ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 53

มู่ซย่าถามด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อน “ตกลงคุณเป็นใครกันแน่”

เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายเมาเกินไป พูดอยู่นานแต่ก็พูดไม่ชัดเจนเสียที สุดท้ายเขาก็เริ่มถอดเสื้อผ้า

ดวงตาของมู่ซย่าเบิกกว้างพร้อมกับถอยหลังออกไปสองก้าว มือทั้งสองข้างยกขึ้นมาปิดหน้าอกด้วยไม่รู้ตัว และถามอย่างตื่นตระหนกว่า “นี่คุณ คุณถอดเสื้อผ้าทำไม คุณอย่าเข้ามานะ! ไม่งั้นฉันจะไม่เกรงใจคุณแล้ว!”

อีกฝ่ายหยุดการเคลื่อนไหว ราวกับรู้ว่านี่กำลังทำให้เธอตกใจกลัว เขาก็หยุดถอดเสื้อผ้าทันที

เขาลังเลใจอยู่ครู่หนึ่ง แล้วดึงเสื้อผ้าที่บนบ่าออกอย่างแรง เผยให้เห็นผ้าก๊อซที่แปะอยู่บนนั้น หลังจากนั้นเขาก็ใช้มือแกะผ้าก๊อซออกจากไหล่

มู่ซย่าเหลือบมองไปอย่างไม่รู้ตัว เธอพบว่ามีบาดแผลอยู่บนไล่ของอีกฝ่ายซึ่งยังไม่หายดี

บาดแผลนั้นลึกมาก ราวกับถูกมีดแหลมกรีดลึกไปจนถึงกระดูก

เนื่องจากรอยเย็บแผลนั้นมีขนาดที่ใหญ่มากจนทำให้ดูเหมือนกับตะขาบตัวใหญ่ที่น่ากลัวเป็นอย่างยิ่ง

“นี่คุณ...” มู่ซย่าผงะ เพราะเขาดึงผ้าก๊อซออกแรงเกินไปทำให้บาดแผลนั้นมีเลือดออกมาอีกครั้ง และดูเหมือนจะซึมออกมาเป็นพิเศษ

คราวนี้ จู่ๆมู่ซย่าก็นึกอะไรบางอย่างได้

ตอนที่เธอยังอยู่ที่ต่างประเทศ คืนวันหนึ่งหลังจากเธอทานอาหารเย็นเสร็จ ขณะที่กำลังเดินข้ามถนน เธอก็พบกับผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังถูกทุบตีและคนพวกนั้นถือมีดมาเชเต้หรือมีดพร้าขนาดใหญ่อยู่ในมือ

เรื่องแบบนี้ในต่างประเทศถือว่าเจอกันได้บ่อยๆ ตอนแรกมู่ซย่าก็ไม่ได้คิดจะสนใจ แต่เมื่อเห็นอีกฝ่ายเดินตรงถือมีดเข้าไปที่ชายคนนั้นราวกับว่าเขากำลังจะถูกฆ่า เธอก็รีบวิ่งเข้าไปช่วยสู้กับกลุ่มคนพวกนั้นทันที

ทักษะฝีมือของเธอถือว่าไม่เลว แต่เพราะว่าพวกนั้นมีมากกว่า เธอจึงทำได้แค่เพียงลากผู้ชายคนนั้นแล้วพาหนีออกมา หลังจากวิ่งผ่านมาสิบกว่าถนนสุดท้ายเธอก็ปล่อยชายคนนั้นทิ้งไป

เธอให้เงินจำนวนหนึ่งให้กับชายคนนั้นพร้อมกับเรียกรถพยาบาลให้

และในเวลานั้น ผู้ชายคนนั้นก็ได้รับบาดเจ็บที่หัวไหล่

ชั่วพริบตาเดียว ภาพของชายที่เนื้อตัวเต็มไปด้วยเลือดคนนั้นก็ซ้อนทับกับชายที่ยืนอยู่หน้าของเธอ!