ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 60

ในห้องแต่งตัว

สำหรับการถ่ายภาพโปรโมตวันนี้ ผู้หญิงที่ปกติไม่แต่งหน้าอย่างเธอแต่วันนี้กลับตั้งใจแต่งเป็นพิเศษ ไม่คิดว่าเธอจะสั่งให้ลบทั้งหมดออกตอนนี้

ถ้ารู้เร็วกว่านี้เธอจะได้ไม่ต้องแต่งเลย น่าจะช่วยประหยัดเวลาได้

ช่างแต่งหน้าลบเครื่องสำอางของมู่ซย่าออกอย่างระมัดระวัง แต่ในขณะที่ดึงขนตาปลอมของเธอออกก็เผลอทำให้มู่ซย่าเจ็บโดยไม่ได้ตั้งใจ

“ชี้ด...” มู่ซย่าอ้าปากค้างด้วยความเจ็บปวด

ช่างแต่งหน้าตกใจจนหน้าซีด และรีบโค้งคำนับเพื่อขอโทษเธอทันที

เธอผ่านการแต่งหน้ามาให้หลายคนแล้วเมื่อเกิดความผิดพลาดแบบนี้เธอมักจะโดนดุหรือด่าอยู่เสมอ ยิ่งถ้าเจอคนที่อารมณ์ไม่ดีก็จะไล่เธอออกไปโดยตรงเลย

“ขอโทษค่ะ ดิฉันขอโทษ...” ช่างแต่งหน้าตัวสั่น

นี่คือคนที่ทุกคนได้รับมอบหมายให้ดูแลอย่างดี แต่เมื่อมาถึงเธอ เธอกลับทำให้คนขุ่นเคืองเสียเอง เธอควรจะทำอย่างไรดีถ้าในอนาคตจะไม่ได้ทำงานกับเยี่ยซื่อกรุ๊ปแล้ว?

แต่ทว่าในเวลาต่อมา น้ำเสียงที่อ่อนโยนก็ดังขึ้น “ไม่เป็นไรค่ะ ทำต่อเถอะ”

ช่างแต่งหน้าตกตะลึงไปครู่หนึ่ง หลังจากนั้นก็เงยหน้าขึ้นพบกับรอยยิ้มที่อ่อนโยนของมู่ซย่า...มู่ซย่าไม่ได้โกรธจริงๆ

ช่างแต่งหน้ารู้สึกประหลาดใจแต่เธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ความประทับใจของเธอที่มีต่อมู่ซย่าก็เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า

ในขณะที่เธอกำลังลบเครื่องสำอาง เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกเจ็บใจแทนมู่ซย่า “คุณซานซานคะ ไม่ใช่อะไรนะคะ แต่ฉันเคยทำงานในการถ่ายแบบโปรโมตสินค้าของเยี่ยซื่อกรุ๊ปมาหลายตัว แต่ไม่เคยได้ยินเรื่องที่ให้ลบเครื่องสำอางเลยค่ะ ข้อเสนอของคุณไซ่หลินน่าต้องมุ่งเป้ามาที่คุณโดยเฉพาะแน่ๆ”

มู่ซย่าไม่ได้โง่ แน่นอนว่าเธอรู้อยู่แล้ว เพียงแต่เธอมีความมั่นใจในตัวเอง

มู่ซย่ายิ้มอย่างขอบคุณและพูดว่า “ขอบคุณค่ะ แต่มันอาจจะดีกว่าถ้าฉันตามน้ำเธอไป”

ช่างแต่งหน้าถอนหายใจ มู่ซย่าเปรียบเสมือนแกะตัวน้อยๆ ท่าทางแบบนี้ วันนี้เธอคงต้องพบกับความไม่เป็นธรรมหลายอย่างแน่ๆ

ไม่นานนัก เครื่องสำอางก็ถูกลบออกจนหมด

ช่างแต่งหน้าที่มีสำลีอยู่ในมือเบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อสายตา “คุณซาน...คุณซานซาน ผิวของคุณ...แต่งหน้าหรือไม่แต่งหน้าก็ไม่ได้ต่างกันเลยค่ะ…”

ตรงกันข้าม พอไม่ได้แต่งหน้า ผิวของเธอก็ดูอมชมพูและสว่างมากขึ้น เปล่งปลั่งและฉ่ำวาวมากกว่าบลัชออนที่ราคาแพงที่สุด เดิมทีเครื่องสำอางนั้นมาปกปิดความสวยเดิมของเธอเอาไว้