กระทั่งถึงห้องนอน ยายเฒ่าก็ยังคงอยู่ภายในห้วงภวังค์ของสายตามู่ซย่า
สายตานั้นน่ากลัวมาก คล้ายกับสายตาของมู่หว่านเย่ว์
ร่างกายของเธอนั้นขนลุกขนพองไปทั่วทั้งร่างกาย ขณะเดียวกันก็เชื่อมั่นอย่างแน่วแน่ : คนประเภทนี้ไม่สามารถให้อยู่ภายในบ้านได้ การปล่อยให้คนแบบนี้อยู่ภายในบ้านนั่นเท่ากับว่าเป็นตัวหายนะ!
หลังจากที่เรี่ยวแรงของยายเฒ่าเริ่มฟื้นคืน เธอเริ่มใช้พละกำลังเคาะประตู
“เปิดประตู! เปิดประตู! ฉันต้องการเจอต้าไห่! ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับเขา!”
บอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ด้านนอกกล่าวขอโทษและเอ่ย “ยายเฒ่า คุณอย่าได้สร้างความลำบากให้กับพวกผมเลย นี่เป็นคำสั่งของคุณท่าน ตอนนี้คุณไม่สามารถออกไปได้”
“ฉันเป็นแม่ของเขา! ถ้าพวกแกไม่เปิดประตู พวกแกจะถูกไล่ออกแน่!”
อย่างไรก็ตาม บอดี้การ์ดเอ่ยเพียงแค่ประโยคเดียวเท่านั้น “ขออภัยด้วยครับ”
ยายเฒ่าเดินไปเดินมาอยู่ภายในห้องด้วยความกระวนกระวาย โทรศัพท์ของเธอนั้นก็อยู่ภายในห้องรับแขก ไม่สามารถติดต่อซือถูไห่ได้เลย
เธอไม่เข้าใจเลยสักนิด เพื่อมู่ซย่าและไอ้ผู้ชายเลวของมู่ซย่า เหตุใดต้าไห่ถึงต้องกักขังเธอผู้ที่เป็นแม่ของตนเองด้วย
สมองของต้าไห่นั้นคิดไม่ได้แล้วหรืออย่างไรกัน?!
“เปิดประตู! เปิดประตูเดี๋ยวนี้----”
…..
ชั้นล่าง
หน้าผากของซือถูไห่เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ เขาดึงมู่ซย่าที่กำลังก้มหน้าก้มตาและนิ่งเงียบ จากนั้นยิ้มเจื่อนพลางเอ่ย “ซานซาน แกรีบบอกคุณชายเยี่ยเร็วเข้า ปกติแล้วย่าของแกไม่ได้เป็นแบบนี้ ก่อนหน้านี้หล่อนดีกับแกมาก”
“ดีมาก...เหรอคะ?” มู่ซย่าเงยหน้าขึ้น ดวงตาใสสะอาดจ้องมองซือถูไห่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
จะมาอัปตอนไหนคะ...
ฮือออใจจะขาดมาต่อนะคะ...
เลิกอ่านดีไหม อยู่ๆก็อัดเหลือ2ตอน...
จากที่อัปวันละ10 ตอนตอนนี้เหลือแค่2ตอนแล้วหรอ...
ทำไมฮับแค่2ตอนละคะ...
โอ้ยค้างอีกจะหาอ่านได้จากแอปไหนเนี่ย...
อยากได้หนังสือเป็นเล่มมีขายไหมค่ะ...
รออค้า...
รอนะคะ ขอบคุณที่มาต่อให้นะคะ...
อยากอ่านมาต่อได้ไหมคะ...