สายตาของเยี่ยซือเจวี๋ยมองสำรวจฉินหรานเฟิงตั้งแต่หัวจรดเท้า
“นายรู้ไหมว่าท่าทางของนายตอนนี้เหมือนกับอะไร?”
มือทั้งสองข้างของฉินหรานเฟิงวางลงบนแผงอกด้วยท่าทางอึดอัด หดกระชับลำคอและเอ่ยถาม “เหมือนอะไร?”
“เหมือนกับคนที่ไปมีชู้แล้วถูกจับได้อะไรประมาณนั้น”
ร้อนตัว หวาดกลัว อีกทั้งยังพยายามสงบสติอารมณ์
ใบหน้าของฉินหรานเฟิงแดงระเรื่อ เขายื่นคอออกมา “ช่วงนี้ฉันพูดเรื่องมีแฟนแล้ว...แต่ แต่ฉันรู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับนายหรือเปล่า? ความสัมพันธ์ของพวกเราไม่ใช่แบบนั้น...และ และยิ่งไปกว่านั้น เรื่องของความรู้สึก ไม่ใช่ว่ามอบให้อีกฝ่ายหนึ่งแล้วจะต้องได้รับกลับคืน”
ยิ่งเยี่ยซือเจวี๋ยฟังมากเท่าไร ใบหน้าของเขาก็ยิ่งสับสนมากขึ้นเท่านั้น
เขาขมวดคิ้วและเอ่ยถาม “คำพูดพวกนั้นที่นายพูดมา ฉันฟังไม่เข้าใจเลยสักคำเดียว พูดภาษาคนหน่อย!”
“ฉัน...” ฉินหรานเฟิงกัดฟันแน่น ด้วยสีหน้าพยายามอย่างสุดความสามารถ เขาแทบจะตะโกนออกมา “ฉันรู้ว่านายชอบฉัน! นายไม่ต้องปิดบังหรอก!”
“…..?”
เครื่องหมายคำถามสีดำปรากฏขึ้นในใจของเยี่ยซือเจวี๋ย เขาขมวดคิ้วแน่นมากขึ้นและเอ่ยอย่างเย็นชา “นายดื่มเหล้ามาเหรอ?”
“ฉันไม่ได้ดื่มเหล้า” ฉินหรานเฟิงกล่าวความจริง---
“การชอบใครสักคน ต่อให้พยายามปกปิดยังไงก็จะแสดงออกทางสีหน้าและสายตา ฉันมองออกทั้งหมด อีกอย่างก่อนหน้านี้นายเคยถามฉันว่าการจีบใครสักคนต้องทำอย่างไร ตอนนั้นฉันอยากบอกนายไปเลยว่าไม่ว่านายจะพยายามยังไง จะตามจีบฉันอย่างไร ฉันก็ไม่มีทางชอบนาย
นายเป็นเพื่อนของฉัน สำหรับนายแล้วฉันรู้สึกกับนายแค่เพื่อน เพศของพวกเราไม่เหมือนกัน เป็นไปไม่ได้เลยที่จะคบหากัน ฉันเป็นผู้ชาย แมนทั้งแท่ง ไม่สามารถชอบผู้ชายได้! เยี่ยซือเจวี๋ย นายยอมแพ้และตัดใจเถอะ!”
“……” เยี่ยซือเจวี๋ยเข้าสู่สภาวะเงียบงัน
เงียบสงัด เงียบสนิท
เวลาผ่านไปหลายนาที สถานการณ์ยังคงเงียบงัน
ผ่านพ้นไปเนิ่นนานหลายนาที เยี่ยซือเจวี๋ยพลันฟื้นคืนสติจากคำพูดของฉินหรานเฟิง
นัยน์ตาของเขาแสดงถึงความซับซ้อน ภายในสายตานั้นยังคงซ่อนความน่าเหลือเชื่อไว้ด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
จะมาอัปตอนไหนคะ...
ฮือออใจจะขาดมาต่อนะคะ...
เลิกอ่านดีไหม อยู่ๆก็อัดเหลือ2ตอน...
จากที่อัปวันละ10 ตอนตอนนี้เหลือแค่2ตอนแล้วหรอ...
ทำไมฮับแค่2ตอนละคะ...
โอ้ยค้างอีกจะหาอ่านได้จากแอปไหนเนี่ย...
อยากได้หนังสือเป็นเล่มมีขายไหมค่ะ...
รออค้า...
รอนะคะ ขอบคุณที่มาต่อให้นะคะ...
อยากอ่านมาต่อได้ไหมคะ...