ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 739

ภายในห้อง มู่ซินเย่ว์ถูกตัดขาดจากโลกภายนอกเป็นเวลาเกือบหนึ่งสัปดาห์ เธอรู้สึกหดหู่และดวงตาทั้งคู่ของเธอหม่นหมอง

เมื่อเห็นหลิ่วเยี่ยนำยาเข้ามา เธอก็ฟื้นคืนพลังงานมาเล็กน้อยและดื่มยาหมดภายในอึกเดียว

ขณะที่หลิ่วเยี่ยกำลังจะเก็บชามยามา มู่ซินเย่ว์ก็คว้าข้อมือของเธอไว้

“คุณนายหญิง” หลิ่วเยี่ยถามด้วยความรู้สึกผิด “คุณต้องการอะไรอีกหรือคะ?”

เป็นไปได้ไหมว่ามีอะไรเกิดขึ้น?

มู่ซินเย่ว์ถอนหายใจและถามว่า “เธอไปช่วยฉันพูดกับซือถูไห่ว่าให้เขาปล่อยฉันออกไปได้ไหม?”

หลิ่วเยี่ยถอนหายใจด้วยความโล่งอก พยักหน้าและพูดว่า "ฉันพูดไปแล้ว แต่คุณท่านบอกว่าให้คุณสงบสติอารมณ์สักพัก"

“ให้ตายเถอะ!” มู่ซินเย่ว์กร่นด่า ลุกขึ้นยืนอย่างหงุดหงิด และเดินไปมา

ทันใดนั้นเธอก็หยุดอีกครั้งและพูดกับหลิ่วเยี่ย "เธอไปบอกซือถูไห่ว่านี่เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์แล้ว และสตรีมีครรภ์ต้องไปตรวจสุขภาพทุกสัปดาห์ ส่วนฉันต้องไปตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาล ให้เขาปล่อยฉันออกไป อีกอย่าง เธอบอกเขาว่าฉันใจเย็นแล้วและจะไม่พูดถึงเรื่องหย่าอีก”

“ได้ค่ะ” หลิ่วเยี่ยพยักหน้า หันกลับและออกไป

มู่ซินเย่ว์จ้องมองที่ลำตัวของหลิ่วเยี่ยที่หายไปจากประตู สีหน้ามองออกได้ยาก

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ความรู้สึกแพ้ท้องของเธอหายไปอย่างกะทันหัน และเธอไม่รู้ว่ายาหมดอายุหรือไม่ และยาป้องกันทารกในครรภ์ใกล้จะหมด และเธอไม่สามารถติดต่อกับเจี่ยงฟู่หมิงได้เลย ดังนั้นเธอจำเป็นต้องออกไปเพื่อหาทางพบกับเจี่ยงฟู่หมิง รับยาป้องกันทารกในครรภ์มากขึ้นอีก

ในขณะที่มู่ซินเย่ว์กำลังรออย่างกระสับกระส่าย ประตูก็ถูกผลักเปิดออกในทันใด

เป็นซือถูไห่

ดวงตาของมู่ซินเย่ว์เป็นประกาย รีบไปหาเธอและพูดว่า "ต้าไห่ ฉันคิดเรื่องนี้ดีแล้ว และสงบลงแล้ว เราผ่านความทุกข์ยากมาตลอด และเราไม่สามารถหย่าเพียงเพราะเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้”