ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 57

ผู้ช่วยหัวหน้าที่วางสายไปนานแล้ว แต่ก็ยังไม่ได้สติกลับมา

หูของเขาผิดปกติหรือมีอะไรปิดปกติกับสมองของเยี่ยซือเจวี๋ยหรือเปล่า

หรือว่าฤดูใบไม้ผลิกำลังจะมา?

หากเป็นกรณีนี้...โครงการมูลค่าหลายแสนล้านถือว่าเป็นอะไรล่ะ

การให้กำเนิดทายาทในอนาคตของเยี่ยซื่อกรุ๊ปถือเป็นเรื่องที่จริงจัง!

ชั่วพริบตาเดียวก็ถึงเช้าวันรุ่งขึ้น มู่ซย่าถูกคนรับใช้ปลุกตั้งแต่เช้า

“คุณหนูใหญ่คะ คนจากบริษัทของเยี่ยซื่อกรุ๊ปมาถึงแล้วค่ะ คุณต้องรีบลุกจากเตียงได้แล้วนะคะ”

เมื่อคืนหลังจากมู่ซย่าได้รู้เรื่องของมู่ซินเยว์กับเจี่ยงฟู่หมิงทำให้เธออารมณ์ดีมากจนนอนไม่ค่อยหลับเลย

เธอรีบตื่นขึ้นมาอย่างฉับพลัน โดยไม่มีอารมณ์หงุดหงิดหลังตื่นนอนเลย เธอจึงลุกขึ้นจากที่นอนพร้อมกับยกมือขึ้นมากุมขมับไปด้วย

ที่ชั้นข้างล่าง เธอเห็นคนเป็นสิบๆคนยืนกันอยู่ที่ชั้นล่าง ทำให้ห้องโถงที่เดิมทีดูว่างเปล่าแต่ตอนนี้กลับเต็มไปด้วยความรู้สึกคับแคบ

ทำไมคนถึงเยอะขนาดนี้ล่ะ

มู่ซย่ารู้สึกหัวหนักขึ้น วันนี้เธอมีลางสังหรณ์ว่าต้องเหนื่อยมากอย่างแน่นอน

ในขณะที่มู่ซย่ากำลังเตรียมตัวจะเดินลงมาข้างล่าง จู่ๆก็มีเสียงฝีเท้าดังขึ้นมาข้างหลังเธอ

เธอหันหน้าไปพบกับซือถูชิงซานที่เดินเขามาหาเธอด้วยใบหน้าที่ประดับเครื่องแต่งหน้าอ่อนๆ

บนศีรษะของซือถูชิงซานทำผมทรงนาจาทรงเดียวกับที่มู่ซย่าทำเมื่อวาน เพียงแต่ผมทรงนี้ไม่เหมาะกับซือถูชิงซานเลย เนื่องจากซือถูชิงซานมีใบหน้าที่เฉียบคม ดวงตาที่ยาวและแคบ การมัดแกะสองข้างจึงดูไม่ค่อยน่ารักมากนัก แต่กลับดูทะเล่อทะล่าแทน

“น้องสาว” มู่ซย่ากล่าวทักทายด้วยรอยยิ้ม

เมื่อคืนซือถูไห่ดื่มจนเมามาก ดูเหมือนว่าถ้าไม่ถึงเที่ยงวันคงจะยังไม่ตื่น ดังนั้นซือถูไห่จึงรำคาญที่ต้องแสร้งทำตัวเป็นน้องสาวที่แสนดี เธอจึงจ้องไปที่มู่ซย่าด้วยสายตาที่ว่างเปล่าและก้าวขาเดินลงไปข้างล่างทันที

ซือถูชิงซานเดินไปข้างหน้าสุดด้วยท่าทางราวกับคุณหนูใหญ่

เพียงแต่เมื่อเธอเดินออกมาสองก้าวก็พบว่ามีบางอย่างผิดปกติ เพราะไม่มีใครเดินตามมาเลย

เธอหันกลับไปมองอย่างแปลกใจ และเห็นผู้คนนับสิบที่กำลังมองหน้ากันไปมา เหมือนกับว่าพวกเขาไม่รู้ว่าเธอกำลังพูดถึงอะไร

“พวกนายเป็นอะไรไป ยังไม่ไปเหรอ”

“อะแฮ่มๆ!” มู่ซย่ารู้สึกอับอายแทนซือถูชิงซาน เธอจึงส่งเสียงไอกระแฮ่มพร้อมกับเดินลงมาและพูดว่า “น้องสาว เธอเข้าใจผิดแล้วล่ะ พวกเขามารับฉันน่ะ”

ซือถูชิงซาน “…นี่พี่กำลังล้อเล่นบ้าอะไรอยู่?”

เป็นแค่โฆษณาโปรโมตร้านก็เท่านั้น ต้องใช้คนมากมายขนาดนี้เลยงั้นเหรอ

“มู่ซย่า ความฝันที่ยุ่งยากของพี่มันเกินขีดจำกัดไปหน่อยไหม?”