ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 479

ยังโชคดีที่กู้หว่านหว่านคอยเตือนสติเธอ สะใภ้ที่เข้าใจสถานการณ์เช่นนี้ ตอนนี้ไม่ใช่ว่าจะสามารถหาพบได้ทั่วไป

กู้หว่านหว่านยิ้มเล็กน้อย จากนั้นชำเลืองมองเยี่ยซือเจวี๋ยด้วยความเสน่หา

แต่กลับเห็นว่าภายในสายตาของเยี่ยซือเจวี๋ยนั้นไม่มีเธออยู่ในนั้นเลย สายตาของเขามีเพียงแค่มู่ซย่า เขาพูดคุยกับมู่ซย่าโดยใช้น้ำเสียงอ่อนโยนที่เธอนั้นไม่ได้เคยยินมาก่อน “ไปเถอะ ย้ายเปียโนไปที่หอประชุมใหญ่ของพวกเธอกัน เมื่อถึงเวลานั้นแล้วค่อยทดลองเสียงของเปียโนดู”

มู่ซย่านั้นอยากยกผ้าคลุมกันฝุ่นนี้ออกไปเสียตั้งนานแล้ว เธออยากเห็นรูปลักษณ์ที่แท้จริงของอาร์ทิมิส เมื่อได้ยินเช่นนี้เธอพยักหน้าทันใด “ตกลง”

แต่แล้วเธอพลันนึกถึงสือซูเจิน เธอเอ่ยกับสือซูเจินด้วยท่าทางและน้ำเสียงสุภาพ “ป้าคะ พวกเราขอตัวไปที่หอประชุมใหญ่ก่อนนะคะ”

สือซูเจินไม่ค่อยชอบมู่ซย่าเท่าไรนัก แต่เธอเองก็ให้ความสำคัญกับภูมิหลังของครอบครัวเป็นอย่างมาก เมื่อนึกได้ว่ามู่ซย่าเองก็มีสายเลือดของตระกูลนั้นอยู่ไม่มากก็น้อย ท้ายที่สุดแล้วเธอก็ทำได้เพียงแค่พยักหน้าอย่างไม่เต็มใจ “อือ”

นี่นับได้ว่าเป็นการให้เกียรติมู่ซย่าเล็กน้อย

กู้หว่านหว่านที่อยู่ด้านข้างนั้นไม่ค่อยเข้าใจเรื่องการให้ความสำคัญกับภูมิหลังครอบครัวของสือซูเจิน ทำไมเธอต้องไว้หน้ามู่ซย่าด้วย

เด็กสาวบ้านนอก แม้ว่าจะมาจากตระกูลซือถู หล่อนก็ไม่ควรที่จะอยู่ในสายตาของสือซูเจิน กลายเป็นแบบนี้ไปได้อย่างไรกัน?

ฉับพลันภายในหัวใจของกู้หว่านหว่านสัมผัสได้ถึงความรู้สึกอันตราย

เธอเองก็ไม่ได้โง่ เธอรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าเยี่ยซือเจวี๋ยไม่ได้สนใจเธอเลยแม้แต่น้อย ดังนั้นตอนนี้เธอจำต้องกอดต้นขาของสือซูเจินไว้ให้แน่นเพื่อที่จะได้แต่งงานเข้าตระกูลเยี่ย

แต่ถ้าหากสือซูเจินนั้นมีความรู้สึกที่ดีต่อมู่ซย่าด้วย เช่นนั้นแล้วตัวเธออาจจะตกอยู่ในสถานการณ์อันตราย!

ขณะนี้ หัวหน้าฝ่ายวิชาการก็มาถึงแล้ว

เมื่อเห็นว่าผู้คนมากมายมารวมตัวกันในสถานที่แห่งนี้ เกรงว่าจะเกิดการเบียดเสียดของฝูงชน เช่นนั้นจึงรีบเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของโรงเรียนออกมาทำการแยกย้ายกลุ่มนักเรียน

กู้หว่านหว่านใช้โอกาสในช่วงที่ไม่มีใครสนใจเธอ เธอควงแขนสือซูเจินพลางเดินไปยังหอประชุมใหญ่และเอ่ยถามด้วยความระมัดระวัง “ป้าคะ ป้าคิดว่ามู่ซย่านั้นเป็นยังไงเหรอคะ?”