ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 689

หลังจากที่มู่ชิงชิงได้คำตอบที่เธอต้องการแล้ว เธอก็ไม่มีอารมณ์ที่จะช่วยทำต่อไป ดังนั้นเธอจึงหาข้ออ้างที่จะเข้าห้องน้ำและเดินออกจากห้องครัว

มีเพียงสิ่งที่เธอไม่สังเกตก็คือ มู่ซย่ามองที่ด้านหลังของเธอด้วยสายตาลึกล้ำ จากนั้นไม่นานถึงจะเบือนหนีไป

มู่ซย่าทำอาหารเร็วมาก และอาหารก็วางบนโต๊ะภายในเวลาไม่นาน

มู่ชิงชิงปรบมือและร้อง "ว้าว" และพูดว่า "มู่ซย่า ดูไม่ออกเลยว่าคุณทำอาหารเก่งเช่นนี้ โดยทั่วไปแล้วสาวสวยมักจะทำอาหารไม่เก่ง"

มู่ซย่ายิ้มเบา ๆ ไม่พูดอะไรและนั่งลงเพื่อรับประทานอาหาร

มีโอวหยางโม่อยู่ด้วย แม้แต่ฟางอีหังซึ่งเป็นนักกินก็ระมัดระวัง เขารีบกินไปสองคำก็ลุกขึ้นกล่าวลาทันที

จวินหรงเซวียนก็ไม่ต้องการเห็นโอวหยางโม่เช่นกัน ดังนั้นเขาจึงยืนขึ้นและพูดว่า "งั้นเราสองคนไปก่อนแล้วกัน"

เหอเถียนรีบยืนขึ้น "งั้นฉันก็จะไปแล้ว"

มู่ซย่ารู้ว่าพวกเขาไม่ต้องการคบค้ากับโอวหยางโม่ ดังนั้นเธอจึงไม่ห้ามเธอและพูดว่า "งั้นเดี๋ยวฉันจะไปส่งข้างล่าง”

“โอเค”

มู่ซย่าหันไปมองโอวหยางโม่ รอให้โอวหยางโม่ลุกขึ้นและกล่าวอำลา

แต่โอวหยางโม่ดูเหมือนจะไม่เข้าใจว่าเธอหมายถึงอะไร นั่งอยู่ตรงนั้นแข็งอย่างกับหิน

สำหรับมู่ชิงชิง เธอทานอาหารช้าๆและไม่แม้แต่จะสบตากับเธอ

ไม่มีหนทางอื่น มู่ซย่าไม่มีทางเลือกนอกจากไปส่งจวินหรงเซวียนและคนอื่นๆกลับไปก่อน

ทันทีที่ทั้งสี่คนกลับไป ในที่สุดมู่ชิงชิงก็พูดขึ้นว่า "อาจารย์โอวหยาง ฉันเป็นคนตรงไปตรงมา ดังนั้นฉันจะไม่อ้อมค้อม เข้าประเด็นกันตรงๆเลยแล้วกัน"

โอวหยางโม่ถามอย่างงงงวย "ขอโทษนะคุณหมอมู่ ผมไม่เข้าใจว่าคุณหมายถึงอะไร"