมู่ซย่าเลือกเข้านั้นจะต้องย้ายไปนั่งแถวหลังสุดโดยปริยาย

แถวหลังสุดเป็นที่นั่งสำหรับเด็กเรียนแย่ ส่วนบรรดาพวกเขาล้วนเป็นนักเรียนหัวกะทิ หากจู่ๆ ต้องโดนให้ไปนั่งแถวหลังสุดแบบนี้ สภาพจิตใจพวกเขาคงย่ำแย่พอดู

หลายคนหันไปส่งสายตาซาบซึ้งใจให้กับมู่ซย่า ทว่ามู่ซย่าคิดแค่เพียงว่า…ถ้าสลับที่นั่งก็ต้องลำบากมาย้ายโต๊ะอีก ยุ่งยากเกิน

เธอเพียงแค่ต้องการความยุติธรรมที่เธอสมควรได้รับเท่านั้น ส่วนเรื่องที่นั่งไม่ใช่ปัญหา เพราะเธอที่เป็นถึงโพสต์-ด็อกมานั่งเรียนในห้องอยู่ที่นี่ก็ถือว่าส่งผลกระทบต่อพวกเขามากแล้ว ไม่จำเป็นต้องไปแย่งที่นั่งหรอก