ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 583

กู้หว่านหว่านมองรายละเอียดข้อมูลที่แม่ส่งมา คร่าว ๆ แล้วก็ไม่แตกต่างจากข้อมูลที่เธอพบเท่าไร และเธอเองก็ยังคงมีข้อสงสัยในใจอยู่

หลังจากคิดเรื่องนี้แล้ว เธอก็ติดต่อคนรู้จักที่โรงพยาบาลจิงตู

บุคคลนั้นสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ด้วยการอุปการะของตระกูลกู้ และในที่สุดก็เข้ามหาวิทยาลัยจิงตูได้ด้วยความพยายามของเขาเอง เขาไว้ใจได้

หลังจากกู้หว่านหว่านหาหมายเลขโทรศัพท์ได้แล้ว เธอก็พูดว่า "สวัสดี ฉันคือกู้หว่านหว่าน"

“คุณกู้ ไม่คิดว่าคุณจะโทรหาผม คุณไม่สบายหรือเปล่า?"

“ ฉันขอถามหน่อย วันนี้มีผู้หญิงมาจากเซินเยี่ยคอฟฟี่เฮ้าส์ที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับฉัน ได้มาเข้าร่วมการรักษาที่นี่หรือเปล่า ? ”

“ ผู้หญิง ? ” อีกฝ่ายครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ส่ายหัวแล้วพูดว่า : "ผมไม่ได้มีส่วนร่วมในการรักษาเคสนี้ครับ แต่คนที่เข้าไปในห้องฉุกเฉิน ล้วนเป็นหมอที่มีชื่อเสียงในฮวากั๋ว คนที่อายุมากที่สุดคือเพื่อนของผมแซ่จาง เป็นผู้ชาย"

กู้หว่านหว่านเงียบไปสองวินาทีแล้วถามว่า : “ ฉันขอช่องทางติดต่อเพื่อนของคุณได้ไหม ? “

"ได้สิ เดี๋ยวผมบอกเขาก่อน แล้วจะส่งวีแชทหาคุณ"

คน ๆ นั้นมือไม้รวดเร็ว เมื่อกู้หว่านหว่านกำลังจะถึงมหาวิทยาลัยจิงตู อีกฝ่ายก็แอดเพื่อนทักวีแชทเข้ามา

หลังจากกู้หว่านหว่านเพิ่มอีกฝ่ายเป็นเพื่อนแล้ว เขาก็ส่งข้อความมาหาทันที : " สวัสดีคุณกู้ มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ ? "

กู้หว่านหว่านเปลี่ยนจากการพิมพ์ เป็นการโทรหาโดยตรง หลังจากเชื่อมต่อสายแล้ว กู้หว่านหว่านก็พูดว่า "สวัสดีค่ะหมอจาง ฉันเป็นเพื่อนกับเยี่ยซือเจวี๋ย ฉันขอถามหน่อย การรักษาผู้ป่วยที่เซินเยี่ยคอฟฟี่เฮ้าส์ของพวกคุณในวันนี้ มีหญิงสาวที่เรียนมหาวิทยาลัยมาเข้าร่วมการรักษาด้วยหรือเปล่า ? ”

จางเฉิงเทียนตะลึงไปครู่หนึ่ง และถามโดยไม่รู้ตัวว่า : "คุณกำลังพูดถึงมู่ซย่าหรือเปล่า?"

หัวใจของกู้หว่านหว่านจมดิ่งลง เธอตอบว่า : “ใช่ เป็นมู่ซย่านั่นแหละ ขอถามหน่อยค่ะ เธอรับผิดชอบการรักษาหรือเปล่าคะ? หรือเป็นแค่ผู้ช่วย ? "

“เธอน่ะเหรอ......” จางเฉิงเทียนถอนหายใจและพูดว่า "เธอรู้แค่ผิวเผิน ไม่รู้ว่าเธอเอายาถอนพิษงูในร่างกายของผู้ป่วยมาจากไหน เธอจึงรักษาผู้ป่วยให้หายได้"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น กู้หว่านหว่านก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

กู้หว่านหว่านวางโทรศัพท์แล้วเดินตรงไปยังอาคารเรียน

..........

โรงพยาบาลจิงตู

มู่ซย่ากําลังรอผู้ป่วยที่ให้น้ำเกลืออยู่ ส่วนหลัวอี้กําลังช่วยเยี่ยซือเจวี๋ยตรวจสอบข้อมูลทั้งหมดที่เรียกว่า ”ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของเซินเยี่ยคอฟฟี่เฮ้าส์”

หลัวอี้จู่ ๆ ก็ปรบมือขึ้นมา : “ผมหาเบาะแสเจอแล้ว!”

มู่ซย่าเงยหน้าขึ้นถาม : “หาตัวผู้บงการได้แล้วเหรอ?”

“จะว่าแบบนั้นก็ได้ ไม่คิดว่าจะเป็นเธอนะ ผมคิดไม่ถึงจริง ๆ ดูเหมือนว่าถึงเวลาที่ผมจะให้พ่อผมจัดประชุมครอบครัวแล้ว หลัวอี้ยิ่งพูด แววตาของเขาก็ยิ่งเยือกเย็นลง

ความเย็นยะเยือกในแววตาหักเหผ่านแว่น เย็นชาราวกับภูเขาน้ำแข็งที่หนาวเหน็บ