เมื่อนึกถึงคำขู่ของเยี่ยซือเจวี๋ย ในใจกู้หว่านหว่านก็รู้สึกเจ็บปวด
เธอกัดฟันและไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากดึงสือซูเจินแล้วพูดว่า “ป้าสือคะ ออกมากับหนูหน่อย หนูมีเรื่องจะคุยกับป้าค่ะ”
“โอเค ๆ ถ้าอย่างนั้นก็รบกวนผู้อำนวยการพานช่วยดูแลคุณป๋อเก๋อและคนอื่น ๆ ให้หน่อยนะคะ ฉันไม่ค่อยคุ้นเคยกับมหาวิทยาลัยจิงตูเท่าไหร่ ต้องพึ่งคุณแล้ว”
“ไม่ต้องเป็นห่วงครับคุณนายสือ เราจะช่วยคุณดูแลคุณป๋อเก๋อและคนอื่น ๆ เป็นอย่างดี”
ผู้อำนวยการพานยิ้มแย้มแจ่มใส แม้ว่าเขาจะไม่ค่อยชอบกู้หว่านหว่านนักศึกษาหญิงคนนี้เท่าไหร่ ทว่าสือซูเจินเป็นตัวแทนจากมหาวิทยาลัยเพื่อเชิญคุณป๋อเก๋อมา ซึ่งนี่เป็นเกียรติสูงสุดของมหาวิทยาลัยจิงตู ตราบใดที่กู้หว่านหว่านไม่ได้ทำผิดพลาดอะไรร้ายแรง เขาก็ยังสามารถยิ้มรับได้
ส่วนเรื่องของหลัวฉิง แม้ว่ากู้หว่านหว่านไม่ควรพูดแทนหลัวฉิงในตอนนั้น แต่วันนี้ทางตำรวจได้ให้ข้อมูลโดยบอกว่ากู้หว่านหว่านไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะไม่ดำเนินการตามความผิดกับกู้หว่านหว่าน
นี่เป็นเพียงความบาดหมางระหว่างหญิงสาวเท่านั้น ตราบใดที่พวกเขาไม่ละเมิดกฎและระเบียบของโรงเรียนอย่างหลัวฉิง เขาก็สามารถประณีประนอมได้
ส่วนทางนี้ กู้หว่านหว่านพาสือซูเจินออกจากหอประชุม
สือซูเจวี๋ยถามด้วยความสงสัย “หว่านหว่านเป็นอะไรไป? มีอะไรผิดปกติกับซิงไห่หรือเปล่า?”
“เปล่า ไม่ใช่ค่ะ” กู้หว่านหว่านส่ายหน้าพร้อมท่าท่างที่ดูลังเลที่จะพูด
สือซูเจวี๋ยจริงจังขึ้นมาและพูดว่า “หว่านหว่าน คุณก็รู้ว่าป้าไม่เห็นว่าคุณคือคนนอก ดังนั้นคุณก็อย่าปฏิบัติกับป้าเป็นคนนอกเหมือนกัน ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น คุณก็สามารถบอกป้าได้โดยตรง ป้าจะช่วยคุณแก้ไขปัญหา”
กู้หว่านหว่านกำลังรอคำพูดนี้จากสือซูเจินอยู่พอดี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
จะมาอัปตอนไหนคะ...
ฮือออใจจะขาดมาต่อนะคะ...
เลิกอ่านดีไหม อยู่ๆก็อัดเหลือ2ตอน...
จากที่อัปวันละ10 ตอนตอนนี้เหลือแค่2ตอนแล้วหรอ...
ทำไมฮับแค่2ตอนละคะ...
โอ้ยค้างอีกจะหาอ่านได้จากแอปไหนเนี่ย...
อยากได้หนังสือเป็นเล่มมีขายไหมค่ะ...
รออค้า...
รอนะคะ ขอบคุณที่มาต่อให้นะคะ...
อยากอ่านมาต่อได้ไหมคะ...