“เลิกพูดเถอะ” มู่ซย่าขัดคำพูดของผู้ช่วย พร้อมกล่าว: “ก่อนหน้านี้ฉันเคยช่วยคุณชายเยี่ยไปรอบหนึ่ง เขาเองก็ช่วยฉันเอาไว้รอบหนึ่ง ตอนนี้ฉันกับเขาถือว่าหายกันแล้ว พวกเราเป็นความสัมพันธ์ร่วมมือกันธรรมดา เลิกพูดคำพูดเชิงนี้กับฉันได้แล้ว”
ผู้ช่วยหุบปากลงและไม่กล้าพูดอะไรอีกในทันที
น้อยครั้งมากที่มู่ซย่าจะพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงที่จริงจังเช่นนี้ ดูเหมือนว่ามู่ซย่าจะโกรธเข้าแล้วจริงๆ
เห้อ ปากของเธอนี่นะ......
มู่ซย่าละสายตามองไปทางสิ่งของที่ถอยหลังออกห่างเรื่อยๆ ทางนอกหน้าต่างรถ พร้อมค่อยๆ เคลื่อนสายตาไปทางไกล
เธอไม่ใช่คนที่มีเวลาว่างขนาดที่สามารถพบรักคบหากับใครได้ ก่อนที่เธอจะรู้ความจริงเกี่ยวกับการตายของแม่ เธอจะสนใจเรื่องอื่นไม่ได้เด็ดขาด
ยิ่งไปกว่านั้น เยี่ยซือเจวี๋ยก็ไม่ได้มีความคิดแบบนั้นกับเธอสักนิดใช่ไหม
เธอมากกว่า ที่คิดไปเองถึงสองครั้ง
มู่ซย่ารู้สึกผิดหวังอย่างบอกไม่ถูก แต่เธอก็สามารถสลัดความรู้สึกซับซ้อนนี้ไปได้อย่างรวดเร็ว
เธอไม่ใช่คนที่คิดเข้าข้างตัวเอง ตอนนี้ไม่ใช่ อนาคตก็ไม่มีทางใช่แน่ๆ เพราะงั้นเธอจึงไม่อยากได้ยินคำพูดเชิงนี้อีก
ภายในรถธุรกิจ
ทันทีเยี่ยซือเจวี๋ยขึ้นรถ สายจากจวินเฮ่าเสวียนก็โทรเข้ามาอย่างติดๆ
“ฉันเจรจากับคนต่อไปที่จะมาถ่ายงานที่นี่เรียบร้อยแล้ว ฉันให้พวกเขาค่อยมาในวันพรุ่งนี้ วันนี้ทั้งวันเป็นของพวกนายหมดเลย”
“ขอบใจ”
“ฮ่ะ! การได้ยินคำว่าขอบใจจากนายนี่มันยากจริงๆ โฆษณาตัวนี้มันสำคัญขนาดนี้จริงๆ เหรอ”
เยี่ยซือเจวี๋ยเงียบไปสองวิ จากนั้นจึงกล่าว : “......อืม เซินเยี่ยคอฟฟี่เฮาส์เป็นโครงการสำคัญของวันนี้เลย”
“ได้ งั้นเดี๋ยวฉันเข้าไปคุยกับพวกเขาให้พวกนายล่วงหน้า ฉันเองก็ไม่ได้ไปที่นั่นมานานแล้ว เข้าไปดูหน่อยก็ดี”
“อืม แล้วเจอกัน”
“แล้วเจอกัน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
รอคะ จะมาต่อไหมหรือหาอ่านได้ที่ไหนอีกไหมคะ...
ช่วยอาซีด้วย🥺🥺...
ฉินหรานเฟิน ไม่ใช่เอ็ง 55/5/...
ชอบเธอเข้าแล้ววว...
บ้านซือถูนี่เลวในกระดูกจริงๆ...
❤️❤️❤️...