ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 485

เมื่อนึกถึงคำขู่ของเยี่ยซือเจวี๋ย ในใจกู้หว่านหว่านก็รู้สึกเจ็บปวด

เธอกัดฟันและไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากดึงสือซูเจินแล้วพูดว่า “ป้าสือคะ ออกมากับหนูหน่อย หนูมีเรื่องจะคุยกับป้าค่ะ”

“โอเค ๆ ถ้าอย่างนั้นก็รบกวนผู้อำนวยการพานช่วยดูแลคุณป๋อเก๋อและคนอื่น ๆ ให้หน่อยนะคะ ฉันไม่ค่อยคุ้นเคยกับมหาวิทยาลัยจิงตูเท่าไหร่ ต้องพึ่งคุณแล้ว”

“ไม่ต้องเป็นห่วงครับคุณนายสือ เราจะช่วยคุณดูแลคุณป๋อเก๋อและคนอื่น ๆ เป็นอย่างดี”

ผู้อำนวยการพานยิ้มแย้มแจ่มใส แม้ว่าเขาจะไม่ค่อยชอบกู้หว่านหว่านนักศึกษาหญิงคนนี้เท่าไหร่ ทว่าสือซูเจินเป็นตัวแทนจากมหาวิทยาลัยเพื่อเชิญคุณป๋อเก๋อมา ซึ่งนี่เป็นเกียรติสูงสุดของมหาวิทยาลัยจิงตู ตราบใดที่กู้หว่านหว่านไม่ได้ทำผิดพลาดอะไรร้ายแรง เขาก็ยังสามารถยิ้มรับได้

ส่วนเรื่องของหลัวฉิง แม้ว่ากู้หว่านหว่านไม่ควรพูดแทนหลัวฉิงในตอนนั้น แต่วันนี้ทางตำรวจได้ให้ข้อมูลโดยบอกว่ากู้หว่านหว่านไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะไม่ดำเนินการตามความผิดกับกู้หว่านหว่าน

นี่เป็นเพียงความบาดหมางระหว่างหญิงสาวเท่านั้น ตราบใดที่พวกเขาไม่ละเมิดกฎและระเบียบของโรงเรียนอย่างหลัวฉิง เขาก็สามารถประณีประนอมได้

ส่วนทางนี้ กู้หว่านหว่านพาสือซูเจินออกจากหอประชุม

สือซูเจวี๋ยถามด้วยความสงสัย “หว่านหว่านเป็นอะไรไป? มีอะไรผิดปกติกับซิงไห่หรือเปล่า?”

“เปล่า ไม่ใช่ค่ะ” กู้หว่านหว่านส่ายหน้าพร้อมท่าท่างที่ดูลังเลที่จะพูด

สือซูเจวี๋ยจริงจังขึ้นมาและพูดว่า “หว่านหว่าน คุณก็รู้ว่าป้าไม่เห็นว่าคุณคือคนนอก ดังนั้นคุณก็อย่าปฏิบัติกับป้าเป็นคนนอกเหมือนกัน ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น คุณก็สามารถบอกป้าได้โดยตรง ป้าจะช่วยคุณแก้ไขปัญหา”

กู้หว่านหว่านกำลังรอคำพูดนี้จากสือซูเจินอยู่พอดี

เธอไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าเยี่ยซือเจวี๋ยยอมปล่อยผู้หญิงที่ดีขนาดนี้อย่างกู้หว่านหว่านเพื่อไปหามู่ซย่าที่เติบโตในบ้านนอก เขาช่างตาบอดจริงๆ!

ถ้ารู้ว่าวันนี้จะมาถึง ตอนนั้นที่เธอและมู่หว่านเย่ว์ยังเป็นเพื่อนรักกัน เธอควรจะแนะนำให้เธอทำแท้งลูกในท้องตั้งแต่แรก แบบนี้มู่ซย่าก็จะไม่มีอากาสมาทำร้ายลูกชายของเธอแล้ว

สือซูเจินสูดหายใจเข้าลึก ๆ และปลอบกู้หว่านหว่านอย่างใจเย็นพร้อมรับปากกับเธอว่า “หว่านหว่านไม่ต้องเป็นห่วง ตราบใดที่ป้ายังมีชีวิตอยู่ จะไม่มีใครไล่คุณออกจากเมืองจิงตูได้ และคุณไม่ต้องไปใส่ใจนางแพสยานั่น”

เมื่อกู้หว่านหว่านได้ยินแบบนี้ เธอก็รู้สึกว่าโล่งออกราวกับได้วางก้อนหินที่หนักอึ้งลง

หลังจากที่แสดงมานาน สิ่งที่เธอรอคอยมานานก็คือการรับปากจากสือซูเจิน

ด้วยการรับปากนี้ มันเหมือนกับว่าเธอมีเหรียญทองเพื่อหลีกเลี่ยงความตาย แม้แต่เยี่ยซือเจวี๋ยก็ไม่สามารถไล่เธอออกจากเมืองจิงตูได้!