ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 730

ในขณะที่พ่อบ้านพยุงสือซูเจินขึ้น ก็สังเกตเห็นสีหน้าของสือซูเจิน และรวบรวมความกล้าที่จะพูดว่า "คุณผู้หญิง ผมคิดว่าครั้งนี้มันทำให้คุณชายน้อยหวั่นไหวจริงๆ บางที...คุณควรให้โอกาสคุณมู่ดูสักครั้ง คุณมู่ดูไม่แย่อย่างที่เราคิดไว้เลย...”

สือซูเจินมองอย่างเย็นชา พ่อบ้านเงียบลงทันทีและตบตัวเองไปหนึ่งที

“ผมพูดมากไปเองครับ!”

สือซูเจินมองไปที่พ่อบ้านและส่ายหัวด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อน

ใจมนุษย์ทำด้วยเนื้อหนัง รู้ว่ามู่ซย่าทำทั้งหมดเพื่อตนเอง เธอก็จะไม่ใจอ่อนเด็ดขาด

เพียงแค่......

"ช่างเถอะ!" สือซูเจินกัดริมฝีปากของเธอแล้วพูดว่า "เรียกอาเยี่ยลงมา บอกว่าฉันมีเรื่องจะคุยกับเขา"

"ครับ" พ่อบ้านติดตามสือซูเจินมาหลายปี ทำไมจะมองไม่ออกว่าสือซูเจินใจอ่อน?

เขารีบขึ้นไปชั้นบนเพื่อไปหาเยี่ยซือเจวี๋ย

......

ที่ชั้นบน

เยี่ยซือเจวี๋ยจุ่มสำลีก้อนลงในน้ำเกลือ แล้วแตะน้ำเกลือที่ริมฝีปากของมู่ซย่า ถือโอกาสเติมน้ำให้เธอ

มู่ซย่านอนหลับสนิท ขดตัวอยู่บนเตียงใหญ่ ดูอ่อนแรงและจนปัญญา

เยี่ยซือเจวี๋ยในใจรู้สึกเป็นทุกข์มาก

ผู้หญิงของเขาทำเพื่อเขาครั้งแล้วครั้งเล่า และหัวใจของเขาทั้งหมดก็อ่อนยวบ

เขายื่นมือออกไปโดยไม่ตั้งใจ และจับฝ่ามือของมู่ซย่าอย่างเบามือ

เขาประหลาดใจที่พบว่ามือของมู่ซย่าเป็นวงกลมที่เล็กกว่าของเขา และเขาสามารถโอบมือของเธอได้ในทันทีที่เขากางมันออก

เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ แต่เธอต้องอดทนและผ่านอะไรมามาก......

หัวใจของเขาดูเหมือนจะถูกทิ่มแทงด้วยเข็มเงินของมู่ซย่า มันเจ็บปวดไปหมด