เสียงเคาะดังขึ้นเรื่อย ๆ ในแต่ละครั้ง ซ้ำน้ำหนักแรงเคาะยังหนักขึ้นกว่าเดิมทุกครั้ง
แม้ว่ารถจะเป็นรถหรูแต่หน้าต่างก็เป็นเพียงกระจกเท่านั้น หน้าต่างรถเกิดรอยร้าวอย่างรวดเร็วภายใต้แรงเคาะอย่างหนักหน่วง
ก่อนที่หลัวอี้จะเดินไปถึงประตู เขาก็ได้ยินเสียงแตกร้าวดังอยู่ข้างหลังเขาไม่ไกล
เสียงที่ดังกึกก้องนั้นยากที่จะทำให้คนเพิกเฉย
เมื่อหลัวอี้หันกลับไปมอง หน้าต่างของที่นั่งข้างคนขับก็ถูกทุบแตกแล้ว มีคนเอื้อมมือเข้าไปพยายามจะเปิดประตู
มู่ซย่าถูกจับได้แล้ว!
หลัวอี้สะดุ้งตกใจแล้ววิ่งไปหามู่ซย่า
ในเวลาเดียวกัน ที่ห้องทำงานชั้นบนสุดของบริษัทเยี่ยซื่อกรุ๊ป
ผู้ช่วยผู้จัดการเซวี่ยกำลังรายงานเยี่ยซือเจวี๋ย
“ท่านประธานครับ สื่อทั้งหมดถูกระงับแล้วตามคำสั่งของคุณและจะไม่มีการรายงานข้อมูลประเภทนี้อีกในภายหลัง เพียงแต่ว่าหากคนในครอบครัวนั้นยังคงสร้างปัญหาต่อไป มันคงยากที่จะระงับในโลกอินเทอร์เน็ต”
เยี่ยซือเจวี๋ยพยักหน้าและถามอย่างเฉยชาว่า “ตอนนี้ลูกค้าในโรงพยาบาลคนนั้นเป็นยังไงบ้าง?”
ผู้ช่วยผู้จัดการเซวี่ยส่ายหัวและพูดว่า “สถานการณ์ไม่สู้ดีนักและยังคงอยู่ในภาวะฉุกเฉิน ผมได้แจ้งคุณหลัวอี้แล้วว่าให้หาหมอที่เชี่ยวชาญมา แต่ตอนนี้ก็ยังไม่พ้นขีดอันตราย”
เยี่ยซือเจวี๋ยจุดบุหรี่ด้วยท่าทางเคร่งขรึมแล้วออกคำสั่งว่า “บอกคนที่โรงพยาบาลว่าให้พยายามช่วยชีวิตอย่างเต็มที่ และโทรเรียกผู้เชี่ยวชาญทั้งหมดที่พวกเขาหาได้ นอกจากนี้สั่งปิดเซินเยี่ยคอฟฟี่เฮ้าส์ทุกแห่งในตงจิง อย่าให้พนักงานเฝ้าร้านเด็ดขาด พวกเขาจะได้รับบาดเจ็บเปล่า ๆ”
“รับทราบครับ ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้”
เยี่ยซือเจวี๋ยขมวดคิ้วและมองลงไป ทันใดนั้นก็เห็นฝูงชนรวมตัวกันและกำลังทุบรถ
ไม่ไกลนั้น หลัวอี้กำลังวิ่งไปที่รถอย่างสุดชีวิต
เยี่ยซือเจวี๋ยยมองลงไปรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
หลัวอี้ไม่ใช่คนประเภทที่ไม่สนใจความปลอดภัยของตัวเองเพื่อรถที่มีมูลค่าน้อยกว่าสิบล้านหยวน เป็นไปได้ว่าอาจมีใครบางคนอยู่ในรถ!
จะเป็นใครกันล่ะ?
หัวใจของเยี่ยซือเจวี๋ยบีบแน่นขึ้นทันที เขารู้สึกถึงลางสังหรณ์ที่เลวร้ายมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
จะมาอัปตอนไหนคะ...
ฮือออใจจะขาดมาต่อนะคะ...
เลิกอ่านดีไหม อยู่ๆก็อัดเหลือ2ตอน...
จากที่อัปวันละ10 ตอนตอนนี้เหลือแค่2ตอนแล้วหรอ...
ทำไมฮับแค่2ตอนละคะ...
โอ้ยค้างอีกจะหาอ่านได้จากแอปไหนเนี่ย...
อยากได้หนังสือเป็นเล่มมีขายไหมค่ะ...
รออค้า...
รอนะคะ ขอบคุณที่มาต่อให้นะคะ...
อยากอ่านมาต่อได้ไหมคะ...