ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 69

แต่เยี่ยซือเจวี๋ยก็กลับเป็นท่าทีธรรมชาติในทันที เขาพูดเสียงเย็น “อะไรคือใส่ใจเธอมากเป็นพิเศษ? ฉันก็แค่ใส่ใจเรื่องการถ่ายทำของพรีเซ็นเตอร์ต่างหาก ถึงเป็นพรีเซ็นเตอร์คนอื่น ฉันก็ใส่ใจแบบนี้แหละ นายมีปัญหา?”

รอบนี้มาถึงตาที่จวินเฮ่าเซวียนประเมินเยี่ยซือเจวี๋ยด้วยสายตาแล้ว

เพียงแต่มองไปตั้งนานเขาก็หาพิรุธไม่ได้อยู่ดี

จวินเฮ่าเซวียนรู้สึกโล่งใจ พร้อมกล่าว “ถ้าแบบนี้ก็ดีเลย งั้นฉันจะพูดตรงๆ เลยนะ ฉันตกหลุมรักพรีเซ็นเตอร์คนนี้ตั้งแต่แรกพบ ฉันจะจีบเธอ”

นัยน์ตาสีดำสนิทของเยี่ยซือเจวี๋ยกวาดขึ้นมองทันที พร้อมส่อแววที่เย็นยะเยือกและแหลมคม

แต่เพียงแค่พริบตาเดียว เขาก็เก็บซ่อนความรู้สึกทั้งหมดนั้นได้ ถึงแม้ว่า เขาเองก็ไม่รู้ว่าทำไมต้องซ่อน

เวลานั้นสายตาของจวินเฮ่าเซวียนมองไปทางปราสาทโบราณ จึงไม่ทันสังเกตอารมณ์ที่ปล่อยผ่านในพริบตาของเยี่ยซือเจวี๋ย

เครื่องหน้าที่หล่อคมของเขาแสดงรอยยิ้มอันอ่อนโยนออมมา พร้อมกล่าว “คนเราจะมีรักแรกพบสักกี่ครั้งกัน เพราะงั้น เพื่อน ถ้านายไม่ถือสานะ ฉันจะลุยแล้ว ส่วนกฎที่ห้ามมีความรักระหว่างสัญญา เห็นแก่ฉัน นายก็อย่าใส่เข้าไปเลย สัญญาอยุติธรรมแบบนี้ มันไม่ควรเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อแปดร้อยปีที่แล้ว”

เยี่ยซือเจวี๋ยถามอย่างไร้สีหน้า “จวินเฮ่าเซวียน เธอเป็นพรีเซ็นเตอร์ที่ฉันเลือก ก็ถือเป็นคนของฉันแล้ว นายก็รู้ว่าฉันน่ะหวงคนของฉันมาก ถ้านายแค่เล่นๆ ก็ไปหาคนอื่นซะ ในผับมีให้นายเล่นเยอะแยะ พวกเธอยินยอมที่จะเล่นกับนาย และนายเองก็มีความสามารถพอที่จะเล่น โดยไม่ทำตัวนายเสียหาย และเสื่อมเสียชื่อเสียงตระกูลของนาย”

จวินเฮ่าเซวียนมองไปทางเยี่ยซือเจวี๋ยอย่างไม่พอใจหนึ่งที พร้อมกล่าว “นายคิดว่าฉันเป็นฉินหรานเฟิงหรือไง? ในเมื่อฉันพูดแล้วว่าจะจีบเธอ ฉันก็ต้องอยากคบกับเธอแบบจริงๆ จังๆ น่ะสิ คบกันโดยที่มีจุดมุ่งหมายเป็นการแต่งงาน ตระกูลทหารอย่างฉัน ไม่เคยล้อเล่นกับใคร โดยเฉพาะผู้หญิง ฉันจริงจังมาก”

คิ้วของเยี่ยซือเจวี๋ยค่อยๆ ขมวดเข้าหากัน

“นายรู้เหรอว่าเธอเป็นคนยังไง? แค่เห็นหน้าก็ตกหลุมรัก ส่วนมากมักจบไม่สวยหรอก”

จวินเฮ่าเซวียนยิ้มกล่าว “ไม่ต้องห่วง ฉันมองคนแม่นมาก นิสัยของเธอต้องเหมาะกับฉันแน่ๆ อีกอย่าง เหมาะหรือไม่เหมาะ ก็ต้องลองก่อนถึงรู้”

เยี่ยซือเจวี๋ยเงียบไป

จากนั้นจึงเอ่ยขึ้นอีกทีเมื่อเวลาผ่านไปค่อนข้างนาน “แล้วแต่นาย!”

เขาทิ้งสามคำนี้ไว้ จากนั้นจึงก้าวขาพร้อมเดินจากไป

เสียงประตูเปิดดัง ปึ้ง ทำให้ทุกคนหันไปมองโดยสัญชาตญาณ