จางเฉิงเทียนก็มองไปอย่างไม่รู้ตัว
ทันทีที่เขาหันกลับมา เขาก็เห็นหลัวอี้เฮยเดินมาทางด้านนี้ด้วยสีหน้าที่จริงจัง
หลัวอี้หันมามองมาที่เขาพอดี ดวงตาสีน้ำตาลเข้มคู่หนึ่งเย็นชาและดุร้ายในดวงตาไม่มีแม้แต่ความอบอุ่นใดๆกำลังมองตรงมาที่เขา
เพียงมองแวบเดียว ความรู้สึกบีบรัดอย่างท่วมท้นก็เหมือนคลื่นที่ถาโถมเข้าใส่ ทำให้คนๆนั้นหยุดหายใจโดยไม่รู้ตัว
จางเฉิงเทียนรู้สึกผิดอย่างอธิบายไม่ถูก เขาถอยหลังไปสองก้าวด้วยความตกใจ แผ่นหลังกระแทกเข้ากับประตูห้องฉุกเฉิน
เมื่อได้ยินเสียง "ปัง" จางเฉิงเทียนก็เรียกสติกลับมาอีกครั้ง ลูบจมูกของเขาด้วยความลำบากใจ และทักทายมู่ชิงชิง "นายน้อย"
ซือถูไห่ยังจำหลัวอี้ได้ และยังคิดว่าหลัวอี้มาช่วยเขาจึงทักทายเขาด้วยรอยยิ้ม "เจ้านายน้อยหลัวอี้ ผมคิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะมา ถ้าผมรู้ว่าคุณจะมาจะได้เตรียมของขวัญมาให้สักหน่อย คุณมาที่นี่กลางดึกเพื่อผม ขอบคุณมากๆนะครับ”
"เพื่อนาย?" หลัวอี้ไม่ใช่คนที่ชอบไว้หน้าใคร ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่พูดอย่างปากร้ายเมื่อเห็นมู่ซย่าแสดงฝีมือการรักษาเป็นครั้งแรก
เขาพูดอย่างเหยียดหยามทันที "ซือถูไห่ ดูเหมือนว่านายจะสำคัญตัวเองมากเกินไปนะ และนายก็ไม่คู่ควรที่จะให้ฉันมาหา"
เขารู้ว่าซือถูไห่ไม่ใช่พ่อผู้ให้กำเนิดของเจ้านาย และตอนนี้แม้แต่ความสัมพันธ์ทางกฎหมายก็ตัดขาดกันแล้ว เขาอยากจะจับซือถูไห่มาและทุบตีใจจะขาด
หลังจากคำพูดของหลัวอี้จบลง ใบหน้าของซือถูไห่เปลี่ยนเป็นสีแดงผ่านไปยังเส้นเลือดที่คอของเขา เขาเก็บสีหน้าไว้ไม่อยู่เลยสักนิด
แต่บังเอิญอีกฝ่ายคือหลัวอี้ ไม่ใช่คนที่เขาจะไปหาเรื่องด้วยได้
สิ่งนี้ยิ่งทำให้ความคิดของซือถูไห่หนักแน่นขึ้นในการออกจากเมืองหลวง
กลับมาที่บ้านเกิด ใครจะกล้าพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงแบบนี้?
"ผม คุณ..." ซือถูไห่อ้าปากของเขาเป็นเวลานาน แต่ก็ไม่สามารถพูดประโยคที่สมบูรณ์ออกมาได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
โอ้ยค้างอีกจะหาอ่านได้จากแอปไหนเนี่ย...
อยากได้หนังสือเป็นเล่มมีขายไหมค่ะ...
รออค้า...
รอนะคะ ขอบคุณที่มาต่อให้นะคะ...
อยากอ่านมาต่อได้ไหมคะ...
รอคะ จะมาต่อไหมหรือหาอ่านได้ที่ไหนอีกไหมคะ...
ช่วยอาซีด้วย🥺🥺...
ฉินหรานเฟิน ไม่ใช่เอ็ง 55/5/...
ชอบเธอเข้าแล้ววว...
บ้านซือถูนี่เลวในกระดูกจริงๆ...