เหลือเชื่อ!
คิดไม่ถึงเลย?!
แม่หนูนั่นแก้พิษได้แล้วจริงๆ งั้นเหรอ?!!
“เธอทำได้ยังไง? เธอเอายาแก้พิษมาจากไหน?!”
จางเฉิงเทียนยังไม่อยากจะเชื่อเท่าไหร่ว่านี่เป็นฝีมือมู่ซย่าที่เป็นคนทำเอง เธอต้องได้ยาแก้พิษมาแน่ๆ
รู้ว่าเป็นพิษของอะไร ต้องซื้อยาแก้พิษมาได้แน่ๆ นี่มันต้องใช้ยาแก้พิษถึงจะทำได้
ถ้าแค่มู่ซย่าคนเดียวก็ทำได้ งั้นแบบนี้มันเป็นการตบหน้าเขาไม่ใช่เหรอ?
นี่มันเป็นพิษที่เขาไม่รู้จะเริ่มแก้จากตรงไหนเลยนะ!
แพทย์ผู้ดูแลเองก็มองออกว่าจางเฉิงเทียนมีอคติต่อมู่ซย่ามากเกินไป
เขาจึงแบมือออกและเอ่ยขึ้น “หมอจาง คุณไม่ต้องถามแล้วล่ะ ให้คนไข้พักสักหน่อย เดี๋ยวเขายังต้องไปงานแถลงข่าวอีก”
“ไปงานแถลงข่าว? งานแถลงข่าวอะไร? คุณจะให้คนที่เพิ่งพ้นจากความเป็นความตายเดินไปไหนมาไหนซี้ซั้วเหรอ?”
“ไปงานแถลงข่าวเซินเยี่ยคอฟฟี่เฮาส์ เราจะให้ปั๊มยาแก้ปวดกับเขา อีกอย่าง นี่มันก็เป็นการตัดสินใจของตัวคนไข้เอง”
“พวกคุณบ้าไปแล้วเหรอ?” จางเฉิงเทียนหันไปถามคนไข้ “คุณเห็นด้วยที่จะไปจริงๆ เหรอ? คุณรู้ไหมว่าอาการของคุณตอนนี้มันยังร้ายแรงมากอยู่เลยนะ เป็นอันตรายถึงแก่ชีวิตได้ตลอดเวลา”
ไม่รู้ว่าทำไม จางเฉิงเทียนถึงไม่อยากให้มู่ซย่าทำอะไรก็ได้ดีไปหมดทุกอย่าง
เขาถูกตัดชื่อออกจากการผ่าตัดแล้ว ถ้าการแถลงข่าวนั่นเป็นไปอย่างราบรื่น ความดีความชอบทั้งหมดก็จะตกเป็นของมู่ซย่าคนเดียว จะให้เขาสงบจิตสงบใจยอมรับได้ยังไง?
ชายหนุ่มถอนหายใจและเอ่ยขึ้น “นี่เป็นการตัดสินใจของผมเอง ถ้าตาย…ก็สมควรแล้วล่ะ”
“บ้าไปแล้ว! ผมว่าพวกคุณบ้ากันไปหมดแล้ว! ผมเป็นหมอศัลย์ของเขานะ ไม่อนุญาตให้เขาเดินไปไหนซี้ซั้ว เขาต้องพักผ่อนอย่างสงบ!” จางเฉิงเทียนตะโกนออกมาด้วยดวงตาแดงก่ำ
แพทย์ผู้รับผิดชอบขมวดคิ้วเละเอ่ยเตือน “หมอจาง ผมว่าคุณน่าจะเบลอๆ นะ คุณไม่ใช่หมอศัลย์เคสนี้แล้ว คุณไม่สนใจความเป็นความตายของคนไข้และถอนตัวไปกลางคันเอง คุณถูกตัดชื่อออกแล้ว ทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับคนไข้มันไม่ได้อยู่ในความดูแลของคุณแล้ว”
แพทย์ผู้รับผิดชอบเอ่ยและหันไปสั่งคนในห้องฉุกเฉิน
“พาเขาออกไป”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
จะมาอัปตอนไหนคะ...
ฮือออใจจะขาดมาต่อนะคะ...
เลิกอ่านดีไหม อยู่ๆก็อัดเหลือ2ตอน...
จากที่อัปวันละ10 ตอนตอนนี้เหลือแค่2ตอนแล้วหรอ...
ทำไมฮับแค่2ตอนละคะ...
โอ้ยค้างอีกจะหาอ่านได้จากแอปไหนเนี่ย...
อยากได้หนังสือเป็นเล่มมีขายไหมค่ะ...
รออค้า...
รอนะคะ ขอบคุณที่มาต่อให้นะคะ...
อยากอ่านมาต่อได้ไหมคะ...