ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 475

“แต่...” กู้หว่านหว่านกัดริมฝีปากล่างอย่างรุนแรง เธอโต้เถียง “แต่อาร์ทิมิสหลังนี้ถูกจัดเตรียมไว้ให้ฉัน...ป้าสือตั้งใจยืมมาให้ฉัน”

“จัดเตรียมให้เธองั้นเหรอ?” เยี่ยซือเจวี๋ยยิ้มเยือกเย็นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้น้ำเสียงของเขานั้นไร้ความปราณีมากยิ่งขึ้น “เธอนี่หน้าไม่อายเลยจริงๆ”

“…เป็นไปได้อย่างไร?”

กู้หว่านหว่านจ้องมองสือซูเจินด้วยสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ

ความลำบากใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของสือซูเจิน หล่อนก้าวเท้าเข้ามา กระแอมเล็กน้อยและกล่าว “หว่านหว่าน เปียโนที่ป้าส่งมาให้หนูนั้นคือซิงไห่ อาร์ทิมิสหลังนี้...ป้าเองก็ไม่รู้ว่าใครส่งมาให้ใคร”

“อะไรนะคะ?!”

ฉับพลันดวงตาของกู้หว่านหว่านเบิกกว้าง

สือซูเจินเองก็ยิ้มแห้งด้วยท่าทางทำอะไรไม่ถูก

อันที่จริง สือซูเจินเองก็อยากจะพูดเรื่องนี้อยู่เสียตั้งนานแล้ว แต่หล่อนเองก็ไม่มีโอกาสพูด

กู้หว่านหว่านจ้องมองสีหน้าและท่าทางการแสดงออกของสือซูเจิน เธอสามารถรับรู้ได้เลยว่าสิ่งที่สือซูเจินกล่าวมานั้นคือเรื่องจริง อาร์ทิมิสหลังนี้ ไม่เพียงแต่จะไม่ใช่เยี่ยซือเจวี๋ยที่จัดเตรียมมาให้เธอ อีกทั้งยังไม่ใช่สือซูเจินที่ส่งมาให้เธออีกด้วย

เรื่องนี้ ตั้งแต่ต้นจนจบทั้งหมดนั้นคือความเข้าใจผิด ช่างเป็นเรื่องน่าขำสิ้นดี!

ชั่วขณะหนึ่ง กู้หว่านหว่านรู้สึกว่าใบหน้าของเธอนั้นร้อนผ่าวราวกับว่ากำลังจะระเบิดอย่างไรอย่างนั้น เธอถูกโจมตีจนแนวป้องกันภายในหัวใจนั้นพังทลายและแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนี

เธอจ้องมองผู้คนที่อยู่รอบข้างโดยไม่รู้ตัว เห็นเพียงว่าใบหน้าริษยาเมื่อสักครู่นี้นั้นไม่มีอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้บนใบหน้าของทุกคนถูกแทนที่ด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ย

คำพูดคำจาของพวกเขานั้นไม่แสดงความเห็นใจต่อกันเลยแม้แต่น้อย ทุกคนเอ่ยคำพูดเย้ยหยันและเหน็บแนม---

“อะไรกันเนี่ย? อาร์ทิมิสนั้นไม่คู่ควรที่จะให้กู้หว่านหว่านเล่นงั้นเหรอ?”

“ฮ่าๆๆๆ ฉันรู้สึกขำชะมัด! นึกถึงท่าทางดีอกดีใจของหล่อนเมื่อสักครู่นี้ ฉันอยากจะหัวเราะให้ฟันร่วงหมดปาก”

“ดีนะที่ฉันไม่ใช่กู้หว่านหว่าน ไม่งั้นตอนนี้ฉันก็คงจะอับอายจนไม่กล้าสู้หน้าใครต่อใครแล้ว”